NIGHT BLOOD UNIVERSITY

xvi

Napatigil ako sa akma kong pagtakbo sa pintuan ng silid ng maalala ko na hindi ko pala suot ang damit ko kagabi. Napatingin ako sa suot ko ngayong kulay itim na isang sickling short at puting long sleeve na hindi man lang umabot sa tuhod ko. 'I still wear my sickling but to whose long sleeve am I wearing right now, I'm not really sure. And I have this idea in my head that I don't want to confirm. There's no way that I'm wearing his shirt, right?

Lumingon ako doon sa matandang babae para sana magtanong kaso hindi ko na nagawa dahil bigla nalang may isang asungot na sumulpot sa isang sulok nitong silid dahilan para matuon sa kaniya ang atensyon ko. Tumaas ang isang kilay ko ng makita ko ang bampira na 'to na mukhang kakagaling lang sa klase niya dahil nakasuot pa siya ng uniporme.

I squinted my eyes when he nonchalantly loosens up the necktie of his uniform and that's when he transfixed me with a serious gaze. His deep blue eyes with a fleck of gold are kind of slumberous indicating that he's tired. Medyo magulo din ang buhok niya dahilan para matakpan nito ng bahagya ang mga mata niya.

Bumaba ang paningin niya sa suot kong damit tsaka siya ngumiti ng bahagya. I gasp when I suddenly remember what on earth I am wearing right now. "Kyaaah..." I squealed as I ran towards the bed where I slept a while ago. Mabilis na hinila ko ang comforter no'n tsaka ako ulit nagtago doon.

"Damn you, grumpy bat!" Rinig ko naman ang pagtawa ng matandang babae dahil sa inakto ko. Napapikit nalang ako ng mariin dahil sa inis. Gigilitan ko talaga ng leeg ang bampira na 'to eh!

"Let's go!" Saad niya ng makalapit siya saakin. Bahagya kong inilabas ang mga mata ko mula sa pagkakakubli ko sa comforter. Hindi na ako nakasagot pa ng abuin niya ang kamay ko at sa isang iglap ay nandito na nga kami agad sa loob ng kwarto ko. Kita mo tong siraulo na 'to! Hindi pa nga ako nakapagpalit ng dami e'. Atsaka naiwan ko ang mga dagger na regalo sakin ni kuya Dominic sa bulsa ng jacket na suot ko kagabi.

"My clothes--

"Don't worry, I will send it to you tomorrow." Inilibut niya ang paningin niya sa kabuoan ng kwarto ko. Hindi pa ba aalis ang bampira na 'to?

"Wait-what the!" I exclaimed when he made his way to my drawer. Tumaas ang kilay ko ng kunin niya iyong tangkay ng kulay itim na rosas na ngayon ay bahagya ng nalalanta. I watch as his face turned icily cold as he stares intently at the rose that he was holding. Hindi ko mabasa kung ano man ang nasa isipan niya ngayon. Well, hindi rin naman dati pero kasi parang maykakaiba sa reaksyon niya ngayon.

"Be on the ball tonight." Cold na saad niya bago siya tuloyang naglaho na parang bula leaving me dumbfounded with his mystifying action. Anong problema ng paniki na 'yon? Ibinaling ko ang paningin ko doon sa tangkay ng rosas pero mas lalo lang kumunot ang noo ko ng hindi ko na iyon makita. "He brought the rose with him." That damn bat, he just dared to abduct my rose. How am I supposed to know what does that rose means and who put it on my balcony? Geez.

I floap my body on my bed then I stare blankly at the white ceiling of my room. Tonight, is the night kung kailan magaganap ang full moon. Ibig sabihin lamang no'n, mamayang gabi na ang acquaintance party para sa ahat ng estudyante ng Night Blood University at mamayang hating gabi narin ang kaarawan ko. Ipinikit ko ang mga mata ko.

"Damn, I execrate this day to the core!"

"Hyrreti-Oh my! You're so pretty." Demiana exclaimed exaggeratedly when they finished all the shits, they've been doing in my face for half an hour now. Kagaya ko ay nakabihis narin silang dalawa at nakapag-ayos narin sila ng mga sarili nila.