As long as you love me

Kapitulo. Veintedos

Mona lisa's Smile

Juan Alfono Birada's

There they were again, walking on the beach, holding hands. She was laughing along with him, she was smiling while looking at him with so much admiration in her eyes. Alam na alam ko dahil noon, sa akin lang nakatuon ang mga matang iyon pero sinayang ko dahil mas pinili kong unahin ang galit ko kaysa ang mahalin siya.

All I could see right now was how happy she looks while with Timothy De Sonso. Halos araw-araw silang nagpupunta sa dagat. I also notice that Monalisa is gaining weight, it can also mean that she is happy, nakakatuwa, I always pray for her happiness, alam na alam kong ngayon ay nakukuha na niya ang pagmamahal na talagang para sa kanya.

Nakita kong pabalik na sila sa coffee shop na malapit sa dagat na iyon. I was inside, sitting, pretending to be minding my own business, but the truth is, I found myself sketching her and Timothy.

Ang alam ko magkaibigan lang silang dalawa but it's so nice to see her laughing again. Mag-iisang taon na rin ang nakalipas mula nang mangyari iyon ginawa ko, natutuwa lang talaga ako na masayang – masaya na siya.

They left the coffee shop. Napabuntong – hininga lang ako dahil hanggang ngayon, mahal ko si Mona. Siguro hindi nakikita ng ibang tao, siguro para sa kanila hindi tooo, lalo na kapag nalaman nila kung anong ginawa ko para saktan si Mona Lisa, para sa akin, hindi na rin naman ako magiging sapat para sa kanya.

I don't deserve her anymore. Sa dami ng ginawa at sakit na idinulot ko sa kanya.

I sighed again. Nang muli akong tumingin sa entrance ng coffee shop ay nakita ko bumalik si Timothy. Bahagya akong nagulat nang makita kong sa akin siya papunta. He sat on the chair in front of me and smiled.

"Timothy De Sonsa." Sabi niya sabay alok sa akin ng kamay niya. Kinamayan ko naman siya tapos ay nagpakilala.

"Alfonso Birada."

"I know. Alam ko rin kung bakit ka nandito. Mona Lisa hates you to the core, Alfonso, sinaktan mo siya at ako ang nandito para mag-alaga sa kanya."

"Anong ibig mong sabihin?"

"Madali lang naman, Alfoso. Stay away from Mon Lisa. Your time with her is up. She's mine now. Everything about her is mine so, you stop right there and let her be happy." Sabi niya pa. "Hindi mo nakita kung gaano siya umiyak, nasaktan habang inaayos niya ang sarili niya. You don't belong to her and she belongs to me. You understand?" Tanong niya pa na nakangisi. I sighed.

"I understand."

"Good. Hindi na kita makikita dito."

Iyon lamang at umalis na siya. I watched him leave – wanting so much to punch him but then again, I realized that he's right.

He makes her smile like that, he must be something.

xxxx

Mona Lisa Arandia's

"Mama, bakit di pa siya gising?"

Karga ko si Mela habang nakatingin kami kay Alfonso na nasa loob ng ICU. Wala siyang malay. May nakalagay na mga aparato sa kanya, may oxygen din siya. Ang tagal kong kilala si Fonso pero ngayon ko lang siya nakitang ganito. He seemed so helpless.

"Kagabi gising siya." Nagulat ako nang magsalita si Jufran sa tabi ko. He was smiling at Mela. "Hindi naming siya makausap." Sabi pa niya. "Iyong nurse lang iyong nakakagalaw sa kanya. Bukas daw, dadalhin si Fonso Sa Chinese General."