221B de gergin bir gün. Sherlock ve John haraketli bir şekilde kavga ediyor. John Sherlockla olan ilişkilerini kimseye söylememekte kararlı,Sherlocksa insanların ne düşündüğünü umursamıyor ve ilişkilerini rahat rahat yaşamanın derdinde. "Sherlock,insanlara söylesek ne söylemesek ne!" "Bende bundan bahsediyorum John.Söyleyelim gitsin.Ne fark eder!" Sherlock aklına birdenbire gelen düşünce üzerine duraksadı. "Utanıyorsun." "Efendim" "Benimle birlikte olmaktan..Utanıyorsun" Johnun siniri bozulmuştu.Histerik bir şekilde güldü. "Sherlcok ben birkaç güne kadar Homofobik bi insandım.Şimdi ise bir adamla birlikteyim ve o adam bana hiç anlayış göstermiyor!" John koltuğun üstündeki montuna yöneldi. "Nereye?" "Hava almaya" Ve merdivenlere doğru yönelip Sherlocku kendisiyle baş başa bıraktı. ... Sherlock uzun uzun düşünmesinin ardından Johna hak vermeye başlamıştı.Sanırım ona bir özür borçluydu.Ama şuan nerde olduğunu bilmiyordu.Aramalarınada cevap vermiyordu.Aklına gelen fikirle dudakları kıvrıldı.Telefonundan mesajlar bölümüne girip John için mesaj yazmaya başladı.
"-Yardım!!" -SH
Vee on dakika sonra John nefes nefese kalmış bir şekilde kapıdaydı. ... Kısa bir konuşmanın ardından Sherlock ve John ilişkilerini açıklama işini erteleme kararı almışlardı. Şimdi ise John televizyon izlerken Sherlockta başını Johnun bacağına koymuş bir şekilde dinleniyordu. John Sherlockun bukleleriyle oynuyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu sırada içeri Mrs.Hudson girdi. Bu kadın onların birlikte olduğunu bilen tek kişiydi muhtemelen Mycroftta anlamıştı. Ev sahibinin elinde bordo bir valiz üzerindede siyah kaşe montu vardı. "Çocuklar ben bir ay boyunca kardeşimde kalıcam.Kocası öldüğü için yalnız kalamıyormuş. Ben yokken yaramazlık yapmayın"dedi ve hınzır bir gülüş attı. John kızardı.Neyi ima ettiğini biliyordu.Sherlock la hiç o anlamda yakınlaşmamışlardı.Bunu düşünmek bile Johnu strese sokuyordu. Sherlcok yerinde doğrulup Mrs.Hudsonu uğurlamaya gitti. Giderkende Johnun kızarmış yüzüne bir bakış atmayı unutmadı.
Geri döndüğünde John hala koltuktaydı ve reklamları izlediğinin farkında değil gibiydi. Hafifçe öksürüp Johnu daldığı düşünceden uyandırdı. "Şarap?" John kaşlarını çatıp Sherlocka bakmaya başladı. Sherlock Johnun düşüncelerini okumuş gibi konuştu. "Çok fesatsın John.Böyle şeyler yapmak için fazla erken" John rahatlamış olmalı ki derin bir nefes verdi.Yüzü dahada kızarmıştı ki Sherlock dahada kızarmasına sebep oldu. "Şimdilik"
***
Masaya oturup yemeğe başladıklarında Mycroft sadece Lestradei izliyordu.En sonunda dayanamayan Lestrade çatalını bırakıp gözlerini Mycrofta dikti ve uzun zaman önce sorması gereken soruyu sordu. "Benden ne istiyorsun Mycroft" <>
Bu soru üzerine Mycroft gerilsede bozuntuya vermeden yemeğine döndü. Lestradein sorusu cevapsız kalmıştı. "Bir gün cevap vermek zorunda kalıcaksın" Mycroft başını kaldırmadan sadece gözleriyle Lestrade e bakıp konuştu. "Saçma sapan şeylere kafa yorucağına yemeğini ye Greg"
Sessiz geçen yemeğin ardından üst kata çıktılar. Mycroftun odasının hemen yanındaki kahve tonlarında antika mobilyalarla döşenmiş olan odada Lastrade kalıcaktı. Lastrade içeri girip odadaki bir diğer kapıyı açtı içeride banyo vardı ama Mycroftun odasına açılan kapıyla birlikte.. "Banyoyu ortakmı kullanacağız." "Burası otel değil Lestrade." Lastrade burası otel olmadığı için şükrederek Mycrofta döndü. O sırada Mycroftun kalbi oldukça hızlı atıyordu.Sevdiği adam onun evinde kalıcaktı.Her sabah ilk onu görücek.Her gece uyumadan önce gördüğü son kişi Mycroft olucaktı. Lestrade in ona dik dik bakmasıyla odanın ortasında dikilmeye devam ettiğini farketti. Hafifçe öksürüp arkasındaki kapıya döndü. "İyi geceler Mycroft" "İyi geceler" - Oy ve yorum bırakmayı unutmayın~ (Buvarada hikayeye destek veren herkese teşekkür ederim💕)
