~10/T~

1.3K 114 33
                                    

Sherlock ve John nefes nefese ayrıldılar.Sherlock kesinlikle Johndan böyle birşey beklemiyordu.
Hislerinin herzaman tek taraflı kalıcağına emindi.
İçini birden bire bir endişe sardı.
Arkadaşken herzaman Johnun yanında olabilirdi ama şimdi John bu yaptıklarından pişman olursa Sherlocku  terk edebilirdi.
Sonuçta John Watson etrafta 'ben gay değilim'diye dolanan bir adamdı.
Sherlock tereddütle Johna bakıp tüm bunları düşünürken John hala gözlerini açmamış bir şekilde durmaya devam ediyordu.
"J.John?"
"Bunun bana yanlış gelmesi gerekirdi"
Sherlock kaşlarını çattı.Neyden bahsettiğini anlamamıştı.
"Ama dünyadaki en doğru şeymiş gibi hissediyorum"
ve gözlerini açtı.
Sherlock rahatlamış gibiydi ama hala tereddütleri vardı.
"Yani pişman değilsin?"
"Bilemiyorum Sherlock"
John birden ayağa kalktı ve devam etti.
"Benim...Benim bunu düşünmem gerek"
Sherlockun bedeni bi anda endişeyle sarsıldı.Hemen ayağa fırlayıp kapıya yönelmekte olan Johnun bileğinden yakaladı.
"Beni terk etmiyceksin!Değilmi?"
John bu soruyla yerine sabitlendi.
Sherlocku terk edebilirmiydi.
Dedektifle tanışmadan önceki hayatını düşündü.
Sherlocksuz yaşayamazdı.
Sherlockun endişeli gözlerine baktı ve içinden geleni yapıp ona sarıldı.
"Seni asla terk etmem"
Sherlock normalde böyle şeyler yapan bi adam değildi.
Ama söz konusu John olduğunda tabularını yıkmaya hazırdı.
Sanki bıraksa John kaçıcakmış gibi sarıldı.
"Bunu aklından geçirme bile"
...
Sherlock ve John gerçekten tuhaf davranıyordu.
Yemekte neredeyse hiç konuşmamışlardı.Konuşmaya çalıştıklarında ise sakarlıkları tutuyordu.
Şuan ise salonda oturmuş bi şekilde normalin aksine kavga bile etmeden kendi işleriyle ilgileniyormuş gibi yapıyorlardı.
John elinde gazetesi ilgi çekici dava varmı diye bakar gibi yaparken aslında bundan sonra Sherlocka nasıl davranması gerektiğini düşünüyordu.
Herzamanki gibi davransa garip olurdu sonuçta artık bir şeyler değişmişti.Yılışık sevgililer gibi tabiki olamazlardı.Bunu düşünürken yüzünü buruşturdu.Onlar böyle insanlar değildi.Belkide ikisinin ortasını bulmalıydı.
Tam bu sırada Sherlockta benzer şeyler düşünüyordu.
John bundan sonra ona nasıl davranıcaktı.Sonuçta yaklaşık iki yıldır Johnu seviyordu ve bu iki yılda birlikte olmaları onun için sadece bir hayalden ibaretti.Şimdi ise o haya gerçek olmuştu Sherlockun beklentileride hayliyle yükselmişti.
Gergin ortamdan bıkmış olan John ayağa kalkıp odasına doğru yönelmişti ki Sherlock konuştu.
"John"
Sabahtan beri Sherlockun konuşmasını bekleyen John hızla arkasını dönüp cevapladı.
"Efendim"
Sherlock ise diyceklerini toparlamaya çalışırken Johna bakamıyordu.
"Siz..Siz normal insanlar birisiyle -öksürdü-birisiyle birlikteyken"
"Evet?"
Sherlock söylemekten vazgeçti
"Boşver"
John Sherlockun yanına doğru yürüdü ve konuşmaya başadı.
"Artık aramızdaki şeyi konuşmamız lazım"
Sherlock kafasını salladı.
"Bana söylemek istediğin şeyi söylersen başlayabiliriz"
Sherlock kaşlarını kaldırıp kafasını iki yana salladı.Gerçekten sevimli göüküyordu.
John ayakta durmaktan sıkılmıştı.
Bacaklarını Sherlockun iki yanına getiricek şekilde oturdu.
Sherlock şaşkınlıkla gözlerini açtı.
"Söyle işte Sherlock"
Konuşurken gözü Sherlockun dudaklarına kaymıştı.
Dayanamadı ve onu öpmeye başladı.
Fazla uzun olamayan öpüşmelerinin ardından nefes nefese ayrıldılar.John hala buna alışmakta zorluk çekiyordu.
"Bidaha sormayacağım"
Sherlock nefesini düzenleyip söylemeye karar verdi.
"Birlikte olan insanlar birlikte uyurlar diye biliyordum"
Diye hızlıca söyleyiverdi.
John kendini tutmaya çalışsada dayanamayıp ağzından küçük bir kıkırtı kaçırdı.
Alnını Sherlockunkine yasladı.
"Evet Sherlock.Birlikte olan insanlar beraber uyur"
...
Lastrade Mycroftla çalışmaya başlayalı dört gün olmuştu.
Sabahları Mycroftun odasına uğrayıp rapor veriyordu.
Sonra kendi odasına girip ülkedeki güvenlikle ilgili aslında Mycroftun vermesi gereken bir sürü kararı verip bir yığın dosyayla uğraşıyordu.Arada sorması gereken şeyleri Mycrofta sormak için odasına uğruyordu.
Öğlenleri mecburen birlikte yiyorlardı.
Akşmaları Mycroft Lastradei evine bırakıyordu taki bu güne kadar.
Mycroft Lastradei yanına çağırmıştı.
Lastrade yine ne istiycek acaba diye düşüne düşüne onun kapısına kadar gitti.
Kapıyı tıklayıp odaya girdi ve Mycroftun tam önünde dikilmeye başladı.Mycroft kafasını kaldırıp konuşmaya başladı.
"Bu gün evime biri girmiş.Bizim için çok önemli bikaç dosyayı almış"-yalan-
Lastrade o görkemli ve her tarafı güvenlik sistemi kaynayan eve nasıl olduda birisinin girdiğini anlamlandırmaya çalışıyordu ki Mycroftun sözleriyle dikkati dağıldı.
"Bu yüzden artık sende benim evimde kalıcaksın"
-
Vote ve yorum bırakmayı unutmayın~

Happy Together/Johnlocked Donde viven las historias. Descúbrelo ahora