POV KATHY
'Steph? Waar ga jij nou weer heen?' vraag ik als ik geritsel bij de deur hoor. Ik draai mijn hoofd en zie Stephanie bij de deur staan en haar jas aantrekken.
'Ik had afgesproken, en jou vriendje komt toch vandaag ofzo? Wil je dan niet alleen zijn?' vraagt ze knipogent en ik zucht.
'Zo zijn wij niet. Hij komt gewoon een dag hierheen. En je moet hem ontmoeten! Als goede vriendin moet je hem toch keuren?' Steph en ik zijn in een paar weken best close geworden en haar een goede vriendin noemen kan. Geen beste vriendin. Er is maar één beste vriendin. Was. Er was maar één beste vriendin.
'Oké, oké. Ik blijf wel tot jou vriendje ofzo komt. Hoe laat komt die gast ook alweer?' vraagt ze en ze gooit haar jas op de bank en ploft daarna aan de andere kant naast mij neer. Ik rol mijn ogen en doe mijn laptop dicht.
'Die gast heeft een naam. En hij zou rond één uur of half twee komen. Ligt aan hoe laat hij klaar is met kracht training ofzo,' zeg ik en ik probeer niet te denken aan hoe Jai's spieren er nu uit zouden zien. Hij heeft twee or drie keer per week kracht training en daarbij nog een paar andere sport klassen. Volgens mij voetbal, rugby, zwemmen en estafette loop ofzo. En ter ontspanning één keer per week yoga. Hij zei aan de telefoon dat yoga nog best leuk kan zijn toen ik moest lachen. Vooral door meisjes in yoga broekjes. Ik zei dat hij zijn mond moest houden en toen moesten we allebei lachen.
'Wat was zijn naam dan? Jake? James? Of zoiets?' zegt Steph en ik proest het uit.
'Jai,' zeg ik lachend en ze wuift het weg.
'Close enough,' mompelt ze en ik snuif. Het is nu bijna één uur en het enige wat ik gedaan heb ik douchen, een beetje goed aankleden en achter mijn laptop zitten.
'By the way je truitje is leuk. Is die nieuw?' vraagt Steph en ik kijk omlaag naar mijn shirt.
Het is een geel shirt die ongeveer tot mijn navel komt. Daaronder een zwart broekje die tot mijn middel komt.
'Ik ging gisteren naar de stad, na school. Maar jij ging weer stappen ofzo,' zeg ik en ik gaap.
'Ja was leuk gisteravond. Hoewel ik me niet zo heel veel herinner. Volgens mij heb ik Jeremy gekust en uh-' Ze kijkt bedenkelijk en ik staar haar aan.
'Serieus, weer die Jeremy? Steph, sorry hoor, maar hij is een beetje een foute gast.' Ik volg mijn gevoel. En mijn gevoel zegt dat die gast een vuil spelletje speelt. Hij geeft geen ene moer om haar. Hij wil haar alleen in bed krijgen omdat hij haar knap vindt. Ik heb gezien hoe hij kijkt, en heb dat vergeleken met hoe Shawn altijd naar Ella keek. Of kijkt. Ik weet het eigenlijk niet. Waarschijnlijk kijkt, ze zijn voor elkaar gemaakt. Als die twee ooit uit elkaar gaan wat is de wereld dan.
'Vindt jij,' zegt ze met een ondertoon in haar stem en ik ga er niet verder op in. Ik heb geen zin om ruzie met Steph te maken om een jongen.
'Kuch deurbel kuch,' zegt Steph mijn gedachten onderbrekent en ik knipper met mijn ogen.
'Huh?' zeg ik daarop en ik hou mijn hoofd schuin.
'Oh! Ik doe wel open dan, weet jij ook veel wie er rond één de deurbel zou luiden vast niet Jake,' zegt ze en het duurt even voordat het doordringd wat ze net zei. Ik zit nog vast op het Jeremy punt en blijkbaar is dat belangrijk voor een reden.
'Hallo! Jij moet James zijn!' zegt Steph en ik hoor iemand lachen. Die lach wekt me weer tot leven en ik kijk opzij. Daar staat hij. Jai. Pas nu realiseer ik me hoe erg ik hem gemist heb.
Ik sta op en ren naar hem toe. Ik sla mijn armen om zijn nek en druk mijn lippen op de zijne. Het voelt vertrouwt en ik heb het gevoel dat ik opnieuw verliefd ben geworden.
