POV KATHY
Ik sla de deur van de badkamer achter me dicht. Ik leun op de zijkant van de wasbak, aan elke kant een hand. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Zwarte strepen over mijn gezicht. Onder mij ogen wallen en heel veel zwarte make-up. Mijn mondhoeken wijzen omlaag en mijn wangen glinsteren in het licht van de tranen.
Ik draai de kraan open en hou mijn handen in de vorm van een kommetje eronder. Dan gooi ik het water in mijn gezicht. Dat doe ik een aantal keer. Ik wrijf over mijn gezicht en was mijn handen. Dan pak ik een handoek en veeg ik mijn gezicht af. Ik pak de borsel en kam mijn haar. Ik doe het in een slordige paardenstaart en bekijk mezelf in de spiegel. Ik zie er niet veel beter uit, maar zonder al dat zwart toch wel iets beter.
Ik doe mijn kleren uit en gooi ze in de wasmand. Dan loop ik naar mijn kamer en doe een joggingbroek en een oud t-shirt aan. Ik loop terug naar de bank en ga zitten. Ik trek een deken over me heen en pak mijn laptop. Ik steek mijn koptelefoon erin en klap hem open. Ik ga naar een site waar ik films kan kijken en klik er één aan.
'Kathy?' hoor ik door mijn koptelefoon heen. De film in bijna klaar en ik zit te huilen. Op het einde ging ze dood.
'Waarom huil je?' vraagt de stem. Ik kijk op en zie Stephanie daar staan. Ze heeft haar jas nog aan en haar sjaal zit om haar nek heen gewikkeld. Ze doet de deur achter zich dicht en doet hem op slot. Ik kijk hoe ze haar jas ophangt en haar sjaal er overheen. Dan doet ze haar schoenen uit en loopt ze naar me toe. Ze komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Samen kijken we de film af, hoewel ze het niet kan horen. Ik neem niet de moeite om de tranen weg te vegen, er komen toch wel weer nieuwe.
Als de film afgelopen is doe ik mijn laptop dicht en doe mijn koptelefoon af. Ik draai me om naar Steph en haar arm valt van me af. Ze schuift iets naar achteren en geeft me de ruimte. Ik trek mijn knieën op en sla mijn armen er omheen.
Ze wacht geduldig af totdat ik iets zeg. En ik ben haar dankbaar dat ze me niet dwingt om iets te vertellen.
'Hij... hij heeft het uitgemaakt,' zeg ik uiteindelijk.
'Oh, Kath, wat erg. Mag ik vragen waarom? Of wil je gewoon het hele verhaal vertellen?' Ik knik, ik vertel wel het hele verhaal.
Dus ik begin te praten. En zodra ik begin kan ik niet meer stoppen. Ik vertel haar hoe het begon. Op de middelbare school. Ik was nog nooit verliefd geweest. Hoe Ella en ik al beste vriendinnen waren sinds de kleuterschool. Hoe we alles samen deden. Dat ik verliefd werd op haar grote broer. En hij op mij. We kregen ruzie, maar we maakten het goed. De keer dat ze me sloeg. Toen onze vriendschap voorgoed voorbij was. Dat Jai voor mij koos en dat hij en Ella daardoor ruzie kregen. Hoe Jeremy bij ons aan klopte terwijl hij hier was en dat het er voor hem blijkbaar uitzag alsof ik met hem geslapen had. Hoe we ruzie kregen. Hij liep weg. Ik ging hem zoeken en daar praatten we verder. Hij maakte het uit. Ik wist dat het Ella's schuld was. Uit de manier waarop hij sprak. Er was in hem iets teruggekomen dat weg was sinds Ella en hij ruzie kregen. En ik zag het weer. Hoe ik naar Ella's kamer liep en als een soort maniak naar binnen stormde. Dat ik de relatie van Connor en Andy verpest heb, hoewel het maar goed is dat ik het vertelt hem want anders had hij blijven liegen. Dat Ella me eruit geschopt heeft en dat ik hierheen ben gerent.
'En ja dat is het wel zo'n beetje,' zeg ik. De tranen zijn opgedroogt en het voelt raar op mijn gezicht. Steph staat op van de bank en buigt zich naar me toe om me een knuffel te geven.
'Het komt allemaal wel goed Kathy,' verzekerd ze me.
'Ik zou niet weten hoe,' mompel ik. Ze zucht en laat me los.
'Ik weet dat het er eigenlijk allemaal kut uitziet vandaag, en morgen waarschijnlijk ook. Maar je komt over hem heen.'
'Ik wil niet over hem heen komen, hij was het beste wat me ooit overkomen is, na Ella dan.' Dat laatse fluister ik bijna.
'Weet je? Ik denk dat je wel een oppepper kan gebruiken. Zaterdag is er een feestje van een tweede jaars, en Jeremy mocht wat mensen meenemen. En aangezien ik awesome ben mag ik jou wel meenemen,' zegt ze en er ontsnapt een lach uit mijn mond.
'Oké, ik ga mee,' besluit ik zonder na te denken. En ik heb er geen spijt van.
*.*.*.*.
Er mag ook wel eens een wat saaier hoofdstuk zijn, nietwaar? *wiggles eyebrows*
Xx Jenna
