POV KATHY
We komen aan en ik klik mijn gordel los. We zijn met twee auto's. Wat niet zo slim is. Maar ik kan me er nog minder druk over maken, het is niet mijn verantwoordelijkheid, whatever.
'Kom op!' zegt Stephanie en ze loopt voor ons uit. Ik loop achter haar aan en tik zenuwachtig met mijn vingers tegen mijn kin. Ik weet niet wat me te wachten staat. Ik hoop maar dat iedereen aardig is en dat we gewoon een leuke tijd hebben. En ik wil niet dat er creepy jongens komen. Ik heb nog steeds een vriendje van wie ik super mega veel hou. En ik wil gewoon zien of dit iets leuks is. Of dit is wat mensen tegenwoordig doen.
'We zijn er!!' schreeuwt Stephanie naar binnen als ze de deur van het gebouw open doet en er komt een jongen met rommelig blond haar en bruine ogen aanlopen.
'Ah! Steph! Je bent vroeg, en wie zijn dit allemaal?' vraagt hij en hij kijkt me even nieuwsgierig aan. Ik glimlach kleintjes en hoop dat ik niets verkeerd doe.
'Dat zijn Jeremy, Madison, Brian en Daniel.' Ik denk niet dat ze mij vergeet. Ze wil gewoon dat die jongen met het blonde haar ernaar vraagt.
'En... dat is?' Hij kijkt vragend naar mij en Steph trekt me aan mijn arm naar voren.
'Dit is Kathy. Ze is ook eerstejaars. Groentje, weet je wel.' De laatste zin fluistert ze, maar ik hoor hem nog steeds. Natuurlijk. Ik sta naast haar, wat verwacht ze. Ik ben niet stokdoof.
'Oh! Ja, natuurlijk! Hey,' zegt hij op een aardige toon en ik begin hem wel te mogen. Hij steekt een hand uit en ik aarzel even. Maar een seconde. Maar dan steek ik mijn hand uit en schud die van hem. I guess I have to.
'Kom binnen, kom binnen. Er zijn nog genoeg dingen om te drinken. Het is nog helemaal niet druk.' Ik loop als een soort eendje die haar moeder volgt Steph achterna en kijkt wat ze doet. Hoe ze praat, hoe ze loopt. Maar ze praat nog steeds hetzelfde, alleen is haar houding een heel klein beetje verandert. Ietsje rechterop en alsof ze beter is dan de rest. Vast een soort van muur zodat ze een beetje met rust gelaten wordt. Of misschien heb ik het wel helemaal verkeerd. Ik weet het echt niet.
'Hier,' zegt Steph en ze geeft me een rood bekertje met een soort ligtgeel drankje erin.
'Wat is dit?' vraag ik en ze haalt haar schouders op.
'Het is lekker.' Ze neemt een slok en ik kijk naar mijn bekertje. Ik had mezelf belooft om niet te drinken. Nee, ik ga niet drinken.
'Ik drink niet,' zeg ik en ik wil het bekertje wegzetten.
'Hou maar bij je, anders zie je er nerdy uit,' zegt Steph en ik trek het bekertje naar me toe.
--
We gaan bier ping pong doen!' schreeuwt de jongen met blond haar, wiens naam blijkbaar Nick is. Vage naam.
'Huh?' zeg ik met mijn slimme mond die eerst praat voordat ik kan nadenken.
'Jij mag eerst wel een rondje kijken,' zegt Steph en ik knik. Ik werp een blik op mijn horloge en zie dat het tegen twaalven is. Ik ben nog helemaal niet moe gek genoeg. Misschien omdat ik niet zoveel gedaan heb.
'Dan hebben wij een man minder!' zegt Madison verontwaardigt en ik ben best wel verrast. Ik ga hier zo slecht in zijn.
'Oké, dan mag Kathy als eerste tegen de rest.' Ik kijk met een blik die waarschijnlijk staat op 'in de war' naar Madison en ze komt naar me toe lopen.
'Het is de bedoeling dat je je balletje in het bekertje tegenover je gooit. Of één van de bekertjes, en diegene tegenover jou moet dan drinken. Wij doen dat we daarna wisselen van tegenstander tegen jou, totdat of alle bekertjes leeg zijn en je hebt gewonnen, of dat je mis gooit. Maar jij bent niet dronken. Dus de eerste paar moeten sowieso lukken, tenzij je heel scheef gooit.' Ik knik en kruis mijn vingers om niet scheef te gooien. Als eerste staat Jeremy daar en ik negeer zijn arrogante blik.
