Prologue

56 11 0
                                    


Simulan natin sa panahon na di pa kita kilala
Yung panahon na para palang tayo hangin sa isa't isa.
Alam ko nandyan ka pero hindi kita maramdaman.
Naririnig kita pero hindi kita pinapakingan.
Parehas tayo abala sa sarili natin mga buhay.
Pero isang tawa, isang malakas na tawa mula sa maliit na silid ang pumukaw ng aking atensyon.
Isang hindi pamilyar na tawa...
Kasabay ng paglingon ko sa likod ang pagsalubong ng mga tingin mo..
Tingin na nabigla...
Tingin na nag tatanong...
Tatlo segundo, tatlo segundo ko hinayaan ang sarili ko pagmasdan ka.
Tatlo segundo sapat na para maalala kita habang buhay...

Why Can't It Be?Where stories live. Discover now