Bahtımın Karası ♣️

22.Bölüm

Ekrem nasıl araba sürüp nasıl eve geldiğini bilemeden  arabadan beyni vücudu uyuşmuş bir şekilde indi.
Elinde ki yazmadan güç almak istercesine  sımsıkı tutuyordu .
Bahçeye girince İbrahim ve Miran'ın yanına gidip sessizce oturdu.
Diyecek hiç bir kelimesi yoktu ki içini saran pişmanlık ve suçluluk hissi ile nefes aldığına lanet ediyordu.
Oturduğu sedire öylece bakıp düşüncelere daldı.
Yeliz'e evlenme demek için gelmişti tam burada oturuyorlardı o zaman bile gözlerinin içi gülüyordu  yeni yeni ffarkediyordu o zamanlar  üzerine sinen kara bulutları kızın kara kule değişi ile sanki dünyası aydınlanmıştı.
İlk kez o zaman kafası karışmıştı neden Fidan hayatına girdiğinde değilde bu kızla bunu farkediyorum diye düşünmüştü.
İlk kez sevmekten korkmuştu oysa Fidan'ı sevdiğini düşünüyordu .
Berçem'in yarasını Fidan ile sardığını düşünürken bütün yaralarına bedel bir yara açmıştı küçük cadı kalbinde .
İlk kez sevilmek karşılıklı sevmeyi tattırmıştı nasırlaşmış kalbine .
İbrahimin sinirli tiz sesi ile daldığı derin kuyudan adeta sıçrayıp uyandı .
"Nerdesi sen ?"
"kardeşlerim senin yüzünden kaçırılıyor sen ortada yoksun !"
"İbrahim sakin ol Ekrem de böyle olsun istemez "diyerek Miran adamı sakinleştirmeye çalıştı.
Kezban hanım da bahçeye çıkmıştı Ekrem'in elinde sıktığı yazmayı görünce ağlamaya başladı.
Yeliz için mutlu olurken Fidan için üzülüyordu .
Kıyamıyordu  Fidan'ın ağlamasına çocukluğundan beri yeri hep başkaydı .
Kendini bazen suçlu hissetse de engel olamıyordu Fidan'ı koruma iç güdüsüne ve yine öyle olmuştu.
Ekrem'in önceliği Yeliz olsa da Kezban hanım Fidan'ı istiyordu Yeliz kendisini korur güçlüydü ama Fidan yapamazdı.
Çalan telefon sesi ile herkes derin bir nefes aldı .
"Selam ortak "
"Nerdesin sen bir türlü ulaşamadım sana?"
"Kısa kes Poyraz ne istiyorsun ?"
"Sakin ol adamım yenge ölsün istemezsin "deyip gülmeye başladı.
"Sahi çok merak ediyorum sen hangisini seviyorsun ?"
Herkes Ekrem'in vereceği cevabı beklerken Poyraz tekrar  konuştu .
"Elimde iki gelin var "
"Biri senin diğeri kara toprağın olacak "
"Bak buradalar deyip kızları gösterdi"
İkisinin de ağzı bağlanmış boyunlarına ip takılı bir şekilde bir buz kütlesinin üzerinde duruyorlardı.
"Bu buzun erime süresi yaklaşık iki
saat "
"Şimdi tek başına bir arabaya biniyorsun ve yolda bana kimi seçtiğini söylüyorsun "
"Ne istiyorsun Poyraz amacın ne ?"
"Neden yapıyorsun bunu ?"
"Oyun istiyorum bu ara çok sıkıcı işler "
"Ah birde bu aşık kızlara yardım ediyorum bakalım sen hangisini seviyorsun "
"Sadece birini kurtaracaksın hadi şimdi bin arabana "deyip telefonu kapattı.

Herkes Ekrem'e bakarken Kezban hanım sinirle ayağa kalktı.
"İki kızımı da sağ salim getirin bana "
"Anne sakin ol şimdi bir karar vermeliyiz "
"Ekrem ilk olarak kimi tercih edecek "deyince adam elindeki yazmayı masanın altında sımsıkı tuttu.
Miran arkadaşının çaresizliğinin farkındaydı .
Onu tercih yapmak zorunda bırakmak istemiyordu çünkü  tercihi belliydi .
Kezban hanım da adamın tercihini biliyordu .
Haşim beyin koluna dokundu .
"Haşim bir şey de "
Haşim bey başını yere eğdi söyleyecek sözü yoktu ki .
İki kızı arasında nasıl tercih yapardı .
Şunu kurtarın demek bir baba için kolay mıydı ?
Sustu herkes sustu.
Kezban hanım konuşmayan adamlara bakıp konuştu .
"Bu işlere bulaşmak istemeyen kişi bellidir kurtaracağınız kişi Fidan'dır "deyip ağlayarak eve girdi.
Ekrem kadının sözleri ile arabaya bindi .
Gözünden akan bir damla göz yaşını silip Poyraz'ı aradı .
"Yola çıkıyorum "
"Demek kararını verdin söylesene kim için geliyorsun ?"
"Ben bile çok merak ediyorum "deyip gülmeye başladı .
"Fidan için geliyorum Allah'ın belası "
"Vay be Ekrem ben Yeliz için gelirsin sanmıştım "
"Onun aşkı beni bile etkilemişti yazık oldu asabi prensese çok üzülecek ablasını seçtiğini öğrendiğinde "dedi.
Ekrem adamım gönderdiği adrese doğru yola çıkarken Miran ve İbrahim'de uzak mesafeden takip ediyorlardı.

Fidan ayaklarını bastığı buzun eridiğini hissettikçe hıçkırıklarla ağlıyordu.
Ekrem'den bu topraklardan sırf bu yüzden uzak durmuşken şuan bulunduğu hale sinirleniyordu.
Ayaklarının altının ısındığını hissettikçe korkusu artmaya başladı.
Buz gittikçe eriyor parmaklarının ucu ile ayakta duruyordu.
Boynunda ki ip artık tenini kesmeye başladığında ölüme yaklaştığını hissetti.

Yeliz ise aklına iyi şeyler getiriyordu.
Asmin ve Hasret ile güldüğü anları ,annesinin dizinde uyuduğu anları en çok da Ekrem ile didiştiği zamanları hatırlayıp güldü.
Kısa zamanda  olsa adamı tanıyalı sanki yıllardır tanıyor seviyor gibi hissediyordu.
'Buradan kurtulmak mümkün olursa seni asla bırakmam kara kule 'deyip ayaklarının altında eriyen buza baktı.

Ölümden asla korkmuyordu tek korkusu arkasında yaralarını saramadığı bir Ekrem bırakmaktı .
Onun seçemediği ailesi olmak istiyordu sırf bunun için dayanmaya çalıştı .
Güzel günler için sabret kızım diyerek kendine gaz veriyordu .

Poyraz'ın bulunduğu yere gelişi ile hayal kırıklığına uğradı .
Ekrem Fidan'ı seçmiş onu kurtarmıştı kalbine saplanan acı ile bir an nefes alamadığını hissetti.
İçinden neden diye sorular sorsada cevabını bulamadı .
Poyraz kızın yanına gelip önünde durdu.
"Senin de ağlamandan anladığın gibi senin ki ablanı seçti "
"Büyük ihtimal ile de kurtarmıştır dönüş yolundadırlar"
"Üzülme be kızım demek ki seni hakketmiyor ben  olsam Murat iti bile olsa seni seçerdik"
"Kapa çeneni siz kimsiniz ki beni seçeceksiniz diye sevineyim "diye sinirlendi .
"Kaşınıyorsun ben sana iyi davrandıkça kaşınıyorsun Yeliz "deyip buzu kızın ayağının altından çekti .
Yeliz ayağının altındaki buzun çekilmesi ile kendini aşağı sallanır bir şekilde buldu.
Dilinde Kelime-i şahadet ile gözlerini kapattı.

Ekrem Fidan'ın olduğu depoya gelince dikkatli bir şekilde içeri girdi.
Kızın bağlı olduğu yere gidip  ellerini çözdü Fidan da  boğazındaki ipi çıkardı adamın yardımı ile buzun üzerinden indi.
Bacaklarının tutmadığını hissedince Ekrem'e tutundu .
Adam hiç bir şey söylemeden kızı kucaklayıp arabasına bindirdi .
"İyisin değil mi ?"
"İyiyim sen beni mi seçtin yani "
"Beni mi seviyorsun ?"
Ekrem kızın gözlerine sinirle baktı .
"Seni ben değil annen seçti Fidan "deyip arabayı hırsla sürmeye başladı .