~1 AY SONRA~
Sonunda İstanbul a gidiyoruz.1 aydır Mardindeyim ve sıkıntıdan neredeyse ölecektim.Allahtan her hafta sonu bizim grup buraya geliyordu.Miranla da pek konuşamıyorduk, işlerini İstanbul a taşımak için uğraşıyordu. Aslında Yektanın işlerini üstlenecekti ama bar işletmek istemedi. Evet Yektanın bir barı var. Aslında bu iyi birşey çünkü İstanbul da pek takıldığım mekan yoktu ama nereye gitsem beni tanırladı çünkü HANZADElerin biricik varisiydim.Şimdi de DEVRAN AŞİRETİNİN biricik gelini.Şu 1 ay içinde hiç yapmam dediğim şeyleri yaptım. 1 ay çok sıkıcı geçmesine rağmen bir o kadarda eğlenceliydi.Miranla nadir görüştüğümüz günlerde yemek bile yaptık tabi ki ben hiç mutfağa girmemiş biri olarak her şeyi mahvettim.
Uçağımız 1 saat sonraydı.Ben de son olarak odada birşey unuttum mu diye baktıktan sonra bavulları alıp kapının önüne çıkardım.Aşağıdan kahyaya seslenip bavulları aşağıya indirmesini söyledim.Sonra kahvaltı masasında oturan herkese " günaydın " deyip yerime geçtim.Miranın annesi Zeyşan anne ben buraya geldiğimden beri soğuk davranıyordu. Miranla aramda birşey olmadığını az çok tahmin ediyordu. Beni sinir etmek için de elinden geleni yapıyordu şimdi de olduğu gibi.
" Artık İstanbul a gidiyorsunuz orada bize müjdeli haberle gelirsiniz hem bizim de torun sevmek hakkımız " dedi alaycı bakışlarıyla.Öyle demesiyle öksürmeye başlamam bir oldu. Bu kadının amacını hiç anlamış değilim. Tamam benden nefret ediyorsun neden bu kadar belli ediyorsun ki!
Ona dönüp sinirli bakışlarımla
" Ben çocuk düşünmüyorum Zeyşan anne hem benim çocuk doğurup doğurmayacağıma sen karar veremezsin " dedim. Aslında çocuk istersem bile bu Mirandan olmazdı hem o benimle anlaşma yaptı İstanbul a dönünce herşeye eskisi gibi devam edecektim.
" Bu senin kararınla olucak birşey değil gelin hanım sen bu eve soyumuzu devam ettirmek için geldin,geliş amacını unutma" dedi iğneleyici bakışlarıyla.
" Ben sanki bu eve güle oynaya geldim. Hem ben sizin malınız değilim benim bedenin benim kararım anladınız mı?" dedim sinirle.
Herkes bana şaşkınlıkla bakarken bir hışımla kalktım masadan direk odama girdim.Arkamdan Miran geldi.Bana sinirle
" Sen ne yaptığını zannediyorsun! Oo benim annem , sen ona nasıl bağırırsın!!"'dedi.
Açıkçası Miranın bu halinden korkmuştum , bana daha önce hiç bağırmamıştı.
" Sen kimsin de bana bağırıyorsun!" diye bağırdım.
" Kocanım ben senin " dedi sakince.
" Sen benim ne kocamsın ne de babam bana bağıramazsın ben senin gerçek karın bile değilim Miran ağa " dedim sesim sakin çıkmıştı.
" Ada yeter artık aramızdaki anlaşmayı hatırlatıp durma ve maçlarına dikkat et anladın mı beni?" deyip kapıyı çarparak çıktı odadan.
Ahh !Şuan sinirden ağlayabilirim. Hemen telefonumu alıp Yağız ı aradım.
" Alo" diyerek bir kız açtı telefonu.
" Şey Yağız ı aramıştım ben ama ." dedim şaşkın çıkan sesimle.
" Yağız şuanda duşta " dedi kız.
" Acaba senin kim olduğunu sorabilir miyim? " dedim merakla.
" Ben Yağız ın kız arkadaşıyım " dedi.Benim ağızım şaşkınlıkla açılırken telefonun diğer ucundan Yağız ın sesi duyuldu.
" Kimmiş arayan hayatım" dedi. Beni bırakmayacağına yemin eden Yağız şimdi başka bir kıza. ' hayatım ' diyordu. Ne kadar saçma dimi.
" Bilmiyorum ' mavişim ' diye kaydetmişsin." dedi kız . Yağızın bir küfür ettiğini duydum. Sonra Yağız ın sesi geldi.
" Ada herşeyi açıklayabilirim"
" Neyi açıklıyacaksın Yağız " dedim bende ağlamaklı sesimle " Beni nasıl aldattığını mı?,senin yüzünü bir daha görmek istemiyorum Yağız sana mutluluklar " deyip telefonu yüzüne kapattım.
Elime ne geçtiyse fırlattım bir yerlere aldatılmak böyle birşey olsa gerek. Ben sinirden ağlarken Miran girdi odaya. Şaşkınca etrafına bakarken duvarın yanına çökmüş beni gördü ve gelip hemen sarıldı.
" Şsşt geçti tamam sakin ol bak ben burdayım" dedi güven veren sesiyle.
Miranın omzunda biraz daha ağladım.Miran beni sakinleştirmek için en sevdiğim şarkıyı bile söyledi.Onun şarkıya başladığı anda benim de gülmeye başlamam bir oldu.Bana ne oldu der gibisinden baktı.
" Sesin o kadar berbat ki anlatamam " dedim bende kahkalarımın arasından.Benim böyle dememle sırıtmaya başladı.
" Ne olduğunu anlatmak ister misin? " dedi.
" Herşey üst üste geliyor sen , evlenmemiz , annen ,Yağız ın beni aldatması hepsi" dedim.O da bana şaşkınlıkla bakıp
" Yağız seni aldatmış mı?" dedi.
" Evet ve artık onu görmek istemiyorum " dedim nefret dolu sesimle.
Miranın yüzünde bir sırıtış belirdi. Bende ona tip tip bakmaya başladım.Benim ona öyle baktığımı görünce
" Neden öyle bakıyorsunuz?" diye sordu.
" Ben sana burada aldatıldım diyorum sen gelmiş sırıtıyorsun" dedim. Benim öyle dememle yüzündeki sırıtış silindi ve ciddi bir şekilde
" Kusura bakmayın hanımefendi karım sevgilisinden ayrıldı diye birşey yapamam " dedi.Ona alayla bakıp
" Karınız sizin gerçek karınız değil beyefendi yani arkadaş olup ona destek olabilirsiniz" dedim.
" Yakın da gerçek karım da olucaksın " dedi dişlerinin arasından.Ben alayla gülüp
" Ne zaman rüyanda mı valla şuanda benim depresyona girmem gerekiyorken oturmuş senin saçmalıklarına gülüyorum"dedim.
" İddaaya varmısın?" dedi.
" Ne iddaası ?" diye sordum merakla.
" Seni kendime aşık edicem." dedi yüzündeki sırıtışla.Bende alayla ona bakıp
" Beni kendine aşık et bende senin gerçekten karın oluyum" dedim.
" Tamam kabul " diyip elini sıktı sonra kulağıma eğilip fısıltıyla
" Bana aşık olmaya hazır ol mavi gözlü hırçın" dedi.Bende aynı şekilde ona karşı
" Göreceğiz bakalım Miran ağa " dedim.....
