Lacking Brightness

twelve

"She's really special. Kayamanan mo 'yung bata na 'yon," while saying those words ay pinipigilan ni Karylle na maging emotional.

Kayamanan. Isang bagay na wala siya. Isang bagay na malamang ay hindi na niya makukuha.

"I'm sorry," Vice apologized. Tumingin naman sa kaniya si Karylle na nagbigay ng isang sincere na ngiti. "Really, I am so sorry. I know you're going through something and I'm feeling guilty for adding more pains dahil sa mga nasabi ko sa 'yo. I didn't mean it. Natakot lang talaga ako na baka hindi matanggap ng anak ko,"

"Vice, I should be the one apologizing. Hindi rin naman nga kasi tama na nangealam ako. I understand kung bakit ganon ang naging reaksyon mo," sagot ni K. "Kalimutan na nga natin 'yun. The most important thing here is, okay kayo ni Snow. Walang nagbago,"

Vice stood up at nagpunta sa likod ni Karylle to hug her from behind. Mula sa repleksyon ng dalawa sa salamin ay kitang kita ni Karylle kung gaano sila kalapit sa isa't isa.

Vice, hugging her tightly is really one of her favorite things. It wasn't the first time na niyakap siya ng kaibigan but the feeling hasn't changed. She still feels safe sa mga bisig ni Vice. She doesn't want him to let her go.

"Hindi mo deserve na magmukmok sa apat na sulok ng kwartong 'to," he murmured while still hugging her from behind. Tinitigan niya ang mga mata ng kaibigan mula sa salamin. "Hindi mo deserve lahat ng pains na nasa loob ng dibdib mo ngayon,"

"Nobody deserves it, Vice. Kaya ko naman 'to. Makakaya ko 'to,"

For how many months na nagmumukmok siya at nilulunod ang sarili sa mga alak na binebenta sa iba't ibang bars na napuntahan niya, she never told herself na kaya niyang maka-survive. She never told herself na, kaya niya. She always gets scared na baka hindi rin naman niya kayang mapanindigan kung sasabihin niyang makakaya niyang malagpasan ang pinagdaraanan. Ayaw niyang madisappoint ang sarili.

"You're one of the strongest women I've ever known." pagkasabi noon ay saka humiwalay si Vice mula sa pagkakayakap sa dalaga.

"Yung pagiging strong nga lang yata ang pinaka-matinong naituro mo sa akin e," tumatawang sabi ni Karylle. Bahagya naman siyang sinabunutan ni Vice. "Vice! Kita mo ng pinatutuyo ko yung buhok ko eh!"

"Atleast kahit isa may naituro ako sayong maganda," he then laughed. "You'll come with us. Hindi na kita tatanungin at alam kong babastedin mo lang 'yung invitation ko. Whether you like it or not, sasama ka saming mag-ama."

"Vice--

"Karylle naman eh! Wag mo naman akong bastedin." nagtatampong sabi ni Vice.

"Patapusin mo muna kasi 'yung sasabihin ko. Paano ako makakapag-palit ng damit kung nandito ka? Hindi mo naman siguro ako gugustuhing isama ng naka-bathrobe diba?"

"Are you married? Why are you together?" nagtatakang tanong ni Snow nang makita na magkasama si Vice at Karylle.

"Magkasama lang kasal na agad? Saan mo ba kinukuha 'yung mga pinagsasasabi mong bata ka," natatawang sabi ni Vice. "Are you ready?"

"Yhup! Ninang Anning told me to wear this dwess." masayang sabi ni Snow habang umiikot, showing her dress to them. "Where are we going?"

"Hindi ka naman namin isasama eh! Kami lang ni Tita Karylle ang aalis," he joked but he wasn't expecting Snow's answer.

"Okay. Are you alweady courting her Adi?"

Nakaramdam ng hiya si Vice at mabilis na namula. Opo, siya pa talaga ang namula. Kapal din e. He looked at Karylle apologetically before turning to Snow.