No dreams, no change

7

Woensdag

Ik word weer wakker als de wekker gaat. Ik stap mijn bed uit om mijn outfit van vandaag uit te gaan zoeken. Het wordt zoals eigenlijk altijd een zwarte broek met een zwart bloesje erop. Daar onder doe ik straks mijn zwart met groene Vans aan. Ik borstel mijn haar door en doe een klein beetje mascara op. Dan zie ik er namelijk wat verzorgder uit. Terwijl ik mijn mascara aan het opdoen ben, zie ik dat mijn wang en oog een beetje blauw zijn. Ik heb geen make-up om het te bedekken. Het wordt dus de hele dag rondlopen met een blauwe wang.

Als ik boven helemaal klaar ben loop ik naar beneden waar mijn moeder en broer al aan het ontbijt zitten. Ik pak een boterham en doe er wat kaas op. Ook pak ik een glas Vifit en ga ik aan de ontbijtbar zitten.

Het is stil tijdens het ontbijt totdat mijn moeder ineens mijn blauwe wang opmerkt.

'Jessie! Wat heb jij nou weer op mijn wang?' roept mijn moeder ineens.

'Oh, niets hoor' antwoord ik rustig terug.

'Wat heb je gedaan? Heel je wang is blauw en zelfs een stuk van je oog!' mijn moeder is nu ineens aan het schreeuwen. Het verbaast me trouwens dat ze het is opgevallen. Mijn moeder is aardig hoor, maar ze is eigenlijk altijd met mijn broer bezig en sluit mij een beetje buiten.

'Gewoon gevallen' reageer ik dan maar. Dan heeft ze in ieder geval een antwoord en zo hoop ik dat ze niet verder zal gaan vragen.

Ze kijkt me niet gelovig aan en gaat dan weer verder met wat ze bezig was. Mijn broer heeft al die tijd niet eens van zijn telefoon op gekeken. Ik weet gewoon zeker dat mijn broer mij haat. Al sinds dat ik 10 was zegt hij niets meer tegen mij. Alleen als echt nodig is.

Na het ontbijt poets ik mijn tanden en smeer ik nog wat boterhammen om mee naar school te nemen. Om acht uur loop ik naar de schuur en pak ik mijn fiets. Ik loop naar voren want Maddy staat al voor mijn huis om me te wachten. Ik omhels haar en samen fietsen we naar school.

Het eerst uur van vandaag is wiskunde. Ik mijn favoriete vak, maar niet heus. Gelukkig zit ik naast Lola en samen is het altijd wel heel erg gezellig. We doen nooit iets bij wiskunde en luisteren alleen maar naar muziek en maken wat gekke Snapchats. Als ik mijn Snapchat open omdat ik een rare foto van Lola wil maken, zie ik dat iemand me heeft toegevoegd. Het is Dominic. Hoe komt hij nou aan mijn snapchatnaam?

'Lol, Dominic heeft mij toegevoegd op Snapchat!' zeg ik blij tegen Lola.

'Ah wat lief, gefeliciteerd' reageert Lola terug.

'Maar ik snap niet hoe het kan want hoe komt hij aan mijn gebruikersnaam?'

'Oh die heb ik hem gegeven' antwoord Lola terug met een grote lach op haar gezicht.

'Je hebt wat!'

'Ja sorry hoor, maar hij kwam zelf naar me toe om te vragen wat jouw snapnaam was. Volgens mij vindt hij je echt leuk Jessie' zegt Lola.

'Shit, dit is foute boel.'