Messing With Miss Ordinary

Kabanata 12

Gab's POV:

Unti-unting bumalik sa isip ko ang mga sinabi ni Cherry sa'kin. Hindi ko dapat narinig ang mga panghahamak na 'yon galing sa isang taong hindi ko kilala at hindi man lang ako lubusang kilala.

Ang sakit sa dibdib na isang pagpapanggap ang dahilan kong bakit ako nakatanggap ng masasakit na salita.

Pilit kong tinanggap 'yon at nagkunwaring malakas dahil ayokong magmukhang mahina sa harap ng babaeng 'yon. Ayokong bigyan siya ng kasiyahan habang nakikita akong nasasaktan. At lalong hindi ko hahayaang maliitin at tapakan niya ako lalo pero hindi ko na kayang pati sa harap ni Andreas ay magkunwari akong hindi nasasaktan.

Masakit isiping ganun lang kaliit ang tingin sa'kin ng babaeng 'yon.

''What's the problem, Gabriella? Tell me! May ginawa ba si Cherry sayo? May sinabi ba siyang hindi mo nagustuhan?'' lakas-loob na tanong ni Andreas habang rumihistro sa buong mukha niya ang galit.

''Mali 'yong ginawa mong pagpapakilala sa'kin bilang girlfriend mo. At lalong mali 'yong pag sang-ayon ko sa pagpapanggap na 'to. Kaya please, itigil na natin 'to. Gusto ko nang umuwi.'' pinahid ko ang mga butil ng luha sa aking pisngi gamit ang likod ng kamay ko.

''I'm sorry! I'm really sorry, Gabriella!'' paghingi niya ng paumanhin pero imbes na maibsan ang sakit na nararamdaman ko ay mas lalong umigting ito.

''Please uuwi na'ko. May trabaho pa ako mamaya. . . Sir.'' nag-aatubili akong tingnan siya sa mukha. Hindi ko kaya ang bigat ng mga titig niya.

Rumihistro ang lungkot sa mukha niya. Siguro dahil hindi niya inaasahan ang mga sinabi ko. Hindi siya nagsalita. Halos bumaon 'yong kamay niya sa pagkakahawak sa likod ng isang upuan sa veranda.

Dali-dali akong tumalikod para pumasok sa bahay nang bigla siyang magsalita.

''I'll make everything right. P-please stay, Gabriella.'' pagmamakaawa niya na naging dahilan para mapahinto ako sa paghakbang.

Tama ba 'tong naririnig ko? Gusto niya akong manatili dito? Kasama siya? Pero bakit? Para ano pa?

''Bigyan mo 'ko ng isang dahilan para manatili dito.'' lakas-loob na tanong ko pagkalingon ko sa kaniya.

Nakita ko ang kalituhan sa mukha niya. Bakit ko ba kasi nasabi 'yon? Sino ba ako para hanapan ng dahilan ang isang Andreas Montiero para lang manatili ako dito?

Naghahanap lang siya ng makakausap kaya ka niya pinagtitiyagaang makasama, Gabriella. Sundot ng utak ko.

Inisang hakbang niya ang pagitan namin at sa bilis ng pangyayari ay naramdaman ko nalang ang paglapat ng mga labi niya sa mga labi ko.

Banayad na pagdampi ng mga labi niya nag nagpatigil ng mundo ko.

😘😘😘😘😘😘😘

Andreas' POV:

Kung may isang rason man akong pwedeng ibigay sa kaniya sa mga oras na 'to, iyon ay ang gusto ko siya. Inaamin ko na sobrang gustong-gusto ko na siya na hindi ko alam kung kailan nagsimula.

Walang pag-aalinlangan kong sinakop ang mga labi ni Gabriella. Naramdaman kong napatigil siya.

I wish she'll respond to my kiss.

Dahan-dahan kong ginalaw ang mga labi ko sa pag-asang gumanti siya sa mga halik ko.

God knows how I stop myself from kissing her lips!