Time Traveler's Quest | The Immortal Royalties Book 2

XL. Awakened

[ 40 ]

" Umuna muna kami sa loob. Lumalalim na ang gabi."--Austin.

Mas hinigpitan pa niya ang pagkakahawak sa kamay ko then he hauled me to get inside the house.

"Was it a declaration of a war, Ceejay?"--Anaben.

Narinig ko pang wika ni Anaben nang makatalikod na kami. Pero wala akong narinig na kahit anong reply from Ceejay.

Nang makapasok na kami sa loob, nagka lakas loob na akong batokan si Austin.

" wahh! Aray! Ano ba!?"--Austin.

"What did you--Arggrr! Ano ba yong sinabi mo? Para saan yon ha?"

Pinagsusuntok ko siya pero ang galing niyang umiwas. Mas lalo tuloy akong nainis.

"Totoo naman yon diba?"--Austin.

"Eh ano ngayon kung totoo 'yon? That marriage was a mistake! You knew that! We both knew that! I mean, arrgh. May amnesia drama ka pala. Heck." Then I stopped trying to punch him dahil sumasakit na ang ulo ko. I quickly massaged my head.

"I guess, I really need to sleep." Ayoko munang makipag argue. Pagod na pagod ako sa araw na'to at marami pa akong planong gawin kinabukasan in connection of what I have discovered today.

Napabuntong hininga siya.  Bago pa ako tumungo sa CR para magpalit ng damit, biglang siyang nagsalita.

"Sinusubokan lang kita kung may feelings ka ba para kay pareng Ceejay."--Austin.
He said in his lower voice.

Sinusubokan niya ako? Kay Ceejay?

"Why?" Naging malambot ang pagkaka tanong ko.

Tumikhim ako and then I repeated it.

"Why?" 'Yong may halong inis na.

Nakita ko ang pagbaba at pagtaas ng adam's apple niya. Inayos pa niya ang medyo brown at magulo niyang buhok.

"Gusto ko lang malaman...ang worth ng hindi ko maalalang marriage natin. Gusto kong malaman kung may feelings ba tayo kaya nangyari 'yon. Pero gaya nga ng sinabi mo, that marriage was a mistake. Mukhang napilitan nga lang tayo. At base sa reaksyon mo kanina, gusto mo nga siya. Si Ceejay. Mutual pa kayo."--Austin.

Kung alam mo lang kung anong totoong nangyari, Austin. That was one of the funniest thing happened between us. Credits to that asshole judge, tinohanan eh. Pssh.

Habang sinasabi niya iyon, he was I guess not genuinely smiling.

" Naging kontrabida pa ako sa love team niyo! Hahaha. Mag so-sorry ako kay pareng Ceejay. Ie-explain ko sa kanya ang totoo nating sitwasyon."--Austin. I hate his fake smiles.

Bigla akong naiirita sa sinabi at inasal niya.

I have this feeling, he gave up something for me.

But mali naman yong iniisip niya. Yes, Ceejay was so special to me but not the kind of special that he was expecting.

Baka naman...gusto niya ako?

You know, it's not impossible kahit pa parang aso't pusa kami.

At baka dahil sa iniisip niya na may feelings ako for Ceejay, minabuti niyang kalimotan na lamang ang tinatago niyang feelings para sakin.

Na...huwag nalamang niyang ituloy.

Honestly, part of me ay hindi sang-ayon sa ideang yon.

Yeah. I hate that. Nakakairita.

"Hoy."

I poked his forehead that made him looked straight to me. Nanlaki pa ang mga mata niya dahil hindi niya inasahan ang pag poke ko sa kanya.