NİSA

41 - Katil... #FİNALESON-3

Son 3'ler değerlidir ve heyecan katar. O zaman Son 3...
Hayırlı bayramlar...💛🍬

"Nisa buraya gel" mutfaktan hızla çıkarak yanına gelmiştim ancak anlamadığım bir şekilde telefonu elinde tutuyordu.

"Geldi mi?" Dedi telefonda ki ses.

"Kim bu?" Diyerek Can'ın yanına oturdum.

"Selam Nisa beni tanımamış olmana üzüldüm doğrusu. Neyse Yakup ben diyerek artık konumuza geçelim"

Ne oluyor bakışı attığım can bakışını telefona çevirdi. Ardından yakup tekrar konuşmaya başlamıştı.

"20 haziran üniformamı giydim aynaya baktığımda o günün çok farklı bir gün olacağını biliyordum ve de oldu. Karakola gittiğimde artık benimde operasyonlara çıkabileceğimi söylemişlerdi ancak ilk şartları bir komiserle çalışmamdı tabi ki kabul ederek ilk operasyonum için hazırlandım ve çıktık. Akşam üzeriydi ve beklediğimiz avukat hâlâ gelmemişti yağmur da yavaştan çiseliyordu. Amirim 'bir bakıp geleceğim' diyerek arabadan indi tabi ki bende peşinden indim ilk operasyonumu asla kaçıramazdım. Fark ettirmeden basamakları çıktım peşi sıra. İçeriye girdiğinde benim de geri çekilmeye hiç niyetim yoktu elime tabancamı aldım ve sıkıca kavradım içeriye girdiğim anda silah patlamıştı ve bende refleks olarak karşı tarafı ateşlemiştim. Hem amirin hem de adam yerde kanlar içerisinde kaldı. Amirime baktığımda kurşunun boynuna isabet ettiği ve orada şehit olduğunu gördüm. Adamın yanına gittiğimde inliyordu ve nefes alıyordu. Evet can yıllarca başka yerde aradığın katil benim ama bilerek ve isteyerek yapmadım. Kaçtım çünkü tutuklanacaktım ve mesleğimden olacaktım büyük hayallerle girmiştim bu mesleğe. Nasıl tutuklanmadığımı düşünüyorsundur. Onu da anlatacağım. Komiserimle beraber arabadayken torpido gözünden benim silahımı almış bende onun silahıyla ateş ettim böylelikle adli merciler karşılıklı ateş edildiği kanısına vardılar benim de adım hiçbir şekilde davaya karışmadı çünkü resmi olarak orada görev almıyordum"

"Benim babam olduğunu nereden biliyordun peki?" Dedi Can. Gözleri yaş yaş olmuştu gene. Babasının konusunda çok hassastı.

"Bunu söylemem artık ne kadar doğru bilmiyorum" Dedi ve durakladı ardından tekrar konuşmaya başlamıştı.

"Nisa-Nisa'yı takip ederken seni araştırma fırsatım oldu ve babana bu şekilde ulaştım"

Bana çevirdiği bakışıyla dudaklarımı büzerek cevap verdim çünkü takip edildiğimi bilmiyordum.

"Hayatınızdan tamamen çıkıcağım hatta gidip teslim olacağım ama son bir şey söylemek istiyorum" dedi.

Telefona doğru eğilip "Dinliyoruz" dedim.

"Komiserin ismi A-" telefonu hızla kapatmıştı Can. Ne olduğunu anlayamıyordum gene. Ani çıkışları vardı. Kapattıktan sonra karşı duvara fırlatmasıyla oturduğum koltukta kısa çaplı bir korku yaşamıştım.

"Neden kapattın bir şey diyordu?" Diye bir soru yönelttiğimde "Babamın katili yanımızda dolaşmış" dedi. Gözlerinin içi adeta volkan gibi kaynıyordu.

"Sakin ol otur" dediğimde ayağa kalkıp bana doğru eğilerek "katilini aradım yıllarca şimdi çıkıp geldi" ayağa kalkıp yanına yaklaştım ancak çok şiddetli bir öfke patlaması yaşıyordu.

"Neler yapmayı planlamıştım ona biliyor musun? Boğacaktım ya da eziyet edecektim" Elimle ağzını sımsıkı kapattım bu kez gözleri konuşuyordu ve çok acı çekiyordu belli ediyordu bunu. Elimin ıslandığını fark ettiğimde gözlerinin yaşlandığını gördüm.

Elimi yavaşça çektiğimde "masum insanların canını yaktım ben" dedi anlamayarak "nasıl yani?" Diye bir soru yönelttim.

"Öğreneceksin ama şimdi değil" diyerek yanımdan sıyrıldı. Bende arkasından ilerlemeye başladım kapıya varınca ayakkabılarını giyinip kapıyı açtı.