Chapter 20

197 7 2
                                    

Emma POV:

*de volgende dag na school*

School was vandaag weer facking saai net zoals altijd. Als ik thuis kom zie ik dat de tv aanstaat en mijn ouders er naar zitten te kijken (logisch). Ik loop vrolijk de woonkamer in maar als ik zie waar ze naar kijken verdwijnt met vrolijkheid als sneeuw voor de zon. Het interview is erop...

"Emma, wat heeft dit te betekenen?" Vraagt mijn vader en hij is echt woedend. "Eh. Niks" zeg ik zenuwachtig. "Dit is niet niks Emma! Godverdomme hadden we niet al gezegd dat je niet meer met die Alex om mocht gaan!" Buldert mijn vader "Hij heet Ashton niet Alex" bijt ik hem toe. Waarom moest ik dat nou zeggen. "En ga je nu ook nog brutaal doen jongedame! Wat is er toch mis met je?" Schreeuwt hij. "Waarom mag ik niet met Ashton omgaan?" Vraag ik en ik leg de nadruk op Ashton. "Hij is beroemd" schreeuwt mijn vader nog harder dan daarnet. "Ja en, hij is ook echt superlief" zeg ik uitdagend. "Hij gebruikt je alleen en daarna dumpt hij je gewoon als afval!" En mijn vader slaat met zijn hand op de salontafel. "Dat doet hij niet!" Gil ik en ik ren naar buiten zonder mijn jas en op mijn sokken maar het kan me niks meer schelen.

Ik blijf maar rennen en huilen totdat ik tegen iemand aanbots. Ik kijk op en ik zie dat het Michael is. "Hey Emma" zegt hij en dan ziet hij dat ik huil "Wat is er?" Vraagt hij maar ik kan geen antwoord geven. Ik zak neer op de grond tegen een boom en ik blijf maar huilen. Ik ben zo boos en verdrietig. Waren mag ik van mijn ouders niet met Ashton zijn? "Emma, ik bel Ashton het komt goed." Sust Michael maar ik kan nog steeds niet antwoorden.

Na een tijdje stopt er een auto waar Ashton uitkomt rennen. "Em, wat is er?" Vraagt hij en hij gaat naast me zitten en slaat een arm om me heen. Ik begin nog harder te snikken en hij tilt me op en zet me in de auto en gaat naast me zitten. "Shh, het is goed" sust hij en hij trekt me in een knuffel. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder.

Pas na ongeveer vijf minuten ben ik weer gekalmeerd. "Wat was er nou net?" Vraag Ashton die nog steeds een arm om me heen heeft geslagen. "Mijn ouders hebben het interview gezien" zeg ik en ik ben verbaast over hoe rustig ik ben. "Oei, wat vonden ze ervan?" En hij geeft me een kus op mijn kruin. "Ze willen niet meer dat ik je zie en toen ben ik weggerend en toen kwam ik Mikey tegen" en ik knik naar Michael die voorin de auto zit. "Sorry, ik had je nooit meemoeten nemen." Zegt Ashton "Nee, het was superleuk mijn ouders moeten zich gewoon niet zo aanstellen" zeg ik, ik wil niet dat hij zich schuldig gaat voelen. "Wil je vannacht bij ons blijven?" Vraagt Michael en ik knik. "Je mag wel bij mij." Zegt Ashton snel en dan wordt hij rood "als je dat wilt" voegt hij er nog aan toe. "Natuurlijk wil ik dat" en dan begint Michael kusgeluidjes te maken. "Mikey zoek een leven" mompel ik en dan moeten we keihard lachen.

* 10 uur bij Ashton enzo thuis*

We hebben net een of andere saaie film gekeken die Calum en Mikey wouden kijken. Ik gaap en ik probeer het te verbergen maar Ashton ziet het en voordat ik kan protesteren draagt hij me naar zijn kamer. "Ash, je hebt vast nog wel een shirt en joggingbroek voor me." Zeg ik en Ashton gooit me meteen wet kleren toe. Ik loop naar zijn badkamer waar ik me omkleed en dan loop ik zijn kamer weer in en ik ga naast Ashton op bed liggen. Ik kruip tegen hem aan en leg mijn hoofd tegen zijn warme blote borst. Het voelt zo fijn en vertrouwt en ik val al bijna meteen in slaap.

.............................................................................................................................................................................................

Hi, sorry dat ik gister niet ge-update heb maar ik had het druk (eigenlijk niet maar oke). Hierboven staat wherever you are omdat iedereen die moet kennen. Sorry als je dood gaat door de videoclip, het is soms echt te grappig en raar.

Broken home ~ 5sos ~ (old)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu