ULTERIOR MOTIVE (ONGOING)

CHAPTER 15

"Sige po."

"Good night. Love ka ni ate."

Lumunok ako at huminga ng malalim. Palubog na ang araw, sumakay ako ng jeep patungo sa kinaroroonan na condo ni Alesteir.

Mahaba ang biyahe at hindi ko alam ang hinaharap kaya ibinilin ko muna si Krome sa kapit-bahay.

Para ito kay tatay. Para ito sa kaligtasan niya.

Nasa harap na ako ng condo unit ni Alesteir. Ito lang alam ko na unit niya at hindi ako sigurado kung naririto ba siya.

Nanginginig ang aking daliri nang pindutin ang doorbell. Ang sumunod doon ay katahimik, mahabang katahimikan.

Lumunok ako at pinindot muli ang doorbell. Sa pagkakataon na iyon at nakarinig ako ng yapak ng mga paa. Kumuyom ang aking mga kamay at mabilis ang pintig ng aking puso.

I heard a click and the door opened.

"I'll be damned. Mirabella in the flesh," his voice was  rough that it sounds like he just woke up.

Base na rin sa magulong buhok nito at gusot sa kanyang pants ay alam ko na kakabangon niya lang.

"Alesteir."

"Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"

"Gusto kitang makausap. M-Maaari ba akong... pumasok?"

Ibinuka nito ang pinto at pumasok ako. Naamoy ko ang mamahalinh pabango nito nang lagpasan ko siya. Hindi ako umupo, bagkus ay tumayo lang ako sa gitna ng living room nito. Huminto siya sa bungad ng Foyer at isinandal ang balikat sa dingding.

"I think I only have a pickled juice inside my fridge right now. I have nothing to offer here."

"Hindi mo ako kailangan tratuhin na bisita."

"Mirabella," naiinis ako sa sarili dahil halos tumalon ang puso ko nang banggitin niya ang aking pangalan. "Gaano na katagal noong huling nag-usap tayo?"

"Ikaw, baka natatandaan mo pa?"

"You're not here to kill me, are you?" He sighed. "Mira, sweetheart, how could you hurt me with those little arms of yours?"

"Alesteir."

Pumikit ito nang banggitin ko ang kanyang pangalan dahil sa hindi ko alam na dahilan.

"N-Nandito ako para... makiusap."

"Makiusap? Para saan?"

"Si tatay—"

"Bakit ba pilit mong kinakampihan ang ama mo? Hindi mo ba matanggap na kahit sa iyo ay nagsinungaling don siya?"

"Hindi siya sinungaling."

He smiled mockingly.

Lumapit ito sa akin. Hindi ako makakilos at tila napako ako sa aking kinatatayuan.

He towered me. "Yeah. He's not a liar. He's a criminal."

"Ales—"

He put his finger over my lips to stop me. "Don't say my name with that voice. I will not be manipulated with it."

"Wala siyang kasalanan," bulong ko.

"And you came here to tell me that? Hindi ba dapat ay sa korte ka magpaliwanag?" Bumaba ang tingin nito sa aking labi. "Ano talaga ang pinunta mo rito, Mirabella? Are you here to seduce me?"

"Ga... gagawin ko ang lahat, Alesteir."

"In exchange of what?"

"Pababain mo lamang ang hatol kay itay."

Tumaas ang isang sulok ng kanyang labi. "He will receive what he really deserves."

Lumuhod ako. Pumatak ang luha sa aking mga mata.

"Nagmamakaawa ako, Alesteir. Ginamit lang nila si Itay. Hindi siya ang may hawak ng baril."

"Wala ka sa pinangyarihan ng insidente. Paano ako maniniwala sa mga salita mo."

"M-May panahon pa. Tutulong ako sa imbestigasyon."

Ilang sandali itong hindi nagsalita at nakatingin lamang sa akin. Humaplos ang kamay niya sa aking pisngi at pinahid ang luha.

"You'll really do anything for your father? Is he really good to deserve your tears?"

"Gagawin ko lahat."

"Anything?"

"Oo, Alesteir."

Pagkasabi ko n'on ay umangat na ang katawan ko at hindi na nakatapak ang mga paa ko sa floor.

Napasinghap ako nang marahan niya akong ibagsak sa malambot na kama nito. He climbed on top of me.

"You'll do anything, right?"

Lumapit ang kanyang mukha sa akin at napasinghap ako nang dumaiti ang mainit na labi nito sa aking leeg.

****
A/N: Hello, sorry sa matagal na update. Naging stress lang lately at medyo naging in-charge sa company ng amo ko. Magdalawang update nalang ako para 'di kayo mainip.