[18] Close

476 26 4
                                    

Janella's POV

A week had passed and the boys were all very busy attending guestings and award shows. It's Sunday right now. Rest day naming lahat. Kagigising ko lang at kinusot ko ang mata ko at nahiga nanaman. I can't get up. I'm so lazy right now to do so. Pumikit ako ng may humila sa kumot ako. Wtf. Hinila ko pabalik pero ayaw patinag. Hinila ko nga ng buong lakas pero nanalo siya.

"Urrgh! Who ever you are i hate youu" saad kong nakapikit at tinakpan ng unan ang mukha ko.

"JEOUN ACHIMNIDA PARK JANELLA! BENG BENG!" Dumapa ako sa higaan ko at tinakpan ng unan ang ang ulo ko.

"Go Awaaaay" inis na saad ko.

"Wakey wakey! Tanghali na!"

*boogsh* *boogsh*

Napamulagat ako ng kaunti at tinignan ko ang phone ko.

"Urgh. Suga. It's 7:30 anong tanghali?" Inis na binato ko siya ng alarm clock. Buti nalang at nacatch niya.

"Sige ka jan Jea. Maiwan ka na. Aalis na ako" sabay batingting nanaman niya sa kalderong dala niya. Ang ingaaay. Oo. Yung sound effects kanina. Kaldero yun.

"Edi umalis ka. Chupi!" Pagtataboy ko at binato yung phone ko sa kanya. Nacatch niya siguro. Wala naman akong narinig na nahulog.

"Ohh~ Crush mo si Vernon ng Seventeen?" Naalarma ako doon at bumangon kaagad para kunin yung phone ko.

"Yiiiiieee. I ship VerNella na! HAHAHA" Naghahabulan kami ng parang bata dito sa kwarto. Ang harot netong si Yoongi.

"Give it back!" Saad ko. Si Seventeen Vernon kasi yung lock screen ko. Gwapo naman kasi eh. Cute lang. Hindi ko yun crush.

"One condition" saad nito kaya tumigil kami.

"What?!" Tanong ko.

"Nakalimutan mo ano?" Nakangising saad nito.

"Forget what?" Takang tanong ko.

"I knew it" nakangising saad niya. Pinagmasdan ko siya. Nakajersey shorts siya at naka sweatshirt. May hawak din siyang bola ng basketball. Nakasapatos din si-- POOP! OO NGA NOH!? HOW CAN I FORGOT THAT?

"Shoot! Oo nga! Amina!" Sabay hablot ng phone ko at tumakbo sa CR.

"Bilisan mo Jea!" Sigaw niya bago ko narinig ang pagsara ng pinto. Yes! Oo nga pala! We're playing basketball! Yes, i am playing basketball. Nung high school palang ay kasali ako sa varsity. Mas magaling pa ako kay kuya eh. Hahaha.

Binilisan kong maligo at magbihis. I'm wearing a white jacket. Nakablack V-neck shirt lang ako sa loob at nagshort. Nagsapatos rin ako bago tumakbong pababa.

"YOONGI TARA NA!" Sigaw ko. Excited ako eh. After how many years makakalaro ulit ako.

"Kumain ka muna. Bunganga mo talaga" nabigla ako ng nakita ko siya sa tabi ko at isinubo ang isang buong sandwich saakin na niluwa ko naman.

"Eww. Ano ba yan Jea" saad nito.

"Bakit kasi lahat? Duh. Hindi ako masyadong PG para kumain ng ganun noh" saad ko at kinain yung kalahati.

"Hindi daw PG" bulong niya habang papalayo saakin.

"I HEARD YOU!" Sigaw ko ulit.

"Bilisan mo!" Uminom muna ako ng hot chocolate made by The Kumamon addict (Suga) bago tumakbo palabas. Nakita kong nakasandal siya sa Kotse niyang puti at nagcecellphone habang hinihintay ako.

"Leggo!" Saad ko. He smiled and opened the door for me. Sumakay kaagad ako. On our way there, hawak ko yung bola niya at pinagmamasdan.

"Matunaw yung bola sa titig mo" narinig kong saad nito habang nagddrive.

"Why don't you buy a new one? Mukhang luma na oh" saad ko. Parang faded nga yung kulay eh.

"Even if i buy a new one hindi nun mapapantayan ang halaga ng bolang yan saakin" saad nito.

"Why? Is it expensive?" Tanong ko. Umiling siya.

"That's a gift from my First Love. First Anniversary samin noong binigay niya yan" natahimik ako at napaisip. 'She must be so special'.

"Sorry" saad ko. Naalala ko yung kwento saakin ni Tae noon. Nakalimutan siya nung mahal niya dahil sa Amnesia.

"It's fine. Masaya na ako ngayon" saad nito at nakita ko ang pagngiti niya. I smiled.

"You're keeping all the things she gave you huh?" Tanong ko.

"She must be very special. Mahal mo talaga siguro" i said. I feel like broken right now. I don't know why. I'm even speaking bitterly.

"She is Very Special" tumango siya at ngumiti ng marahan. Inaalala niya siguro yung mga moments nila noon.

"At mahal na mahal ko nga siya. Higit pa sa sarili ko" mahal na mahal nga niya. Ang swerte nung babaeng yun. Sayang sila.

"Anyways, how'd you know na tinatago ko lahat ng mga binibigay niya saakin?" Tanong nito. He glanced at me for a second at bumalik din sa daan ang nga mata niya.

"Si Taehyung. Kasi yung neck pillow daw last gift niya sayo saakin mo lang daw pinahiram"

O_____O

As soon as i realized kung anong sinabi ko ay napatakip ako ng bibig. Oh goodness. Ang daldal mo na masyado Jea. Napayakap ako dun sa bola at tinakpan ko buong mukha ko.

"Buking. HAHAHA. Yung Elyen na yun. Napakachismoso kahit kelan" saad nito. Napailing din siya. Umayos ako ng upo at tinignan siya. I guess he moved on?

"Tell me about her" saad ko na ikinabigla ko rin. Napatingin siya saakin.

"Later~" he smiled.

~~~~~

A/n:

Hohoho! Close na sila! HAHAHA! Comment down your thoughts guyseu! ;)

~Rie <3

she's my manager || m.ygOù les histoires vivent. Découvrez maintenant