What makes you beautiful/რა გალამაზებს? (დასრულებული)

მეოთხე თავი

უეცრად რაიანი მანქანაში ჩაჯდა, მგონი კეიტიც, მაგრამ კარგად არ ჩანდა... მანქანა დაძრა და როდესაც ის კეიტის სახლს მოშორდა... კეიტი ისევ იქ იდგა. მეგონა მანქანაში ჩაჯდა, რატომ არ წაჰყვა?!

ხეს ამოფარებული, გაშეშებული ვიდექი და კეიტის შევყურებდი... ვცდილობდი, რომ არ დავენახე და ვერც მხედავდა. კეიტი რამდენიმე წუთით ასე იდგა და გზას გაჰყურებდა. უცებ ვარდისფერ ლოყებზე ცრემლი ჩამოუგორდა. ერთს მეორე მიჰყვა და ის ცხარე ცრემლით ატირდა. შემდეგ სახლისკენ შებრუნდა და ტერასაზე ჩამოჯდა.

უცებ, ჩმმა ტელეფონმა დაიწრიპინა. ჯობიდან ამოვიღე და დახედე. წერილი მომსვლოდა ჩემი მეგობარი ჯეკისგან. წერილი გავხსენი და წავიკითხე.

„ ჰეი ჰარი!! დღეს თამაშზე არ აპირებ წამოსვლას? მახსოვს თქვი, რომ მოდიოდი. თუ წამოსვლას დააპირებ 8სთ-მდე დამიკავშირდი!

ჯეიკი"

მაშინვე მვწერე, რომ არ ვიცოდი წავდოდი, თუ არა და უჩემოდ წასულიყვნენ. შემდეგ ტელეფონი ისევ ჯიბეში ჩავიდე და კეიტისკენ გავიხედე. მას მუხლები მკლავებს შორის მოექცია, თავი ზედ მიეყრდნო და ისე ქვთინებდა. გული მომიკვდა. ძნელი საყურებელია საუკეთესო მეგობრის ტანჯვა.

არც კი ვიცოდი, ახლა რომ მივსულიყავი რა რექცია ექნებოდა, ან საერთოდ მართებული იყო ეს თუ არა ჩემი ეს აზრი. აშკარა იყო, რომ ჩემი სიტყვების გამო მან, რაიანს უარი უთხრა და მასთან დაახლოვების შანსზე ჩემს გამო თქვა უარი...

არა, უნდა მივიდე და ყველაფერი გამოვასწორო. დიდი შეცდომა დავუშვი, მართლია კეიტიც ცუდად მოიქცა, მაგრამ ასეთი რაღაცეები არ უნდა მეთქვა მისთვის.

ხეს მოვშორდი და გეზი კეიტისკენ ავიღე. ნელი ნაბიჟით მივუახლოდი და მის წინ გავჩერდი.

*კეიტის P.O.V.*

ნაბიჯები ხმა შემომესმა, მაგრამ ახლა ეს არ მადარდებდა ამოტომ დავაიგნორე. ალბათ ჰარი ჩემზე ძალიან გაბრაზებულია. ამჯერად ის მართლა ძალიან გაბრაზებული იყო.. ცუდად მოვქეცი ღმერთო ჩემო რა იდიოტი ვარ... რაიანს უარი რომ ვუთხარი, რეაქციაც კი არ ჰქონია მეკი ჰარის გული ვატკინე...