Chapter 46

3.2K 195 49
                                    

Beam P.O.V

လူကခုတေလာေနရတာေလးလံေနသလိုပဲ။ဘာကိုမွစိတ္လဲအလိုမက်ဘူး။ျမင္ျမင္သမွ်မ်က္စိရႈပ္ေနသလိုပဲ။ကြၽန္ေတာ့Husband Forthကိုလဲဘာမွမဟုတ္တာေလး ေတြကိုအျပစ္မရွိအျပစ္ရွာလိုက္ေျပာမိေနသလိုျဖစ္ေနတယ္။

သူကေတာ့ဘာမွေတာ့မေျပာရွာေပမဲ့မ်က္ႏွာေတာ့မေကာင္းဘူး။ကြၽန္ေတာ္လဲဘာလို႔ဒီလိုျဖစ္ေနတာလဲမသိဘူး။ဖန္ႁပြန္သေႏၶထည့္ထားၿပီးေဆးေတြေသာက္ေနရတာေၾကာင့္ေဟာ္မုန္းေျပာင္းၿပီးဒီလိုျဖစ္ေနတာလားမသိဘူး။

ခုမနက္အိပ္ယာႏိုးလာေတာ့Forthကေဘးနားမွာမရွိဘူး။ၾကည့္ရတာသူမနက္စာထသြားျပင္ေနၿပီေနမွာ။ခါတိုင္းဆိုဘလိုမွမေနေပမဲ့ခုရက္ပိုင္းအိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္းသူ႔မ်က္ႏွာမျမင္ရင္လူက၀မ္းနည္းလာသလိုစိတ္လဲတိုလာတယ္။

ရင္ထဲတစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးျဖစ္လာၿပီးလူကပ်ိဳ႕သလိုျဖစ္လာလို႔အိပ္ယာေပၚကျမန္ျမန္ဆင္းၿပီးToilet ထဲမွာအန္ခ် လိုက္မိတယ္။အစာမရွိေတာ့ေလေတြသာထိုးအန္ေနတာလူကရင္တလွပ္လွပ္နဲ႔ေမာေနတယ္။

ေနမ်ားမေကာင္းခ်င္ဘူးလား။

ဟင့္အင္း ေနမေကာင္းလို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး။

ထည့္ထားတဲ့သေႏၶကၿပီးခဲ့တ့ဲတပတ္Ultrasound ရုိက္ၾကည့္ေတာ့အေျခအေနကဘာမွမထူးျခားေသးတာ။ဒီၾကားထဲေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ေသာက္ရမဲ့ေဆးေတြေၾကာင့္သေႏၶသားဥကိုသြားထိခိုက္မွာေၾကာက္မိတယ္။

ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာစ္လိုက္ၿပီးလူကBasinမွာလက္ေထာက္ၿပီးရင္တုန္ေနတာသက္သာေအာင္ေနလိုက္မိတယ္။အဲ့အခ်ိန္ Forthကအနားေရာက္လာၿပီးစိုးရိ္မ္ေနပုံနဲ႔

Forth-"Bae ဘာျဖစ္တာလဲ၊ေနလို႔မေကာင္း ဘူးလား"တဲ့။ကြၽန္ေတာ္သူ႔ပုခုံးေပၚေခါင္းမွီေနလိုက္ၿပီး

Beam -"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။နဲနဲမူးေနသလိုျဖစ္ေနတာပါ"

Forth -"အဲ့တာဆိုဒီေန႔အိမ္မွာနားလိုက္ေလ Bae"

Beam -"မနားေတာ့ပါဘူး၊ငါေဆးရုံတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြPha တို႔ငါ့အလုပ္ေတြပါပိုလုပ္ေနရတာ၊ မေကာင္းဘူးေလ"လို႔ေျပာလိုက္ရင္းသူ႔ကိုေျဖးေျဖးတြန္းလိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚမွာခဏေနလိုက္မိတယ္။

Sweet MomentDonde viven las historias. Descúbrelo ahora