ဒီေန့ေက်ာင္းျပန္စဖြင့္တဲ့ရက္ဆိုေတာ့ကြၽန္ေတာ္အေဆာင္ကေနေက်ာင္းကိုခပ္ေစာေစာထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။
ေက်ာင္းစဖြင့္တဲ့ရက္မို႔အတန္းကမရိွေသးလို႔ေအးေအးေဆးေဆးသြားလို႔ရေပမဲ့အေဆာင္မွာလဲ
မေနခ်င္တာေၾကာင့္ေက်ာင္းကိုေစာေစာထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ကြၽန္ေတာ့နာမည္ကForth ပါ။
Ransit University က ဒုတိယႏွစ္ Engineerေက်ာင္းသားပါ။
Engineering Dept ကMoon တေယာက္ပါ။အင္ယာေဆာင္ေရာက္ေတာ့
ကြၽန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြဘယ္သူမွမေတြ့ရေသး။
ၾကၫ့္ရတာကြၽန္ေတာ္ပဲေစာေနေသးတယ္ထင္တယ္။
ဒါနဲ႔အေဆာင္အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ေဘး
ကေဆးေက်ာင္းေဆာင္ဖက္ဘာရယ္မဟုတ္
လွမ္းၾကၫ့္လိုက္မိေတာ့ ေဆးေက်ာင္းအေဆာင္ ေရ႔ွခံုတန္းမွာထိုင္ၿပီးစကားေျပာေနတဲ့
ေဆးေက်ာင္းသား၂ေယာက္ Phaနဲ႔Kit ။
မီးရထားတြဲကတတြဲေပ်ာက္ေနပါလားလို႔ကိုယ္ဘာသာ
စဉ္းစားမိၿပီးၿပံဳးလိုက္မိတယ္။
ဟုတ္တယ္ေလ။
Pha၊Kit၊Beamဆိုတာေတြ့လိုက္တိုင္းတတြဲတြဲပဲ။
သူတို႔ခြဲေတြ့ရတယ္ဆိုတာေတာ္ေတာ္ရွားတာ။
ဒါေပမဲ့ခုBeamကိုမေတြ့ေတာ့တခုခုလိုေနသလိုမ်ိဳး
ခံစားလိုက္ရတယ္။
၃ေယာက္ေတြ့ေနက်ကိုတေယာက္ေလ်ာ့ေနလို႔
ဒီလိုခံစားလိုက္ရတာျဖစ္မွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္သြားႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ ။
"Hey Pha , Kit Sawadee၊ ၂ေယာက္ထဲလားဟ၊Beam တေယက္ေရာမေတြ့ပါလား"
ကြၽန္ေတာ္ေမးလိုက္မိၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္အံ့ၾသသြားမိတယ္။ဘာလို႔ေမးမိပါလိမ့္လို႔ ။ Beam နဲ႔ခုလိုေမးရတဲ့အထိရင္းႏွီးတာမဟုတ္ဘူး။
ေနာက္မွဒါကေမးရိုးေမးစဉ္ေမးစဉ္ပဲကို
ဘာကိုအံ့ၾသရတာတုန္းလို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ျပန္အျပစ္တင္မိတယ္။
Phaတို႔ကေတာ့သတိမထားမိတဲ့ပံုပါပဲ။
Beam ကအိပ္ယာထေနာက္က်လို႔ မေရာက္ေသးတဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္။
အဲ့အခ်ိန္Phaဆီဖုန္းတေကာဝင္လာတယ္ ။
Pha - "Hello ...ဟုတ္ကဲ့ခမ်..P Ging.လာခဲ့လိုက္ပါ့မယ္ခမ်...Forth ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ရိွပါတယ္ခမ်..ဟုတ္ကဲ့ပါ"
YOU ARE READING
Sweet Moment
Fanfiction#ForthBeam Fanfiction ျဖစ္ပါတယ္။ပထမဆုံးစေရးဖူးတဲ့Fic ေလးမို႕ကုိယ္သေဘာက်တဲ့ပုံစံမ်ိဳးေလးေရးထားမိတယ္။အေပ်ာ္ေလးေပါ့။ #I'm a TaeTee Shipper
