Het vliegtuig stijgt op. Ik kijk Jonas diep in de ogen. Hij straalt rust en vreugde uit. Mijn angst om te vliegen verdwijnt helemaal. Ondanks dat ik vliegen niet leuk vind, doet hij mij op m'n gemak voelen. Gewoon door een simpele blik verdwijnt m'n angst. Ik mompel zonder klank "ik zie je graag". Ook al komt er geen geluid uit verstaat hij me. Hij kust me op m'n voorhoofd. Dat reken ik als "ik zie je ook graag". Hopelijk staan we snel weer op vaste grond. Door de vroege ochtend word ik moe en vallen m'n ogen haal langzaam toe.
Ik word wakker en zie Jonas nog vredig slapen. Wat is hij toch schattig. Ik streel hem langzaam langs z'n wang. Ik druk m'n lippen vederlicht op z'n lippen. Jonas sliep waarschijnlijk niet zo diep, want hij reageerde op m'n vederlicht kusje. Als ik me wil terugtrekken, drukt hij z'n lippen terug tegen de mijne. Ik glimlach tijdens de kus door. 'Hey schatje, goed geslapen?', vraagt Jonas zachtjes. Ik knik met fonkelende oogjes. Minder dan een kwartier later landen we op het vliegveld. Hand in hand wandelen we naar de band waar al de bagage op ligt. Na een minuutje wachten zien we eindelijk onze bagage passeren. We nemen onze bagage van de band en wandelen de luchthaven uit. De zonnestralen verwelkomen ons. 'Zalig', zucht ik. Jonas gaat naar een auto toe met een plakkaatje "taxi" bovenop de auto. De man doet de koffer open en we leggen onze valiezen erin. Jonas en ik nemen plaats op de achterbank. Zo goed is ons Spaans niet, dus in plaats van in het Spaans te zeggen waar we naartoe moeten doen we dat in het Engels. We gaan richting ons hotel in het warme Valencia. In vergelijking met België is het hier nu 25 graden. Het ideaal weertje dus. 'Je hebt toch niks te duur uitgekozen, toch?', vraagt Jonas. 'Dat zullen we zometeen zien', glimlach ik geheimzinnig.
Met onze valiezen in onze hand en opengevallen mond staan we in onze hotelkamer. 'Je gaat me niet beweren dat dit niet duur was', zegt Jonas met nog steeds die verbazing. Ik hef m'n schouders op en lach. 'Last minute is alles goedkoper', glimlach ik. We leggen onze valiezen aan de kant en gaan naar het raam toe. We hebben een dubbel bed met grote ramen die uitzicht geven op de zee. Ik vervolg mijn "roomtour" door de deur naast het bed binnen te gaan. Het is een luxueuze badkamer. Er staat een douche met een radio, er is een bad, aan de wastafel staan er allerlei haarproducten, zeepjes, douche-gels,... en ik kan bijna niet geloven wat ik in de hoek zie staan. Ik doe de glazendeur open en zie de houten bank van de sauna tevoorschijn komen. Ongelofelijk. Ik ben nog nooit in een sauna geweest en ik wil dat zeker wel eens uitproberen. Jonas komt achter me staan en neemt me rond m'n middel vast. 'Dit is nu al m'n beste kerstvakantie ooit', zegt hij vol vreugde. Hij geeft me een kusje op m'n wang. Als we alles gezien hebben zetten we onze kleren in de kast. Daarna laten we ons neervallen op ons luxueus bed. 'Ik kan niet geloven dat we hier echt zijn', zeg ik dromerig. Jonas knijpt me zachtjes. 'Waar was dat goed voor?', vraag ik hem. 'Nu weet je zeker dat het geen droom is', verklaart hij. Ik lach ironisch, maar die ironische lach schakelt al snel om in een gemeende schaterlach. Ik draai me op m'n zij zodat ik recht in z'n schattige oogjes kan kijken. 'Weet je', begint Jonas op een lieve toon, ik verwacht van hem nu een mooi compliment te krijgen. Maar in tegendeel. 'Er zit een haartje in je mond'. Ik sla hem speels en rol opvallend met m'n ogen. Jonas rolt op net de zelfde manier met z'n ogen en overbrugt de afstand tussen ons. Net als ik mee wil opgaan in de kus, begint m'n maag te rammelen. Jonas gniffelt. 'Heeft je buikje honger?', lacht hij. Ik knik met blosjes op m'n wangen. Hij neemt m'n hand vast en samen gaan we het hotel verkennen.
We komen op het terras terecht. Nu pas valt het ons op hoe mooi het uitzicht is. -De helderblauwe zee is net zo blauw als de ogen van mila- denkt Jonas in zichzelf. Met andere woorden, het is prachtig. Aan de linkerkant is binnenin het restaurant en aan de rechterkant is het zwembad. Aan de rechterkant is er ook een trap naar het strand. Een privé strand enkel voor de gasten. Er is in het midden van die trap ook een mini-fitness. We kunnen absoluut niet klagen. Ik neem plaats aan een tafeltje op het terras. Jonas komt erbij zitten. 'Wat wilt deze dame hier bestellen om te drinken?', vraagt Jonas uiterst formeel. Ik verbijt m'n giechel om het toneelstukje niet te verpesten. 'Een fanta alstublieft', zeg ik op dezelfde toon. 'Komt voor mekaar', hij neemt m'n hand vast en geeft er een kusje op. Wat is hij toch een charmeur. Hij laat een ober komen om onze bestelling op te nemen. Nadat de ober z'n uitleg deed en onze bestelling opnam, ging de ober weg. De volgende minuten bestaan uit volledige stilte. Ik kan elke golf tegen het zand horen opbotsen. Ik voel elk klein briesje. Het is zalig. Voordat we het weten vliegt de dag voorbij.
