Voor eens en voor altijd

De verdachte sms

Jonas keek Mila vragend aan en ging verder van Mila zitten. 'Sorry, Ik... Ik dacht terug aan die nachtmerrie met Brandon' zei Mila verontschuldigend. 'Je hoeft geen sorry te zeggen liefje, het is oke.' antwoordde Jonas en omhelsde Mila. 'Danku' zei Mila opeens. 'Danku voor wat kleintje?' vroeg Jonas lief. 'Danku dat je er altijd voor me bent, gewoon voor alles. Je bent altijd zo lief voor mij en je doet alles voor mij.'Dat liefste Mila, dat is omdat ik je graag zie!' antwoordde Jonas lief en streelde haar wang. Mila drukte haar lippen op Jonas' lippen. 'Sorry dat ik ons momentje daarnet verstoorde door die domme nachtmerrie' zei Mila na de kus. 'Dat geeft niet liefje, dat jij je goed voelt is veel belangrijker!' antwoordde Jonas lief. 'Ik ga me douchen, ga je mee?' vroeg Mila die opstond. 'Ja, als jij dat wilt zal ik meegaan.' antwoordde Jonas en volgde Mila de badkamer in. Na een driekwartier waren ze gedoucht en omgekleed. 'Wanneer wil je naar het ontbijt kleintje?' vroeg Jonas die over Mila ging staan. 'Is over een uurtje goed? Ik heb nog niet zoveel honger, maar als jij al honger hebt wil ik nu ook al gaan.' antwoordde Mila. 'Over een uurtje is goed liefje' bevestigde Jonas en gaf een kusje op Mila haar mond. Jonas ging buiten op het terras gaan staan en raakte in zijn gedachten verzonken. Mila ging na een kwartiertje naast hem staan, 'Hey' zei ze zacht. 'Hey liefje' antwoordde Jonas en nam Mila in zijn armen. 'Gaan we onze valies al een beetje maken? Morgen moeten we weer naar België' stelde Jonas voor. Mila zuchtte. 'Waarom zucht je zo liefje?' vroeg Jonas lief. 'Ik heb geen zin om weer naar dat regenachtige België te gaan' zei Mila lachend. Jonas lachte bij de opmerking van Mila en drukte haar dichter aan tegen hem. 'Maar zolang ik bij jou ben, ben ik gelukkig' zei Mila en keek Jonas aan. Jonas gaf Mila een zacht kusje, 'Ik hou van je, kleintje' zei Jonas na de kus. 'Ik hou ook van jou!' en omhelsde Jonas. Jonas legde zijn armen om Mila heen en wreef over haar hoofd. 'Kom liefje, we gaan weer naar binnen. Het wordt koud.' zei Jonas die voelde dat Mila rilde. Mila keek Jonas dankbaar aan. Jonas keek op zijn gsm en zag dat hij een bericht had gekregen van een onbekend nummer. Nieuwsgierig opende hij het bericht:

Als ik van jou was zou ik maar goed op je Mila'tje letten, je weet maar nooit dat ze opeens weg is! Ik zie jullie 24/24, dus je hoeft niets te verbergen! Mooi romantisch momentje daarnet op het terras! Het zou maar eens kunnen dat die romantische momentjes voorbij kunnen zijn. Ohja, toon dit bericht NIET aan je 'kleintje' of er zouden nog eens niet zo een leuke dingen kunnen gebeuren met Santiago. Opletten dus!

K.

Mila kon de schrik van Jonas zijn gezicht aflezen, 'Wat is er?' vroeg Mila bezorgd. 'Niks om je zorgen over te maken' zei Jonas geforceerd en verborg zijn gsm achter zijn rug. 'Jonas, ik zie toch ook aan je gezicht dat er iets is' zei Mila en keek in zijn ogen. 'Sorry liefje, ik wil het wel zeggen maar ik kan het niet' Jonas verbeet zijn tranen en probeerde Mila haar ogen te ontwijken. Mila zag de tranen in zijn ogen en probeerde oogcontact met hem te maken. 'Jonas, ik ben er voor je en je kan me alles zeggen. En dat weet je.' zei Mila en nam Jonas in haar armen. Jonas brak in tranen uit. 'Waarom huil je liefje?' vroeg Mila na de knuffel. 'Ik wil er gewoon altijd voor jou kunnen zijn en jou beschermen, maar ik ben gewoon zo bang dat er jou iets overkomt en' Mila onderbrak Jonas door haar vinger op zijn lippen te leggen. 'Als we goed opletten wat we doen, overkomt er jou niets en mij niets. Geloof me maar' zei Mila tot een poging Jonas te kalmeren. Mila veegde voorzichtig de tranen weg van Jonas zijn wangen. 'Ik zie je graag!' zei Jonas. 'Ik zie jou ook graag' fluisterde Mila en kuste Jonas liefdevol op zijn lippen. Even vergaten ze al hun zorgen en telden alleen zij twee. 'Wil je het nu zeggen of liever niet? Je hoeft het niet perse te zeggen hoor liefje' vroeg Mila na de kus. 'Ja, ik wil het zeggen. Maar dan moeten we echt 24/24 7/7 bij elkaar blijven want ik wil niet dat er met jou iets gebeurt.' zei Jonas. 'Oke, vertel maar.' bevestigde Mila. Jonas haalde zijn gsm boven en toonde de sms aan Mila. 'Liefje, we moeten daarmee naar de politie. Dat weet je nu toch zelf ook' zei Mila na het lezen van de sms. 'Ik ben bang, hij ziet en hoort ons echt altijd en overal' sprak Jonas Mila tegen. 'Maar dan hoort hij dit toch ook? En dit mocht je normaal toch ook niet zeggen tegen mij?' vroeg Mila zich luidop af. 'Dat kan mij niks schelen, ik wou eerlijk tegen je zijn. En als hij jou iets wil aandoen mag hij mij iets aandoen. Liever ik dan jij' antwoordde Jonas. 'We komen hier samen uit, oke?' Mila nam zijn gezicht tussen haar handen zodat ze hem in de ogen keek. 'Oke' bevestigde Jonas. 'Wil je vandaag nog iets doen of niet?' vroeg Mila ondanks de situatie. 'Ik blijf liever op de kamer sorry liefje. Hier voel ik me veiliger.' zei Jonas. 'Dat geeft niet, ik blijf ook liever hier.' gaf Mila toe. Plots werd er op de deur geklopt. Mila en Jonas gingen met enige twijfel de deur open doen. Mila zag niks tot ze naar beneden keek...