6. Ik laat je nooit meer los, nooit meer!

321 10 13
                                    

De volgende dag

Jonas ontwaakte langzaam uit zijn slaap en keek direct naast zich en zag Mila nog altijd slapen. Vandaag moest ze terug wakker worden, Jonas kon niet wachten om Mila in zijn armen te nemen en haar te kussen. Terwijl Jonas Mila haar haren streelde kwam Charlie enthousiast de deur binnen gelopen met haar andere vrienden. 'Hey bever!' 'Dag Charlie' zei Jonas en gaf ook Jimmy en Alex een knuffel. 'En?' vroeg Alex. 'Wat?' antwoordde Jonas verbaasd. 'Ja, wat zegt de dokter over Mila?' vroeg Alex opdringerig. 'Nog niet gezien' zei Jonas en had alleen maar oog voor Mila. 'Euhm Jonas...' begon Jimmy aarzelend. 'Ja, is er iets?' Jonas voelde dat Jimmy geen goed nieuws zou vertellen. 'Ja, dus we moeten dus eigenlijk... Dus vandaag' zei Jimmy met een bang stemmetje. 'Zeg het nu gewoon Jimmy!' zei Jonas gefrustreerd. 'We moeten vandaag terug naar huis' gooide Jimmy eruit. 'Wat? Ik ga niet naar huis voor Mila hier ook weg mag! Jullie mogen naar huis maar ik niet!' 'Ja, maar school begint wel al bijna he!' 'Dat kan mij niet schelen!' antwoordde Jonas boos. 'Oke...' antwoordde Jimmy en liep met Alex, Jules en Charlie de kamer uit.  'Guys, wat moeten wij tegen mevrouw Van Der Donck zeggen? Die gaat echt kwaad zijn he!' zei Alex in paniek. 'Rustig Alex, dat komt wel goed! Ze zal dat wel begrijpen' zei Jules kalmerend en nam Alex zijn schouders vast. 'Kom jongens we gaan naar het hotel onze valiezen maken en naar de luchthaven vertrekken' zei Jimmy en nam Charlie haar hand en ze liepen samen met Jules en Alex naar het hotel

In het hotel

"Ik hoop maar dat Mila en Jonas snel terug weer naar België kunnen komen" zei Charlie ongerust. "Vanaf ze kunnen terugkomen zullen ze wel naar België gaan, wees gerust" zei Jimmy geruststellend en nam Charlie in zijn armen en drukte een kusje op haar voorhoofd. "Het komt wel goed Charlie" zei Jimmy en pakte zijn valies in. Na een halfuur hadden Charlie, Jimmy en Jules en Alex hun valiezen gepakt en namen ze een taxi naar de luchthaven. 

In het ziekenhuis

Jonas belde naar het hotel waar ze verbleven om hun verblijf te verlengen voor een week zodat hij nog even alleen kon zijn met Mila als ze wakker was. Uren gingen voorbij in het ziekenhuis. Jonas zat wel 100 keer heen en weer te lopen in de kamer van Mila van verveling. Nadat zijn rondjes heen en weer uitgeteld waren stond hij door het raam naar buiten te kijken terwijl hij in zijn gedachten verzonken was. Plots werd hij uit zijn gedachten gehaald, "Jonas?" zei een bange en zachte stem plots...



Hey!

Sorry dat er zo lang geen deel online kwam maar ik heb het echt druk met school enzo. Ik moet ook stilaan beginnen studeren voor de examens maar af en toe kan er wel eens een deeltje online komen! Nogmaals mijn excuses voor het lange wachten en dat het zo een kort deeltje is...

Voor eens en voor altijdМесто, где живут истории. Откройте их для себя