Voor eens en voor altijd

Het komt goed!

Hij keek onder water en kon zijn ogen niet geloven! Mila! Hij pakte haar zo snel mogelijk op en bracht haar naar het strand. Hij legde haar op het zand en probeerde mond op mond beademing. "Komaan Mila, niet opgeven! Ik heb je nodig!" zei Jonas. In de verte hoorde Charlie de naam Mila vallen, toen ze zich omdraaide kon ze haar ogen niet geloven! Jonas had Mila gevonden! Ze belde meteen de ambulance die er zo snel mogelijk zou zijn.

Na 20 minuten

De ambulance kwam ter plaatse en ging meteen bij Mila en begonnen haar te reanimeren terwijl Jonas hulpeloos stond toe te kijken. "We zullen haar naar het ziekenhuis brengen!" zei de dokter en legde Mila op een brancard. "Mag ik mee? Ik ben haar lief" smeekte Jonas. "Ja, je mag er naast zitten" antwoordde de dokter. "Wij gaan ook naar het ziekenhuis! We regelen wel een taxi!" besloot Jules.

In het ziekenhuis

De ambulanciers kwamen in alle paniek het ziekenhuis binnen terwijl Jonas alleen maar naast Mila kon lopen. "Sorry jongeman, maar je moet even in de wachtzaal wachten. We komen u verwittigen als we nieuws hebben" zei de dokter en liep de kamer in en duwde het bed van Mila vooruit. 30 minuten stond Jonas te ijsberen in de wachtzaal van het ziekenhuis tot hij zijn vrienden zag lopen richting hem. Jimmy liep recht in Jonas zijn armen. "Het komt goed maatje!" zei Jimmy bemoedigend. "Ik hoop het Jimmy, ik wil haar echt niet kwijt" antwoordde hij bezorgd. Charlie keek ook niet al te vrolijk, "Hey Charles, ze komt er bovenop! Geloof me maar" zei Jimmy en nam Charlie in haar armen, "Ik hoop het, ik wil mijn beste vriendin echt niet kwijt!" zei Charlie terwijl ze op Jimmy zijn schouder huilde. Jimmy gaf Charlie nog een kus en ging daarna met haar gaan zitten. Na tien minuten kwam een dokter buiten, Jonas stond meteen recht. "Ik heb niet zo een goed nieuws meneer Van Loo..." zei de dokter. Jonas zijn ogen gingen van hoopvol naar angstig. "Mila Santiago haar ademhaling is heel onstabiel dus het zal moeilijk worden om haar te redden, maar we doen er alles aan" vertelde de dokter. Jonas knikte, "Mag ik haar zien?" vroeg Jonas. "Ja, maar er mag maar één persoon binnen" antwoordde de dokter en nam hem mee naar Mila haar kamer. Net voor hij zijn hand op de deurklink legde werd hij nerveus, hij zou het niet aankunnen om zijn meisje daar te zien liggen met al die draadjes en apparatuur... Eens hij aan haar bed stond werd hij sprakeloos. Zijn Mila lag daar zo levenloos. Hij ging dichter en raakte met zijn vingertoppen haar arm aan en ging zitten in de stoel naast het bed. "Mila, word alsjeblieft wakker. Ik kan echt niet zonder je!" zei hij huilend, deze paar uren zonder Mila waren hem al teveel... "Charlie is er kapot van dat je in coma ligt, zij niet alleen. Ik ook. Ik kan niet wachten tot ik je weer in mijn armen kan nemen en je mooie lach te zien... Ik mis je Mila! Ik blijf aan je bed tot je wakker bent, dag en nacht. Ik ga hier niet weg voor ik je mee heb! Dat beloof ik je!" vertelde hij, hij verwachtte geen antwoord. "Excuseer meneer, maar u moet nu de kamer verlaten. Mevrouw Santiago heeft rust nodig" zei de dokter. Jonas begreep het en gaf een een kusje op het voorhoofd van Mila en verliet de kamer. In de gang waren Charlie, Jimmy, Alex en Jules vol ongeduld aan het wachten. "Hoe gaat het met haar?" vroegen ze alle vijf tegelijk. "Wat denk je? Ze lag daar zo levenloos..." antwoordde Jonas. "De moed niet opgeven he, Jonas!" zei Charlie. "Ja, ze ligt er nog maar net. Volgende week of misschien zelf deze week wordt ze misschien al wakker!" voegde Alex er hoopvol aan toe. "Ja! Maar kom, nu gaan we terug naar het hotel. We kunnen hier niks meer doen" zei Jimmy en nam Charlie haar hand om naar buiten te lopen. "Ik blijf hier, gaan jullie maar naar het hotel. Ik wil het weten als er iets is met Mila" besloot Jonas. "Je kunt hier toch niet de hele nacht blijven? Kom nu gewoon mee" zei Charlie en trok Jonas mee bij zijn arm. "Charlie, ik blijf hier! Begrepen?" zei Jonas zelfverzekerd. "Oke, dan zullen wij naar het hotel gaan..." antwoordde Charlie en werd meegetrokken door Jimmy.

De volgende dag

Jonas was al van zeven uur wakker omdat hij het moment niet wou missen als zijn Mila wakker werd; "Hey bever!" zei Charlie enthousiast toen ze de kamer kwam ingelopen met de rest. "Dag Charlie" zei Jonas en groette ook de andere drie jongens. "Is Mila al wakker geworden?" vroeg Jimmy. "Nee, jammer genoeg nog niet" "Ze wordt vandaag wel wakker, maatje!" antwoordde Jimmy en gaf Jonas een schouderklopje. "Ik hoop het, maat. Ik mis haar echt heel erg!" ze Jonas beteuterd en liet zijn ogen op Mila vallen. "Wat hebben de dokters nog gezegd?" voegde Alex er aan toe. "Haar toestand is beter zeggen ze, gisteren hebben ze de verdoving geminderd. Dus ik hoop dat ze snel wakker wordt." legde Jonas uit. "Heb je eigenlijk al iets gegeten?" vroeg Alex. "Nee" antwoordde Jonas. "Dan ga ik achter eten in de cafetaria." zei Alex en maakte aanstalten om de kamer uit te lopen maar werd tegengehouden door Charlie. "Eten?! Ik ga mee!!" riep ze en trok Alex mee bij zijn arm naar de cafetaria.