Thirteen

155 3 1
                                    



- T H I R T E E N -

... . ...

"I like you Rhea, your like Queen Dasell" biglang sabi nito, I stop on my track, but I didn't look at him "But you're not her. Don't be like her, your Rhea. Be a Queen Rhea." Nilingon ko sya.

I look at him confusedly "Anong sinasabi mo?"

He smiles sadly but I can sense his determination "Remember what I said to you on your room? The day when we attack you."

Sumama ang tingin ko sa kanya, when will I forgot those day when he tried to kill me.

"He cared."

... . ...

Red moon with surged power

Let it flow with blooded flower

Thou life shall give

Thou life shall live

Sacrifice is the key

Let it be free

Die to loss of breath

Don't be fret

Power you can feel

Don't listen, be unhear

For what is written guide of bear

For what's frightening is what

....living here

Napabuntong hininga ako pagkatapos mabasa ang libro. Dahil sa kalumaan niyon hindi ko na maintindihan at mabasa ang libro. The letters were written in curves hand, hindi ko manintihan ang pagkakasulat nun. Kahit anong titig ko doon, wala akong maintidihan kaya tumigil na ako sa pagbabasa.

It's already 2am at gising pa rin ako. I slept early, but because of what happened earlier I couldn't fell asleep because of the nightmares. It came back again, the nightmares I try to forget since I was 10. The dreams I try to conceal, now it wakes me up and remind me that I should never forget that day.

I should never forget.

Sinibukan kung matulog ng magising ako pero, but I know na kahit pauli-ulit akong bumalik sa pagtulog mapapanaginipan ko pa rin ang gabing iyon. I decided to stop trying sleep and read the book I found inside the library, pero wala rin naman akong maintindihan.

Bumangon ako at sinarado ang libro, I don't understand anything. Itinago ko ulit iyon sa ilalim ng kama ko. I'm thirsty, tulog na siguro ang tauhan sa palasyo. I should get some water. Inayos ko ang damit ko at inipit ang buhok.

Binuksan ko ang pinto at sumilip sa labas, no ones around. Malamang tulog na sila. Medyo dim ang ilaw sa pasilyo pero sapat na iyon para makita ko ang daan, I gather my night gown and go out. Nakakabingi ang katahimikan, nakapagtataka dahil wala man lang guard na naka duty sa mga oras na ito. Dahan dahan akong bumaba sa hagdan naka paa lang ako, ayaw kung magsuot ng tsinelas dahil maingay iyon, besides vampires has sensitive hearing.

Walang tao sa kusina, kumuha ako ng baso at uminom ng tubig. I saw a lot of blooded juice inside the storage, but I don't crave for blood. Nang tapos na akong uminom, plano ko ng bumalik sa aking silid. Pero bigla akong napatigil sa paglalakad ng may marinig akong ungol, napataas ako ng kilay.

Ungol? Ganitong oras? Lumingon ako sa paligid at hinanap san galing iyon, narinig ko iyon sa kabilang dulo ng palasyo kung saan naroon ang silid ni King Zade. Sinundan ko ang ungol hindi ko alam kung sino ang nagtulak saking sundan iyon. Curiosity kills me, not cat, habang papalapit ako roon I realized it wasn't a moan of pleasure, but pain?

Vampire QueenOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz