Unexpectedly [Tagalog]

Chapter 5

Agly's POV

" Agly!  Agly! Ok ka lang ba ha? Ano pang masakit sayo?!  Ikaw kasing bata ka eh. Sabi nang wag kang makialam! " naiiyak na sigaw ni mama sa akin.

Nandito ako sa ospital ngayun. Ginamot na yung mga sugat ko. Hehe.

" Sorry na ma. Nakakaawa kasi ang mga tao eh. Hehe. " yun lang ang sabi ko. Peru bakas talaga sa mukha ni mama na nag-aalala siya.

" Hindi naman masama ang tumulong Agly. Peru iyon lang kaya mo. Alam mo naman di ba na ikaw nalang ang natitira sa akin. Hmm?  " Ayun. Hehehe. Umiyak na talaga si mama. 

" Payakap nga. Baliw ka talagang bata ka. "

Ayun nagyakapan kami ni mama.

" Sorry na ma~~~~"

Sa totoo lang akala ko talaga di ko na makikita si mama. Peru tiwala ako sa panginoon at kay Zen. Nagtitiwala ako na maililigtas niya ang lahat kahit na ayoko din siyang mapalagay sa peligro. 

At hahahaha oo nga pala naalala ko bigla..

[FLASHBACK]

" DON'T SAY THAT WORD. "  He warned.

Napasinghap naman ako ng bigla niyang sambitin ang mga katagang iyon.

Aysh!  Hindi ko alam kong ano ang mas maganda, ang mahulog sa cliff o ang mapahiga sa ibabaw niya?!  Tulonnggggg! 

Pilit niyang tinatanggal ang tali na nasa aking likuran kaya medyo nakakakiliti.

" Ehehehehehe----"

" Wag ka ngang malikot!  Ang bigat mo pa naman!  "

Ay, nagalit? 

" Sorry... " sabi ko nalang. Nakakakiliti kasi eh!  At aba proud ako dahil mabigat ako nuh!  Hmmp!  Di ako kagaya ng iba na saranggula! Buto't balat lumilipad. Pwe! 

Pagkatapos niyang matanggal ang tali, bigla niya akong tinabig.

" Ah. "

Aray ang sakit ng likod ko!

Bwesit na Zen!

He immediately stood up and walked without thinking that he left someone .

Dali-dali naman akong bumangon.
" Teka hintay!  "

[End of FLASHBACK]

Hehehehehe...

" Hoy Agly. Nababaliw ka na ba?  Kanina ka pa diyan nakangiti ah. " Mama.

" Ah?  Hindi naman ako ngumingiti ma. " ako

" Sus. Sige maiwan muna kita dito ha?  Bibili lang ako ng pagkain. "

" Ok ma. "

Nung nakaalis na si mama, napatingin naman ako sa wall clock.  Wah. 2:00 AM palang.  The accident happened at 10:30 PM. Ano na kaya ang nangyari sa apat na unggoy?  Sana naman ligtas yong mga tao.  Paano kaya sila nakauwi nung iniwan sila dun sa waiting shed. Last bus na kasi iyon, sana tumawag sila ng tulong. Hayyyy.

Teka..

Baliw talaga ang Zen na yun nuh! Akala ko talaga mamamatay na siya nung binaril siya ng gabing iyon, yun pala naka bulletproof vest ang baliw. Pffft!  Handa naman pala siya!  Naiinis lang ako kasi ang bagal niyang nagising!  Di sana ako mabubugbog ng ganto kung di dahil sa kanya.

Biglang may pumasok.

" Ah kabayo! "

OH MY GAD SI ZENNNNNNNNN!