On My Own {One Direction}

Part 40

Ik trek mijn sweaterjurk aan en bekijk mezelf dan in de spiegel. Vanavond vieren we Louis's verjaardag. En ik wil er dus vanavond niet bij lopen als een slons in een trui, maar nog niet iedereen hoeft mijn buik te zien. Vandaar dat ik dit aan trek.

Ik stap nog even in mijn ballerina's en loop dan door naar de badkamer, waar ik Niall aantref. Zodra hij me opmerkt begint hij te fluiten. "Damn girl, your hot." Ik geef hem grinnikend een tik tegen zijn schouder en ga dan naast hem staan, kijkend naar de spiegel.

Ik kijk afkeurend naar mijn gezicht. Ik heb wallen onder mijn ogen en paar pukkels over mijn gezicht. Zodra ik mijn foundation pak trekt Niall hem uit mijn handen. Ik kijk hem verbaasd aan. "Je bent veel mooier zonder make-up" zegt hij dan.

Zodra ik tegen hem in wil gaan drukt hij zijn lippen ineens op die van mij. "Echt waar Love" zegt Niall wanneer hij onze kus verbreekt.

Glimlachend leg ik mijn handen in zijn nek en ga ik dichter tegen hem aan staan. Weer kust hij me, alleen dit keer wat ruwer. Zijn tong glijd langs mijn lip waardoor ik mijn mond een klein  beetje open. Niall pakt me bij mijn heupen vast en trekt me nog dichter tegen zich aan waardoor onze lichamen tegen elkaar aan staan.

Ik verbreek onze zoen om op adem te komen. Zodra ik Niall aan kijk zie ik hem ondeugend grijnzen. "Don't even think about it Horan." Zeg ik grinnikend.

Ik laat Niall los en begin mijn haren te borstelen, maar als snel word ook mijn borstel af gepakt. "Mag ik geen eens mijn haar borstelen?" Niall begint te grinniken en zegt "jij niet maar ik wel." En hij begint mijn haar te borstelen.

Zodra hij klaar is en de borstel neer legt wil ik me omdraaien, maar Niall draait me weer terug. Verbaasd blijf ik staan.

Ik kijk via de spiegel naar Niall als hij weer met mijn haar bezig gaat. Ik zie dat hij het begint te vlechten waardoor ik vraag "sinds wanneer kan jij vlechten?" "Sinds Lou het me heeft geleerd" zegt hij terwijl hij een elastiekje aan het einde van de vlecht bind en hem over mijn schouder legt.

Ik geef hem glimlachend een kus en kijk dan nog even naar mezelf in de spiegel. "Mag ik alsjeblieft wel een beetje concealer op doen?" Vraag ik aan Niall. Hij zucht en knikt dan toch.

Snel smeer ik wat concealer op mijn pukkels en wallen en loop dan tevreden de badkamer uit. Niall komt achter me aan lopen en we lopen samen naar beneden.

Zodra we in de woonkamer aankomen zitten Louis, Harry en Liam er al. Ik plof tussen Harry en Liam in. Niall drukt zich naast mij waardoor ik nu tussen Niall en Liam zit geplet. "Niall" zucht ik lachend. Hij kijkt me aan en trekt me dan bij hem op schoot. "Beter?" Vraagt hij. Ik knik lachend.

"Klaar voor je cadeau's Lou?" Vraagt Harry. Louis knikt vrolijk en krijgt het eerste pakketje in zijn handen gedrukt van Harry. Snel scheurt hij het papier er af en er komt een boekje tevoorschijn.

Louis bladert door het boekje heen en krijgt tranen in zijn ogen. Hij trekt Harry in een knuffel en zegt "bedankt Hazza, dit is echt geweldig."

Louis laat het boekje aan ons zien. Het is een fotoboek met allemaal foto's van de jongens. Op volgorde van 2010 tot nu.
[...]
Na het cadeau van Liam, wat een portret van de jongens was. Is nu die van mij en Niall aan de beurt.

Ik overhandig het cadeau aan Louis en zeg "dit is van mij en Niall." Louis kijkt ons glimlachend aan en richt zich dan op het cadeau.

Zodra hij het papier er af scheurt en hij ziet wat het is begint hij blij rond te springen, waardoor Niall en ik beginnen te grinniken.

"Wat is het?" Vraagt Harry nieuwsgierig. "We gaan met zijn alle naar Turkije!"roept hij nog steeds blij. Harry en Liam springen ook op en beginnen blij met Louis mee te doen. "Zon, zee, strand" roept Harry blij.

Niall en ik kijken grinnikend naar de jongens totdat de deurbel ineens gaat. Ze stoppen en Louis kijkt verward op zijn horloge. "Iedereen komt toch pas over een half uur?" Vraagt hij verbaasd.

"Verrassing" zeg ik zodra ik wijs naar de deur als teken dat hij hem snel open moet doen. Louis loopt verbaasd naar de gang.

Een paar seconden later hoor ik een gegil vanuit de gang komen. En nee, dat was geen meisje die gilde dat was Louis die gilde van waarschijnlijk blijheid.

Louis komt de kamer weer inlopen met Eleanor. Ik loop lachend naar Eleanor toe en geef haar een hand. "Hi, ik ben Shae. Maar zoiets had je denk ik al verwacht." Ze knikt grinnikend en stelt zich zelf ook voor ookal weet ik al lang wie het is.

Zodra we allemaal net weer op de bank zitten gaat de deurbel weer. Ik kijk iedereen verbaasd aan. "Shae?" Vraagt Louis. Ik haal mijn schouders op als teken dat ik van niks weet. Louis loopt naar de gang, terwijl we allemaal muisstil wachten.

Zodra we na een tijdje nog steeds geen geluid horen komen lopen we er allemaal nieuwsgierig heen.

Harry loopt voorop dus die ziet als eerst wie er in de deuropening staat. "Wat doe jij hier?" Vraagt Harry dan verbaasd.