"What is wrong with you, Judas?"
Nag-angat ako ng tingin nang marinig ko ang boses ni Bernice. Nasa harapan ako ng salamin sa loob ng Villa na tinutuluyan namin. I was looking at the shirt I was wearing. I was thinking if it fits me or should I just change it. I don't know. Fuck, its's just a simple tea gathering. It's not a date and I promised myself that I will ever think of her while I am with Arielle. Yes, Arielled reminds me of her, but that doesn't mean that I asked her to tea because of that reason alone. She helped me, iniligtas niya ako sa sitwasyong iyon and having this tea would mean a lot for me. I don't even know what that means but that would mean a lot. Nakangiti si Bernice sa akin. Kasama niya ang dalawang Gabrielled niya, si Reese at si Aelise. They were getting ready for the party. Ako naman ay hindi pa rin mapakali.
"Uhm, I have no idea." Napakamot na lang ako ng ulo.
"Are you going out on a date?" She asked the question. Napatitig lang ako sa kanya. I was still standing in front of the mirror and Bernice was looking at me in my reflection. Natatawa yata siya sa akin. Hindi ko naman na kasi alam kung anong isasagot ko sa kanya, plus this isn't a date. It's just a casual gathrering. I smiled again.
"Jude is going on a date." Ulit niya. Hindi ko napansin na naroon na pala si Yella at si Leira. They are now around me. Para akong tae tapos sila iyong langaw na pinaligiran ako at kung ano – anong tinatanong. I couldn't answer them. Hindi ko naman kasi talaga alam kung paano nga ba sila sasagutin.
"Oh my god! Who's the girl?!" Yella asked. "Are you gonna have sex with her?!"
"Tang ina!" Sabi pa ni Leira. "Sex agad? Hindi ba pwedeng kakain lang sila?"
"Sino iyong babae!" Tanong ni Bernice. Hindi pa rin ako nagsalita.
"This is no a date okay. Aalis na ako. Bye."
"Jude!" Sabay-sabay nila akong tinawag pero hindi naman na ako lumingon. I could see my friends fooling around with their children. Tumakas ako dahil ayoko nang matanong at mag-isip ng isasagot. Basta hindi ito date at hindi ito makakaapekto sa kahit na anong nagaganap sa buhay ko.
I went to the only café in the resort. Papasok pa lang ako ay nakita ko na kaagad si Arielle. She was wearing a yelling sun dress. Floral ang design noon, tulad noong mga nakaraan, may bulaklak siya sa ulo at talagang napakaganda niya. I wondered if she would look like this if we have gone to a beach. Would she enjoy the beach?
I shook my head. Hindi ko siya kailangang isipin sa ngayon. Hindi ko siya iisipin.
"Hello." I sat in fron of her. Nakangiti kaagad si Arielle sa akin. She looked amused.
"Siguro nagmamadali kang magpunta ditto, no, Jude?" Sabi niya bigla. Nagtaka ako. "Baliktad kasi iyang t-shirt mo." Komento niya. Noon ko lang napansin na baliktad nga ang t-shirt ko. No wonder nagtatanong si Bernice sa akin kung anong problema ko. Napakamot ako ng ulo. Wala akong nagawa kundi ang tumawa.
"Hindi naman." Napakamot ulit ako ng ulo. "Excuse me." Sabi ko. Tumayo ako at gumilid. Buti na lang nasal abas kami ng café, sa may gilid, malapit sa beach kaya hindi awkward kung maghuhubad ako. I took my shirt off. Inayos ko muna iyon saka mulikong isinuot then, naupo agad ako at saka ngumiti. "Take two. Hello..."
Tumawa si Arielle habang nakahalukipkip.
"You crack me up, Jude. Hi." She even waved. Napalunok ako. What comes after hi and hello? I don't know.
"Let's order na. Nahihiya ka ba sa akin? Sana h'wag kasi wala naming nakakahiya." Paliwanag niya.
"Alright. I'm sorry but I am really thankful for what you have done for me last night. Kung hindi ka siguro dumating, nakulong ako roon."
"Hindi naman siguro. The cops, may free you if you give them something.... If you know what I mean..." Kumindat pa siya.
"Like suhol?"
"Hindi no! Siguro donuts! Ganoon kasi sa states, donuts ang gusto ng mga cops no."
It was my turn to laugh. Hindi ganoon ang gusto ng mga pulis sa Pilipinas pero hindi ko na lang sinabi sa kanya. We ordered. She ordered green tea. Ako naman ay nakigaya lang. I never liked tea. I prefer coffee kaya ganoon na lang ang pagkagulat ko nang ininom ko iyon at hindi sinasadyang nailuwa ko. Arielled was shookt.
"I'm sorry..." Hiyang – hiyang sabi ko.
"You're not a tea drinker. It's okay, Jude. Dapat sinabi mo para naman sa iba tayo nagpunta." Sabi niya pa. Sumenyas siyang muli at nanghingi na ng bill. I was trying to look for my wallet but then I couldn't find it!
Putang ina! Nalimutan ko pa ang wallet ko! Tang ina! Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hiyang – hiya ako.
"I don't have my wallet with me..." I said in a low voice. Tumawa si Arielle.
"It's okay, Jude. Siguro nagmamadali ka talaga." Tumayo na siya.
"Saan ka pupunta?"
"Babalik na ako sa room ko. Mag-aayos na kasi ako ng gamit. I have a flight to catch. Good day, Jude. Thank you for trying."
I watched her as she walks away. Hindi ako mapakali. I didn't want her to leave just like that pero wala naman akong magagawa. I screwed up – big time. Mukhang naisip niyang wala naman sa loob ko ang ginagawa ko. Mabigat ang loob kong bumalik sa Villa. The party is starting at mukhang tuwang – tuwa naman ang inaanak ko. Mukhang ako lang naman ang hindi masaya sa pagkakataong ito. Hindi ko naman kasi sinasadya. Hindi naman kasi dapat ganito. Pakiramdam ko ay isa akong sundalong sumugod sa gyera tapos walang dalang bala. Hindi pwede ang ganito. Hiyang – hiya ako.
I sat on my bed thinking what I should do. Gusto kong bumawi. Gusto kong patunayan sa kanya na hindi naman ako ganoon – I was just overwhelmed by the fact na I am going out on a tea gathering. Huminga ako nang malalim at kinuha ang wallet ko. Lumabas muli ako ng Villa at bumalik sa café pero naisip kong wala na nga pala siya roon. Nagtanong ako sa reception kung saan ang kwarto ni Arielle Jasmin Cruise but they told me that she had checked out. Hindi ako lalong napakali. Hindi ako papaya na sa ganito niya ako matatandaan. I tried running at sakto namang nakita kong sumakay siya ng taxi. I looked around and saw a motorcycle. Tinulak ko iyong may-ari at saka hinabol ko iyong taxi na sinasakyan niya.
This will not end here. This will never end here.
