Enigmatic Stubborn Student

Chapter Twenty

Chapter Twenty

  "Hindi ka pa rin nya pinapansin?"

  "Mukha bang oo?" Sarcastic na sagot ko kay Kean. Tumawa naman sila ni Nelgen.

  Nanatili naman sa stage ang tingin ko. Tinuturuan yung mga babae sa class namin na sayawin yung ipeperform na sayaw ng buong fourth year batch sa School Festival. Tapos na kami kaya kami 'tong mga nakaupo sa bench.

  Dahil sa height nyang flat 5, inassign sya ng choreographer namin sa pinakaunahan at pinakagitna dahil na rin daw agaw-pansin sya sa pagkakaroon ng mahaba at magandang buhok. Nung una, umayaw sya kasi hindi raw sya marunong sumayaw. Pero dahil masyadong mapilit yung baklang choreo namin, wala syang nagawa.

  "Hindi talaga sya inalis sa unahan ah?" Natatawang sabi ni Nelgen na si Kenjel ang pinatutungkulan. "Hanep."

  Nagtawanan kaming tatlo. Hindi naman sa matigas ang katawan nya, talagang hindi lang sya marunong sumayaw! Ang asim na nga ng mukha nya dahil hindi nya makuha yung napakasimpleng single-single-double-double-single na step. Ang mas malala pa, pinapahinto silang lahat para lang ituro sa kanya yung steps. Tuloy, nakatingin sa kanya lahat. Knowing Kenjel, malamang pikon na 'yan.

  "Pustahan pre. Ilang minuto pa tatagal yang si Falcon?" Bigla namang nagsalita si Kean. Ito talaga, basta kalokohan.

  Sumakay naman sa trip nya itong si Nelgen. "Pre, ten minutes. Isang daan sa akin."

  "Ten minutes? Masyadong matagal! Five minutes. Two hundred." Nakangising sabi ni Kean tapos umakbay sya sa 'kin. "Sayo, Ken?"

  Nagcross arms ako. Well, nandito na rin naman. "I know her better. Two minutes. Five hundred!"

  "Whoa! Five hundred?!?" Sabay pa sila.

  Ngumisi lang ako. Tumutok naman kaming tatlo sa stage. Nagcontinue sila at pinatugtog yung music. Kaso nawawala na naman si Kenjel kaya sumenyas yung choreo na tumigil. Pagkapatay ng music, tinadtad nya ng sermon si Kenjel.

  "Hija! Myghad. Napakadali ng steps and yet, hindi ka makasabay! To think na nasa jitna ka, mapapahiya ang buong batch nyo! Ilang beses na tayong nagpahinto---"

  "Teka naman, sandali." Iritableng sabi ni Kenjel. Natahimik naman yung stage. Napangisi naman ako. Sabi na nga ba eh. Teka nga, parang ngayon lang ako natuwa na may ginawang mali 'yang pasaway na yan ah? "Nung una palang, sinabi ko na sainyo na hindi ako marunong sumayaw! Pero nakipagpilitan kayo at nakakarindi yang matinis nyong boses na daig pa yung mga babae kaya para matapos na 'tong kalokohang 'to, pumwesto ako sa gitna. Ngayon, sinisisi nyo sa akin kung bakit hindi ako makasabay. Nakukuha ko ang steps nyo pero hindi naman ako professional dancer para makasabay kung ito lang yung unang beses na sumayaw ulit ako." Dire-diretsong sabi ni Kenjel na nakapagpanganga dun sa choreo. Hindi sya nakasigaw pero sobrang iritable nung boses nya at idagdag pa na gusot na gusot na yung mukha nya.

  "How.. How dare you!" Yun nalang yung nasabi nung choreo. Nakahawak pa sya sa dibdib nya nang hindi makapaniwalang tinitingnan si Kenjel.