Enigmatic Stubborn Student

Chapter Four

Chapter Four

  "Pre, anong kulay ng Math notebook mo?" Tinanong naman ako ni Kean kung nasan yung bag ko dahil kokopya na naman raw sila ng Math na activity.

  Vacant hour na naman kami nun. Tamad kasi pumasok 'tong teacher namin. Ako naman, pinagpapatuloy ko yung sketch na output sa MAPEH namin kaso dahil ang likot ng katabi ko, sinagi ba naman ako kaya nagkaroon ng pilas sa papel dahil sa biglaang pagslide ng lapis.

  Nabadtrip naman nga ako kay Nelgen dahil sa pagsagi nya pero tapos na rin naman. Tumayo nalang ako para itapon yung papel. Nakita kong may mga dalawang female students sa labas ng pintuan. Sa tabi lang nila yung trashbin kaya nung nagtapon ako, narinig ko pa yung sinabi nila.

  "Be, nasaan dito si Ken?" Mukhang kinakausap yata nila si Kenjel dahil sya lang naman yung nakaupo sa tabi ng pintuan.

  "Ilang taon ba ako sa tingin mo para tawagin mong be?" Narinig ko namang sagot ni Kenjel. Imba talaga 'to.

  Kaya lumapit naman na ako sa mga estudyante. "Sino bang Ken ang hinahanap nyo?" Tanong ko sa kanila. Tumingin naman sila sa akin. Tinuro ko si Kenjel. "Kenjel kasi sya. Kennedy ako." Tinuro ko yung sarili ko.

  Ngumiti yung isang babae. "Ikaw, kuya. President ka ng Class 4-1 diba?" Sabi nya.

  Tumango naman ako nun. Pinapupunta naman pala ako sa Student Council. Pinapatawag raw ako ng President ng Student Council. Ba't naman kaya? Wala naman kasi akong masyadong ginagawa sa Student Council dahil Fourth Year Representative lang ako. Madalas, pag year level meeting lang naman kasama ang mga representative.

   Pagdating ko naman dun, pinapasok agad ako sa office ng President. Yung president naman namin ay parang bata lang na mukhang manika. Sophomore palang kasi siya. Pero okay naman kasi yung pamamalakad nya sa Mysterecy High sa loob ng dalawang taon kahit na grade 8 palang sya kaya walang problema.

  "Uhm. Okay lang bang ikaw muna magbantay sa Detention Room? May pupuntahan kasi ako." Sabi sa akin ni Barbie pagdating ko dun.

  Natawa tuloy ako. "Kahit hindi naman okay, required akong sabihing oo dahil president ka diba?"

  Tumawa din sya tapos napakamot pa sya ng ulo nya. Binigay naman nya sa 'kin yung susi at listahan ng oras ng mga estudyanteng nasa Detention Room tas may mga papunta palang. Hintayin ko lang daw dumating tas i-lock ko nalang at balikan ko pag natapos yung oras nila. Inexcuse na rin daw nya ako sa klase.

  Pumunta na rin naman ako sa Detention Room. Sa maliit na desk pagpasok ng Detention Room naman ako umupo. Pagdating ko nga, dalawa lang yung andun. Based sa kulay ng border ng plate name nila eh mga freshmen pa. Ang boring naman nito.

 Ang totoo, nakakatakot pumasok sa Detention Room. Madalas kasi, yung mga napupunta dito eh yung mga siga talaga sa campus. Mga fifth year--especial year sa Mysterecy High. Kaya siguro, dapat matuwa na ako na walang gulo dito. Mismong detention kasi, nagiging crime scene.

  Paulit-ulit kong tinatap yung desk gamit ang dulo ng ballpen ko nang bigla ba namang may sumipa ng pintuan. Sa gulat ko, muntikan na akong matumba sa pagkakaupo at napahawak pa ako sa dibdib ko. Takte naman. Sino ba 'yon?!

  Hinintay ko 'yung pumasok at hindi ko alam kung magugulat pa ba ako nang malaman kung sinong pumasok. Suot na naman nya yung black hoodie nya at nasa bulsa nun yung dalawang kamay nya. Syempre, yung bangs nya, nakaside tapos natatakpan yung kanang mata nya. Kahit nakatali yung maitim nyang buhok, umabot yun hanggang gitna ng likuran nya.

  Hindi ko naman sya makapaniwalang tinitigan na dire-diretsong naglakad papasok. Nakapoker face habang ngumunguya ng bubble gum. Nung mapansin nya ako, lumingon siya sa akin. Napalunok ako dahil mukhang badtrip siya. Tiningnan nya ako mula ulo hanggang paa saka sya nagsalita.

  "Anong tinitingin-tingin mo?" Maangas na tanong niya.

  Bago pa 'ko sumagot, nagpatuloy na sya sa paglalakad. Nung dumaan naman sya dun sa dalawang freshmen na tulad ko eh nakatingin sa kaniya, sinipa nya bigla yung isa sa mga upuan malapit sa dalawa na nagitla naman.

  "Mukha ba akong artista at kayo ang kamera?!" Gusot na gusot yung mukha nya nun.

  Hindi naman nakasagot yung dalawang freshmen na halatang natakot. Napaangat ang isang sulok ng labi ni Kenjel bago siya dire-diretsong sumalampak sa dulong upuan ng detention room. Tinaas nya ang dalawang paa at inilagay yun sa desk na nasa harapan nya. Hindi nya inalis sa bulsa nya ang kamay nya at tumingala sya para i-rest yung leeg nya sa upuan saka pumikit.

  Napabunga ako ng hangin dahil sa relief. Grabe, bumilis yung tibok ng puso ko dun. Ano bang problema ng dagul na 'yon. Napangiwi ako. Buti nalang hindi sya nakakabasa ng isip. Kundi baka nasa clinic na ako ngayon. Pero naisip ko lang...

  Maliit naman kasi talaga siya. Pft.