Tales of Love and Lust

SCARLETT - SNAKES AND LADDERS

SCARLETT

SNAKES AND LADDERS

"No, you need to come back home!"

Napabuntong-hininga na lang si Scarlett habang inaalala ang sinabi ng ina sa phone. Ang hiling niya rito ay mag-aral siya ulit sa Italy, iyon lang ang paraan na naisip niya para hindi na pauuwiin pero matigas ang desisyon ng mag-asawa. So here she was again. The plane just landed. Siya ang huling lumabas ng eroplano. Mabagal ang kanyang paghakbang.

Maybe it was time to let her parents take over her life. Baka tama ang mga ito na palaging mali ang kanyang mga desisyon sa buhay. Ah, hindi niya alam. Nahihirapan siyang isipin kung ano ba ang tamang gawin. She wanted to be free, but she also wanted to do something.

Nang makalabas sa airport ay nakita na niya ang driver. Itinulak noon ang trolley niya papunta sa kotse. Sa matinding traffic sa EDSA ay gusto na niyang mapaiyak sa inis. Nang makarating sa bahay ay tumuloy siya sa kuwarto at natulog. Wala ang kanyang mga magulang sa bahay. Palagi naman. Kailan ba nag-stay ang mga ito? Kahit weekend, magkasama ang dalawa. Everyone knew her mother was the love of her father's life. She wanted to find the love of her life as well. It just was not that easy.

Nang magising siya ay dinner na. Tinatawag na siya ng kasambahay. Bumaba siya matapos magsepilyo.

"Such a gloomy face!" anang kanyang ama. "Lighten up. I told your mother we'll help you with your new project."

"My new project?"

"Well, we figured you don't want to stay in the country because you have nothing to do. So we decided to open up an art school for you."

Natulala siya. Ilang ulit na niyang naisip iyon noon at sa katunayan ay mayroon na siyang nagawang feasibility study. Pero hindi niya ipinapabasa sa kahit na sino. Talagang wala na siyang confidence. Sino ang mag-e-enrol sa kanya kung ni hindi nga siya nakakuha ng magandang review noon sa sariling exhibit?

"No one would want to learn from me, Dad. We all know this."

"Nonsense. Hindi naman maintindihan ng Mommy mo kung bakit nadala ka dahil sa isang bad review. Do you think it came easy for Van Gogh?"

"But he's Van Gogh, Dad! I'm just Scarlett."

"Nonsense! We like your paintings."

"Because you love me, I'm your daughter. Of course, you like my work."

"We like them because your paintings do not try very hard to be unique, making it unique on its own. Kung ang basehan nila ng totoong talent ay art na tungkol lang sa malulungkot na bagay sa mundo, sila ang may problema, hija. Come on, you should know this."

"I just don't want to embarrass you again."

"You never have!"

Hindi pa rin sya kombinsido. Huwag daw siyang mag-alala at tutulungan siya ng mga ito. Iniba ng kanyang ina ang topic. "We should start it by introducing you to potential clients. It's my kumare's grandson's birthday this Saturday. We must all go."

Tumango na lang siya. Tinapos nila ang habunan. Hindi siya mapakali. Hindi niya alam kung gusto ang ideya, kahit pa nga aminadong bigla siyang na-excite. Nang magbalik sa kuwarto ay agad niyang tiningnan ang notebook kung saan nakasulat ang plano, ang printout ng feasibility study, at iba pang detalye ng plano noon. Nabigla siya nang makitang wala na iyon doon. She realized her parents must have seen those things and thought they made sense. Kilala niya ang mga magulang. Kung walang potensiyal ang negosyo, kahit anak siya ng mga ito ay hindi papatulan. Kahit paano, nakadama siya ng pride sa sarili. Pinayagan niya ang sariling maging hopeful ulit. Sa mga sumunod na araw ay nirepaso niya ang plano.