Chasing your Love

Chasing Seven

Dalawang araw matapos ang pag uusap ni Mandie at Xandrei. Inakala niya na ang kasunod na niyon ay ang sulat mula sa abogado nito. Pero hindi pa iyon nagpaparamdam. But she already consult her lawyer about the custody case. Malakas daw ang laban nila. Because the court wouldn't allow the child to be taken away with his or her mother. Unless, the child can decide which party he or she will go.

Hindi siya papayag na mawala ang anak niya sa kanya. Sabihin nang makasarili siya at walang kwentang tao. Pero ina siya. Hindi mababago ng kahit anong bagay sa mundo ang katotohanang ina siya ni Chase. And she had to play with the devil, she will. Wag lang mawala ang anak niya sa kanya. All mothers are willing to surrender anything they have just to keep their child with them.

Dahan dahan siyang pumasok sa silid nilang mag ina. Chase is in the bed in lotus position. "Son?"

Hindi ito gumalaw. Napagsabihan niya kasi ito kanina pagkatapos nilang maghapunan. Nakipagtalo na naman kasi ito kay Alas. "Baby?"

Lumapit nalang siya sa kama. Mariin lang nakapikit ang mga mata nito. Alam niyang gising ito. "Galit ka ba kay Mama?"

Umiling ito. "Then why you ignoring me?"

Hindi ito nagsalita. Chase is Xandrei little replica. Chase inherited all his attitude, little wicked behaviors and all to his father. "Nagtatampo na si Mama. Kasi hindi mo ako pinapansin." She pouted. Chase opened his eyes and stared at her.

"Why you are not mad, Mama?" Tanong nito habang namumula ang ilong at mata. Makulit siya marahil pero napakasensitive ng anak niya.

Hinaplos niya ang buhok nito. "Why would I be?" Malambing na tanong niya.

Lumabi ito. Nagbabadya ang mga mata nito sa panibagong luha. "Because, I pushed Jack again." He confessed. What she liked to her son, ay ang marunong ito umamin ng pagkakamali nito. Chase never lied to her. Unlike me.

Hinila niya ito at niyakap. "Mama will never ever get mad to you. Masyado kitang mahal anak. Pinagsabihan lang kita dahil mali na itinulak mo si Alas but It doesn't mean that I am mad at you. I just want you to understand that not all jokes are meant for you. Kapag binibiro ka niya dapat marunong ka tumanggap ng jokes. Diba, Mama always tell you a joke every bedtime?"

Tumango ito. "But he said, I shouldn't have to call lolo papa. Because lolo isn't my papa." Nagkaroon ng bara sa lalamunan niya. Muli na namang sumagi sa isip niya si Xandrei.

Kapag ganitong nasasaktan na ang isang bata, dapat na siyang matakot. Matakot na baka mas lalo lang itong masaktan kung di pa siya magsasabi ng totoo. "Eh hindi naman 'yon totoo diba? M-May papa ka pa kaya."

He just stared at her. "Papa said, he is not my real papa."

Kumunot ang noo niya. Nanlaki naman ang mga iyon ng rumehistro sa isip niya ang sinabi nito. "W-What do you mean?"

"Every night, before I went to sleep, papa always read me a book then he always said that he isn't my real papa. I remembered he said, That I am blessed because I have two papa. And he said, when he's already in heaven he will asked his angel to find my real papa so I couldn't have to get sad. Isn't possible mama? Can we find my real papa?" Curiosity filled his innocent eyes.

Namuo ang luha sa mga mata niya. Hindi pa man pala niya nasasabi sa anak niya. Pero naunawaan na agad nito. Nasabi na ni Alec dito. Dahan dahaj siyanh tumango. Unang nasa isip niya ay ang marami nitong tanong at pag iyak. "H-He.. He actually asking about y-you." Namilog ang mga mata nito. Ang lungkot na nakita niya doon ay napalitan ng di maipaliwanag na saya.

"Really Mama?" Nakapaskil sa labi nito ang ngiti. Ngiting hindi mababayaran ng kahit na anong salapi. Tumango siya. "Papa told me, I looked like my Real papa. We have the same hair, eyes, nose and.. And.. We both.. Gra---pi?" Halatang nahihirapan itong sabihin ang huling salita. Ginulo niya ang buhok nito.

"It's Grumpy." They're both quick-tempered.

Ngumiti ito labas ang mga maliliit na ngipin. "Then papa said, He loves us. Is it true Mama?" How could she deserve this kind of child? Niyakap niya ito.

"Your Real papa, Loves you more your Papa Alec could love you." Tumulo ang luha niya. Mabilis din itong bumitaw at nakatawang humarap sa kanya. Halatang masaya ito.

"Mama, Can we visit my real papa? Can we also play? Can we ask him to go out?" Ang dami nitong tanong sa kanya. Pero isa lang ang naiintindihan niya. Chase wanted to meet Xandrei. Hindi niya mabilang sa daliri niya kung ilang beses itong nag-please sa kanya.

Marahan siyang tumango. Hindi niya ipagdadamot sa anak niya ang bagay na 'yon. "Yey! Mama can you buy me a new shirt?"

"Shirt? Para saan?"

"I saw Lolo and Jack shirt it's the same. I want to wear shirt like that. Then I'll give my real papa the same shirt I have."

Ang mga mata niya ay para nang gripo. Anong klase siyang ina at nagawa niyang itago ang totoo nitong pagkatao? Kung alam lang niya na magiging ganito kasaya si Chase, sana pala noon palang naging totoo na siya.

"Alright, I will ask your Lolo kung saan niya nabili iyon. But for now, you have to sleep na. Napupuyat kana masyado." Masayang yumakap ito s akanya bago humalik sa pisngi niya at nahiga. Yakap nito ang binti niya habang kinukumutan niya ito.

"Good night, Mama. I love you." He whispered.

"And I love you more..."

Nakatitig siya dito. Naisip niya si Alec, hanggang sa dulo ginagawa pa rin nito ang mga bagay na alam nitong magpapadali sa kanya. Sa kahulihulihan ay tinulungan pa rin siya nito kahit pa, sa pinakamalaking kasalanan niya sa anak niya. Pumikit siya at nagdasal. Thank you...

To be continued...