Wife Tears ( Completed Book 1 )

MWT - 5

5

Lynin pov

Lumabas na ako sa hospital after 2 days, hindi sana ako payagan ng doctor kaya lang ayoko malaman nila na nasa hospital ako. Mas nakakabuti ng ganito ayoko malaman nila.

"Lynin wait"? Si Russel pala tumatakbo siya papunta sa akin kaya huminto ako.

"Bakit"? Hiningal pa kasi siya sa katatakbo.

"Musta kana? Pacensiya kana kung hindi ako nadalaw may laro kasi kami" sagut niya. Nagpatuloy na ako sa paglakad sumabay na din siya sa akin. "Okay na ako, thanks sa worry" sagut ko sa kanya hinatid niya ako hanggang faculty.

"Mabuti naman kung ganun, oo nga pala mamaya sa akin kana sasabay" huminto ako sa pinto ng faculty. "Bakit naman"? Hinawakan niya dalawang balikat ko. "Birthday ni Ate mamaya sabi niya kung okay kana sama daw kita sa bahay saka may kunting handa din si mommy para sa mga bisita. Hindi ka pwede na mag ayaw at para makilala ka na din nila mommy" dagdag niya.

"Okay sabi mo eh, alangan naman mag ayaw pa ako pinangunahan mo na ako" sagut ko sa kanya.

"Hehe, good hintayin nlang kita mamaya" sabay alis niya at pumasok na rin ako.

"Ly, pwede mo ba kunin yung nasa canteen nasa brown envelope alam na nila yun"? Tumango ako.

"Okay Miss" at umalis na ako. Madami ng student at may kanya kanyang sariling lovelife. Partner dito partner doon at hindi nawawala ang pagreretouch nila.  Sa totoo lang matagal na ako dito sa school hindi pa ako napaglibot dito paano naman kasi kung anung utos ni miss yun lang gawin ko at balik ako sa trabaho ng may nakabangga ako. "Ouch"!  Sabi niya kahit hindi ko nakikita ang mukha niya. Humingi narin ako ng sorry nakayuko.

Pagtingin ko sa kanya "again sorry" tiningnan niya ako sabay alis niya at sa mga kasama niya. Nagpatuloy lang ako sa canteen pagbalik ko dala dala ko na inutos ni Miss Kim.  Pagkabalik ko sa office binigay ko na sa kanya.

"Miss Kim ito na yung utos mo" sabay bigay ko sa envelope sa kanya.

"Okay Ly, thank you. Pwede ka ng pumasok" agad ko kinuha ang mga gamit ko.

"Sige ho Miss Kim pasok muna ako" paalam ko sa kanya at umalis na ako.

Zac pov

"Love"? Hindi ko na nilingun sino tumawag sa akin niyakap niya ako mula sa likod.

"Love bakit ang tahimik mo"? Tanung niya sa akin.

"Inisip ko lang kung paano ko mapapayag si Mr. Yun proposal ko"  sagut ko sa kanya.

"Kung hindi mo siya mapapayag, tulungan kita" hinarap ko siya.

"Wag na, kaya ko na ito" umalis ako sa harapan niya at kinuha ko ang coat ko.

"Saan punta mo"? Tanung niya.

"May puntahan lang ako, babalik lang din ako" saka lumabas na ako sa kwarto.

Lynin  pov

"Hija mabuti nakarating ka"? Niyakap niya ako.

Siya ang mommy nila Russel at Fel parang mabait naman siya. "Hija kain lang ha"? Tumango ako at umalis din siya para sa ibang mga bisita.

"Ly, mabuti nakarating ka" si Miss Fel pala lumapit siya sa akin. Pero malayo pa siya nakangiti na siya. Or palangiti lang siya. Bata pa siya pero successfull ang negosyo niya.

"Hello Miss Fel, "hinalikan niya ako sa pisngi. 

"Halika dito, bakit nag isa ka lang?" Hinila niya kamay ko. "Akala ko madami kayong bisita bakit kunti lang"? Tanung ko sa kanya.

Kumuha muna siya ng wine. "Ly, hindi naman kaylangan madami bisita sa isang okasyon kagaya ng ganito importante masaya ka" sagut niya.

Pagkatapos sa klase ko hinintay na pala ako ni Russel kanina. Ayoko sana maghintay siya pero nagpumilit kaya wala akong nagawa. "Hi" speaking sa taong kaibigan ko nakangiti lumapit sa akin. "Oh bakit ganyan ang ngiti mo"? Tanung ko sa kanya saka dala siyang glass wine. Baso.

"Masaya lang ako dahil andito ka sa birthday ni Ate" ay feeling proud siya. Sinampal ko ang braso niya. "Ikaw talaga, akala ko kung anu na" sagut ko sa kanya. Musta na kaya si Zac ngayun? Sana okay lang siya. Kahit malamig siya sa akin mabait naman siya, naalala ko nga yung hindi ko tinanggap ang pera binigay niya. Hindi ko alam kung siya talaga gumawa nun. Basta pagbukas ko sa nilalagyan ng grocery puno.

"Oh bakit ganyan hitsura mo"? Umiling ako. "Wala naman may naalala lang ako. Tara na nga" hinila ko siya papunta sa garden.

Pagkatapos sa birthday party umuwi na ako sa bahay hinatid naman ako ni Russel pagkapasok ko ang dilim sabay sara ko sa pinto. Napaupo ako sa sofa, sino kaya ang mga magulang ko? Pati apilyedo kong totoo hindi ko alam. Kinuha ko ang brown envelope binigay ni Attorney kanina sa akin. Umakyat ako sa taas at pumasok sa kwarto.

Flashback

"Ikaw ang dahilan kung bakit hindi ko na magawa ng paraan para makasal kami Mich,"

Bumalik ako sa realidad ng may kumatok sa pinto sa baba. Alam ko yun dahil ako lang mag isa dito sa bahay. Pagbukas ko sa pinto. Laking gulat ko sino ang dumating, "a-ate Dona anung ginawa mo dito"? Pumasok siya diretso sa loob.

Inikot niya ang  mata sa paligid parang sinuri niya ang buong bahay. "Anung ginawa mo sa bahay ng mga Sebastian?"  Hinarap niya ako.

Bigla niya nalang ako sinampal. Nagulat ako sa ginawa niya sa akin kaya napahawak ako sa pisngi ko, nararamdaman ko nalang may namuo na luha sa mata ko. "Ate inimbitahan lang naman ako pumunta doon"  sagut ko sa kanya kaya pinanlakihan niya ako ng mata.

"At anu naman pinagsabi mo sa kanila? Humanda ka sa amin ni mommy pag may balitang lumabas na issue. Baka ang katawan mo makikita nalang nasa tabi ng daan walang buhay tandaan mo yan. At ito pa. Wag ka ng lumapit sa mga Sebastian kami lang may karapatan lumapit sa kanila dahil kami nababagay sa level nila at ikaw poor girl. Ako sayo layuan mo na sila" saka umalis siya at sumakay sa kotse niya.

Napaupo ako sa sofa. Okay simula bukas hindi ko na lalapitan si Russel. Pinabayaan ko nalang ang luha ko rumagasa sa pisngi ko. Saka sinara ko ang pintuan at umakyat ako sa taas. Tanggapin mo nalang Lynin na kahit kailan hindi ka tanggap ng pamilya mo at wala kang karapatan makipagkaibigan sa kagaya nila Russel.