Tommo Girl ft. One Direction

4

POV Kim
Het is weer zover. Precies wanneer ik mijn eind examen heb, wordt ik geadopteerd. Ik heb alles al in mijn koffer en ik mijn rugtas gedaan. ''Is het een proefweek?'' vraag ik. De blonde knikt. ''Zullen we?'' vraagt de blonde daarna. Ik knik en we lopen met ze allen naar beneden. Maaike staat bij de trap. Ik zet mijn koffer even neer en geef haar een knuffel. ''Ze willen je helpen, probeer een keer gewoon te doen en je niet anders te gedragen.'' zegt ze en laat me los. Ik knik, pak mijn koffer weer en loop achter de jongens aan het gebouw uit. De blonde doet mijn koffer en rugtas in de kofferbak. Ik stap in de auto en ga bij het raam zitten. 

Ik kijk uit het raam en wacht tot we beginnen met rijden. ''Dus Kim, hoe oud ben je?'' vraagt de blonde. ''17 en volgens mij ben jij wat te jong om een kind te adopteren.'' zeg ik. Iedereen begint te lachen. Oké dan. ''Ik zal me even voorstellen, ik ben Niall en 18 jaar oud.'' zegt hij. ''Ik ben Louis en ik ben 19 jaar.'' zegt de persoon naast me. ''Ik ben Harry, ik ben 17 jaar.'' zegt de persoon in de bijrijdersstoel. ''En ik ben Liam, 18 jaar.'' zegt de persoon die rijdt. ''Ow leuk, ik ben geadopteerd door mensen van mijn leeftijd, ja dit gaat echt goed komen hoor.'' zeg ik sarcastisch. 

We komen aan bij een groot huis. Wonen ze hier? No way. Iedereen stapt uit. Ik kijk nog even naar het huis en stap dan uit. Liam doet de kofferbak open en pakt mijn rugtas en koffer. Hij doet de kofferbak weer dicht en loopt met mijn koffer en rugtas naar de voordeur. De rest loopt er ook heen, dus ik ook naar de deur.

Ik ben in mijn kamer en doe mijn kleren in de kast. Deze kamer doet me denken aan mijn kamer die ik had toen me ouders nog niet gescheiden waren. Ik heb een eigen badkamer. Dat is op zich wel chill. Ik bedoel het is niet dat het nodig was. Ik leg mijn laatste t-shirt in de kast en sluit de kast. Er wordt op de mijn kamerdeur geklopt. "Binnen." zeg ik en Louis komt binnen. Ik ga op mijn bed zitten met mijn mobiel in mijn hand. Louis komt naast me zitten en kijkt me aan.

"Is er iets?" vraag ik. "Ja ik wou graag je nummer hebben, voor als er iets gebeurd dat je ons dan kunt bellen of wij jou." zegt hij. Ik knik en geef hem mijn mobiel. "Ik wist niet dat mensen in het weeshuis een iPhone 7+ hadden." zegt hij terwijl hij mijn nummer in zijn mobiel zet. "Dat heet sparen en geld krijgen van je vader." zeg ik. "Maar je vader bracht je toch naar het weeshuis?" vraagt hij verbaasd. "Ja, maar misschien voelt hij zich schuldig en geeft hij me daarom om de maand 100 euro." zeg ik.