meçhul | texting

0.9 part

Aslım:Bugün dışarı çıkacağım.İstersen sen de gel.

Meçhul:Yok kalsın.Ben evde PES atmayı tercih ederim.

Aslım:Sen bilirsin.

Meçhul:Bekle lan geliyorum.

Meçhul:Üzerimi değiştirmem lazım.

Meçhul:Bekle sen dışarıda.

Aslım:Gelecek misin cidden?

Meçhul:Yok lan.Kandırdım seni.

Odanın balkon kapısını açtım.Balkona çıktım ve arkadan kapıyı kapattım.İçerinin soğumasını istemiyordum çünkü.Karşıya baktığımda perdeleri açık yatağında oturan bir çocuk gördüm.Bana kendini eğer doğruysa sarışın olarak tarif etmişti.Ama o çocuk sarışın değildi.O katın bir altına baktım.Ama perdeler kapalıydı.Bir konuşmamızda balkonda pasta yediğimden bahsedip tatlı olduğumu söylemişti.O zaman alt katta olamazdı.Zaten en üst katta oturuyordum.Ve binalar aynı hizada yapılmıştı.

Karşılıklı oturuyorduk o zaman.Yatağında oturan çocuğu iki dakika boyunca izledim.

Meçhul:Hayırdır sustun

Aslım:Hı?

Meçhul:Yok bir şey

Aslım:Şu an PES oynuyor musun?

Meçhul:Hayır.Tuvaletteyim

Aslım:Galiba yakın arkadaşın perdeleri kapatmayı unutmuş

Meçhul:Ha siktir.Nasıl böyle bir şey yapar?

Aslım:Doğru mu bildim yaşadığın yeri.

Meçhul:Hayır.

Aslım:Ne yani karşı karşıya oturmuyor muyuz?

Meçhul:Bilmem.

Aslım:İpucu vermiyorsun ki.Çıkmaz sokağa soktun bul bulabilirsen yolu diyorsun resmen.

Aslım:Niye mesaj atmıyorsun?

Aslım: Peki sen bilirsin. Görüşürüz.

Mesaj atmasını beklemeyip telefonu cebime koydum ve balkondan çıkıp içeri girdim.Dışarısı cidden soğukmuş.Üzerime hırkamı aldım ve çantamı da almadan odadan çıkmadım.Anneme"ben çıkıyorum,"deyip vestiyerden ayakkabılarımı aldım.

"Geç kalmıyorsun."

"Tamam."

Dışarı kendimi attığımda saçlarım şimdiden bozulmuştu.Rüzgar yüzüme yüzüme vuruyordu.Benle beraber karşı apartmandan bir çocuk çıktı.Yeni mi taşınmışlardı bunlar?Çünkü hiç görmemiştim.

Ona baktığımı fark etmiş olmalı ki bana baktı.Bana bakmasına karşılık başımı salladım."Neye bakıyorsun?"dedim.

"Sen neye bakıyorsun?"Şimdiden arızalı olduğunu anlamıştım.

"Karşıma ayı çıktı ona bakıyordum."

"Ha ha ha.Ne kadar komik?"Ne demişti daha demin?Benimle konuşan meçhulda böyle diyordu.Tesadüf müydü?Yoksa cidden o bu muydu?Kafamda cidden delice sorular vardı.

Bir şey demeden önüme bakıp yürümeye başladım.Otobüs durağına kadar yürüdüm.O da benimle aynı yere kadar yürüdü.Eminönü otobüsünü bekleyene kadar benimleydi.Otobüs gelince hızlı bir şekilde yerimden kalkıp otobüsüne bindim.Akbili basıp arka tarafta boş bir yere oturdum.

Onunda otobüse bindiğini gördüm ve bana doğru geliyordu.Yanım boştu.Ve yanıma oturmasını istemiyordum.Sırtımdan çantamı çıkarıp yanıma koydum.

Yaptığımı fark edip çantamı kucağıma attı."Çanta cansızdır.Orası insanlar için."Ona muzip bir şekilde güldüm.Tepenin tasını attırırdı bu."Biliyorum.Senin oturamayacığı bildiğim için koydum."

Bana doğru döndü."Laf mı soktun?"

"Yok canım.Ne alakası var."

"Canım mı dedin?"

"Sen çok mu soruyorsun acaba?"Ona doğru dönüp söylemiştim.Hiçbir şey söylemeden bakıştık.