Αν τολμάς

Παρτ 57

Πλευρά Γρηγόρη
«Εμ .. ναι .» Απάντησε μετά από λίγα λεπτά που μου φάνηκαν σαν αιώνας .
«Χριστε μου δόξα τον Θεό ! Νόμιζα ..»
«Κάτσε . Δεν ολοκλήρωσα την πρωταση μου . Θα σε παντρευτώ . Αλλά όχι τώρα .»
«Τι ; Τι εννοείς ;» Ρώτησα εμφανώς συγχυσμένος .
«Μας συγχωρείτε ένα λεπτό .» Απάντησε και περνώντας με από το χέρι βγήκαμε έξω .
«Λοιπόν ;»
«Μην είσαι ανυπόμονος . Και μην θυμώνεις . Αν είναι κάποιος άνθρωπος που θα ήθελα να παντρευτώ μια μέρα αυτός είσαι σίγουρα εσυ μα όχι τώρα . Είμαστε μικροί ακόμα . Και δεν είναι πως με τον γάμο θα αλλάξει κάτι .»
Είπε χαμογελώντας μου και δεν μπόρεσα να μην της το ανταποδώσω.
«Λοιπόν τότε αυτό θα το πάρω σαν μελλοντικό ναι .» Είπα και κοίταξα το δάκτυλο της που έκανε ανεπαίσθητες κινήσεις στο στέρνο μου .
«Δεν θύμωσες ;» Ρώτησε τυλίγοντας τα χέρια της στο λαιμό μου .
«Μπα . Μου φτάνει που ξέρω πως η απάντηση είναι θετική .»
«Τι θα πούμε στους μέσα ;» Ρώτησε και κατέβασε το βλέμμα .Και ναι κόσμε είτε το πιστεύετε έχει γίνει πιο κόκκινη και από ντομάτα . Και είναι τόσο γλυκιά Χριστε μου ..
«Διάολε είσαι η γυναίκα της ζωής μου .» Είπα απλά και την σήκωσα έτσι ώστε να τυλίξει τα πόδια της γύρω από την μέση μου . Είναι τόσο μικροσκοπική και υπέροχη γύρω μου . Σαν να ήταν εκεί από πάντα .
«Το ξέρεις πως σαγαπαω έτσι ;» Με ρωτάει απαλά ίσα ίσα που να ακουγεται , ενώ τα χείλη της ακουμπάνε τα δικά μου από το ποσό κοντά μου είναι .
«Ναι και ότι ήδη έχεις αργήσει στο μάθημα .» Απαντάω και πάω να την αφήσω κάτω αλλά αυτή σφίγγει ακόμα περισσότερο πάνω μου.
«Δεν μου απάντησες.» Επιμένει και με καρφώνει με τα ζεστά της μάτια γεμάτα ανυπομονησία .
«Τι λέγαμε ;» Απαντάω εγώ για να την πειράξω . Κάνει να κατέβει αλλά τώρα είναι η σειρά μου να την σφίξω .
«Μωρό μου αφού με ρωτάς ηλίθια πράγματα τι περιμένεις να σου πω ;»
«Θέλω να το πεις .» Απαντάει ξαφνιάζοντας με ιδιαίτερα .
«Από ποτέ μας έγινες εσυ ρομαντική ψυχή ;» Ρωτάω με το χαμόγελο μου να μεγαλώνει κάθε λεπτό που περνάει .
«Εσυ από ποτέ δεν είσαι ;»
«Οι κακές παρέες κοριτσάκι .» Απάτησα και γέλασε για λίγο . Μείναμε για λίγο να κοιταζόμαστε μέχρι που ακούσαμε την φωνή του Μάριου. Για να είμαι ειλικρινής δεν άκουσα τίποτα από αυτά που έλεγε απλά ένιωσα την Βανέσα να κατεβαίνει από πάνω μου. «Αγοράκι θα 'ρθεις;»
«Που ;» Ρώτησα σαν χαμένος . Απλά γέλασε και παίρνοντας με από το χέρι μπήκαμε ξανά μέσα .
«Βανέσα ;»
«Ναι ;»
«Σαγαπω . Πολύ . Πιο πολύ κάθε μέρα .» Απάντησα απλά και προχώρησα μέσα αφήνοντας την πίσω μου να με κοιτάει .
Πλευρά Βανεσας
Τώρα πως τα λες έτσι χαριτωμένα ρε φίλε και φεύγεις ; Σκεφτόμουν ενώ τον ακολουθούσα . Μόλις μπήκαμε μέσα τα μάτια όλων στράφηκαν πάνω μου κάνοντας με να κοκκινίσω λίγο .
«Λοιπόν ;» Ρώτησε πρώτη η μαμά μου ανυπόμονη .
«Θα είμαι ειλικρινής . Η αλήθεια είναι αυτός ο άνθρωπος είναι αυτός που θα ήθελα να μοιραστώ την ζωή μου . Αλλά δεν θέλω να παντρευτώ . Τουλάχιστον όχι ακόμα . Έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας θέλω να πιστεύω » έκανα μια παύση και κοίταξα τον Γρήγορη   που μου έσφιξε το χέρι ως ένδειξη συμπαράστασης . Ησυχία απλώθηκε στο χώρο . Άλλοι χαμογελούσαν και άλλοι είχαν μείνει να μας κοιτάνε μη καταλαβαίνοντας τι είχε προηγηθεί .
«Και τώρα μιας και όλοι έχουμε αργήσει για μαθήματα και δουλειές  ας πιούμε όλοι μαζί ένα καφέ .» Είπε ο Γρηγορης απλά και όλοι συμφώνησαν σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγματα να πει μετά από μια τέτοια συζήτηση . Και έτσι απλά το ζήτημα είχε λάβει τέλος . Και πραγματικά εκείνο το πρωινό ήταν το ωραιότερο της ζωής μου . Είχα κοντά μου όλους μου τους ανθρώπους και περνούσα τέλεια . Κι ακόμα κι αν τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε ο Γρηγόρης μου χάρισε μια από της ωραιότερες μέρες της ζωής μου . Και είναι σίγουρη πως άλλες τοσες σαν κι αυτή με περιμένουν . Και είμαι κάτι περισσότερο από ευγνώμων που θα τις περάσω με αυτό τον υπέροχο άνθρωπο . Με αυτό το ζευγάρι καταπράσινα μάτια και το υπέροχο χαμόγελο που πάντα καταφέρνουν να με κάνουν ότι θέλουν . Με τον άνθρωπο που με βλέπει με τις πιτζάμες , άπλυτη και με ανακατεμένο μαλί αλλά και πάλι με θεωρεί την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου . Με το άτομο που μπορεί να με κάνει έξαλλη αλλά και τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο την ίδια στιγμή . Αυτός ο άνθρωπος που ήρθε από το πουθενά για να γίνει ο άνθρωπος της ζωής μου . Και ναι αυτά τα λέω εγώ. Η Βανέσα που δεν πίστευε σε έρωτες και σε happy endings ! Ναι μην γελάτε όλες εσείς που τα διαβάζεται τώρα αυτά . Θα με καταλάβετε κάποτε . Όχι δεν θα σας πω πως θα γνωρίσετε τον άντρα της ζωής σας  και θα το καταλάβετε από την πρώτη στιγμή . Αυτά γίνονται σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και στις ρομαντικές κομεντί που βλέπει η Έλλη . Απλά εγώ θα σας πω πως θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή σας που απλά θα κοιτάξετε γύρω σας και θα συνειδητοποιήσετε πως έχετε όλα όσα χρειάζεστε . Και όχι δεν αναφέρομαι σε υλικά πράγματα αλλά σε ανθρώπους . Αυτοί είναι το μόνο που χρειάζεστε . Και για να δώσω ένα τέρμα σε αυτόν τον γλυκανάλατο , δασκαλίστικο μονόλογο θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ . Στον κάθε ένα και την κάθε μια από εσάς που μαζί μου περάσετε όλα αυτά . Που ήσασταν εκεί στις χαρές και στις λύπες μου . Και για όσους έχετε την απορία ναι η δικιά μου ιστορία έχει χαρούμενο τέλος χωρίς όμως αυτό να περιλαμβάνει νυφικά και παρανυφάκια . Και να ξέρετε πως όταν τελικά καταφέρει να με πείσει ο Γρηγόρης για αυτό τον γάμο θα είστε όλοι εκεί . Τα λέμε λοιπόν κοριτσάκια και αγοράκια αυτής της ιστορίας . Σας εύχομαι να ζήσετε μια ιστορία ακόμα πιο όμορφη με την δικιά μου και θα ήθελα να την μάθω κάποτε . Αυτά από την Βανέσα . Σας αφήνω τώρα στα χέρια της συγγραφέα . Από εμένα και όλους της ιστορίας φιλία πολλά και σας ευχόμαστε τα καλύτερα .

Και τώρα για να σοβαρευτούμε . 😢🧐Ευχαριστώ παρά πολύ όλους εσάς για όλες τις ψήφους και τα σχόλια που μου έχετε προσφέρει μέχρι αυτη τη στιγμή . 🤩😍💕  Ήσασταν υπέροχο κοινό . 👏🏼👌🏻  Με κάνετε να νιώθω περήφανη κάθε φορά που έβλεπα σχόλια ή μηνύματα σας . 😇😎 Πρέπει να ξέρετε πως όσοι με ξέρουν προσωπικά και διαβάζουν το βιβλίο μου έχουν σταματήσει να με λένε Ιουλία αλλά Βανέσα 🤷🏻‍♀️😂 . Η αλήθεια είναι πως ο χαρακτήρας της ήταν βασισμένος εν μέρη σε εμένα αλλά δεν έχει καμία σχέση με την δικιά μου ιστορία . Το πρόσωπο στο οποίο ήταν βασισμένη η ιστορία δηλαδή ο πραγματικός Γρηγόρης της υπόθεσης δεν πρόκειται να μάθει ποτέ για την ύπαρξη αυτής της ιστορίας και κυρίως πως ήταν για αυτόν . Υποθέτω πως αυτά είναι όσα πρέπει να ξέρετε . Σας αγαπάω πολύ και ευχαριστώ ξανά για την υπομονή και την αγάπη που μου δείξατε καθ' όλη την διάρκεια της ιστορίας . 💕💕 Να ξέρετε πως ήδη έχω αρχίσει να γράφω νέο βιβλίο ✍🏼📖📝 απλά θα αργήσει να έρθει μιας και αποφάσισα  να το τελειώσω και μετά να το βάλω . Όποτε ελπίζω να τα ξαναπούμε . 🤞🏼🤞🏼

Φιλιά πολλά 💋💋🧚🏻‍♀️