Αν τολμάς

Παρτ 43

"Και που το ξέρεις ;"
"Ε το ξέρω !"
"Καλά ντε μην δαγκώνεις . Να βοηθήσω θελω ."
"Το ξέρω ρε απλά ειναι που ειναι περίπλοκο το όλο θέμα . "
"Καταλαβαίνω . Και εγω οπότε νιώθω ετσι πήγαινω στουντιο  και βγάζω τα νεύρα μου στον χορό ."
"Εγω με το μποξ . Λειτουργεί συνήθως . Αλλα οχι αυτήν τη φορά.. Ειναι διαφορετική απο όλες όσες μ'αρέσαν μεχρι τωρα και ετσι δεν ξέρω τι να κανω . " ειπε και πήγε με παρει ακόμα ενα τσιγάρο απο το πακέτο μπροστά του .
"Βάλε πίσω το τσιγάρο και σήκω ." Είπα και με κοίταξε περίεργα .
"Φέτος αν θες ." Είπα σαρκαστικά . Χαμογέλασε και χωρίς να πει κάτι άλλο ξεκίνησε να περπατά προς την υπέρτατη θέα .
"Ανέβα ." Ειπε και μου έδωσε το κατάμαυρο του κράνος .
"Βάλε εσυ το κράνος ."
"Γιατι φοβάσαι οτι θα σου χαλάσει το μαλλί ;" Ρώτησε γελωντας .
"Σε παρακαλώ τα μαλλιά μουυυ ." Είπα με τσιριχτή φωνή και τελικά το έβαλα και ξεκίνησε . Έτρεχε αρκετά αλλα μ'αρέσε υπερβολικά πολυ για να πω το οτιδήποτε . Αφου φτάσαμε λιγο πιο κατω απ ' το σπίτι μου του εξήγησα προς τα που να παει και λίγα λεπτά μετα είμασταν στο στουντιο .
"Αυτο ειναι το λημέρι μου ." Είπα και του χαμογελασα .
"Ουο έχεις κάνει καλη δουλειά εδω  μεσα ! " ειπε ενώ περιεργαζοταν ακόμα τον χώρο .
"Ήρθε η ώρα να μάθεις να χορεύεις . Πες τραγουδι !"
"Sucker for pain." Ειπε και πέταξε την ζακέτα του στο πάτωμα .
"Εντάξει λοιπόν ξεκινάμε με τα απλά . " είπα και ξεκίνησα να του δείχνω βήμα βήμα τι να κάνει .
"Ναι αυτο ειναι ! Το χεις !" Είπα αφου οτι κι αν του έδειχνα το έκανε  με μεγάλη ευκολία .
"Είχα την καλύτερη δασκάλα ."
"Εγω παλι εχω τον πιο γλυφτη μαθητή ." Είπα χαμογελώντας με σηκωμένο το φριδι .
"Αυτο που δεν ξέρω τι να σου πω μου την σπάει . Μου χαλάς τις ατάκες κοριτσάκι ." Ειπε με ενα σαρκαστικό χαμόγελο .
"Ποιον είπες ρε κοριτσάκι ;" Είπα και άρχησα να τον χτυπάω στο ώμο αλλα όπως φαντάζεστε δεν κουνήθηκε ούτε ενα εκατοστό .
"Κοιτά έχεις δυναμη πρέπει να παραδεχτώ αλλα δεν έχεις τεχνική. Ετσι μπορώ να σε βάλω κατω στο δευτερόλεπτο ." Ειπε και σε δευτερόλεπτα ήμουνα ξαπλωμένη στο πάτωμα .
"Μύησε με δάσκαλε ." Είπα και υποκλίθηκα μπροστά του .
"Αφου με παρακάλας ." Απάντησε και ξεκίνησε να μου δείχνει τις βασικές κινήσεις . Καπου τα κατάφερνα και καπου μου έβγαινε σε χορό αντί σε μποξ .
"Ρε δεν μπορω να τα κανω !" Είπα και καθησα κάτω απογοητευμένη .
"Ελα ρε μικρή μην απογοήτευσε . Απλά εισαι συνηθισμένη να κανεις κινήσεις με ροη ενώ στο μποξ η κινήσεις σου πρέπει να ειναι απλές και κοφτές ." Ειπε και κάθησε απέναντι μου .
"Μα το θέμα ειναι οτι ξέρω να δείρω κάποιον και τωρα μαζί σου δεν τα καταφέρνω . Μου την σπας να ξέρεις ."
"Αυτο σ'αρέσει κοριτσάκι ." Ειπε χαμογελώντας σατανικά και παλι .
"Άι μωρέ απο δω που μ'αρέσει κιόλας !! Ψώνιο ."
"Ελα παραδέξου το ." Ειπε και εμεινα να τον κοιτάζω προσπαθώντας να καταλάβω αν περιμένει απάντηση η αν ηταν ρητορική η ερώτηση του . Πέρασαν μερικά λεπτά -που φάνηκαν σαν αιώνες- με εμάς να κοιταζόμαστε αμίλητοι . Έσπασε την σιοπή ο Άλεξ επαναφέροντας με στην πραγματικότητα .
"Εμμμ..θα- θα βελτιώθεις αν κάνεις προπόνηση στον σάκο . Οπότε θες να έρθεις να σε παω στο δικό μου λημέρι να γίνεις ξεφτέρι ." Ειπε και χαμογελασα .
"Έγινε ! Θες να σου δείξω τιποτα άλλο σήμερα η δεν αντέχεις ;" Ρώτησα κατευθυνόμενη προς τα ηχεία για να βάλω κανένα τραγουδι να παίζει .
"Εσυ να μου πεις αντέχεις ;"
"Χαα δεν ξέρεις σε ποια μιλάς ! " είπα και πάτησα το play ξεκίνησα να χορεύω . Το γνωστό συναίσθημα με κατέβαλε ξανα . Τα βήματα έβγαιναν αβίαστα και εγω είχα αφοσιωθεί πλήρως . Μόλις τελείωσε το τραγουδι γύρισα ξανα στον Άλεξ και  χαμογελασα . Ειχε μείνει κάπως να με κοιτάει σαν να ειμαι κάτι μεταξύ εξωγήινου και ζόμπι .
"Δείχνω να αντέχω η οχι ;" Ρώτησα τελικά και χαμογέλασε σατανικά .
"Ωραια αφου αντέχεις θα σου δείξω και άλλες κινήσεις για αμυνα  μην σε κλέψει κανένας ." Είπε και περνώντας τα χέρια μου τα έβαλε στην σωστή θέση με εμένα να τον βλεπω σαν χάνος  . Τι κανω ; Πρέπει να σταματήσει όλο αυτο !
"Εμ Άλεξ εχω ζαλιστεί λιγο  . Δεν το αφήνουμε για άλλη φορά καλύτερα ;" Είπα  με ενα άτονο  χαμόγελο .
"Εισαι καλά ; Μήπως σε χτύπησα;"
"Οχι καλε δεν  χτύπησα  απλα μια αδιαθεσία ηταν . Θα κανω ενα μπανάκι και θα ειμαι μια χαρά ."
Είπα με ενα πιο πιστευτό χαμόγελο αυτή τη φορά .
"Εντάξει αλλα θα σε παω . Δεν πας μονη σου ." Ειπε απόλυτα .
"Καλύτερα να περπατήσω . Θα μου κάνει καλο ο αέρας . "
"Εισαι πολυ ξεροκέφαλη ! " είπα νευριασμένος και ξεκίνησε να περπατά μαζί μου .
"Που νομίζεις οτι πας ;" Ρώτησα με την περιέργεια ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου .
"Σε παω σπίτι ." Απάντησε με μια εκνευριστική απάθεια .
"Οπα οπα μπαστα γιατι μου τα χαλάς τωρα ! Είπαμε δεν ειμαι καμία αδύναμη γκομενιτσα να με νταντεβεις . " είπα υψώνοντας την φωνή μου αδιαφορώντας για τον κόσμο που μας κοίταζε .
"Δεν είπα κάτι τέτοιο ρε κοπέλα μου ηρέμισε ! Απλα σκέψου λιγο λογικά ! Τι θα γίνει αν ζαλιστείς στο δρόμο ; "
"Σιγα καλε μια αδυναμία ηταν .." είπα και μετα ολα μαύρισαν .