Αν τολμάς

Παρτ 5

Έρχονται στιγμές στη ζωή μας που τα πράγματα έρχονται εντελώς διαφορετικά απ 'οτι τα περιμέναμε και μας πιάνουν απροετοίμαστους . Αυτές οι στιγμές μπορεί να είναι άνθρωποι μπορεί και απλά καταστάσεις . Σαν εγώ για παράδειγμα αυτή την στιγμή μου ήρθε ξαφνικά ο έρωτας στο πρόσωπο του Γρηγόρη και απλά δεν ξέρω τι να κανω ! Τελικά δεν ξέρω ο έρωτας είναι καλό πράγμα ; η απλά μια δικαιολογία να παίρνει ο καθένας αυτό που θέλει ; Και μην μου πείτε πως το λέω αυτό επειδή δεν είμαι ρομαντική .
Ο έρωτας μας αποδυναμώνει . Χάνουμε τον εαυτό μας και έχουμε ανασφάλειες. Μας πνηγεί το άνχος . Άραγε αρέσουμε σε αυτόν που μας αρέσει ; Και που ξέρουμε πως αυτός που μας αρέσει θα είναι κατάλληλος για εμάς ; Και αν δεν είναι αυτός πως ακριβώς θα ξέρεις όταν έρθει ο "κατάλληλος " ; Φυσικά και δεν περιμένουμε κάποιον "τέλειο " γιατί σε αυτή τη ζωή κανείς και τίποτα δεν είναι τέλειο απλά κάποιο συμβατό για να το θέσω έτσι . Που να συμπληρώνει εμάς και εμείς αυτόν . Αλλά δεν θα μιλήσω για ετερώνυμα που έλκονται . Γιατί μπορεί να έλκονται αλλά αν δεν αντέχουν ο ένας τον άλλο τι να το κάνουν ; Και τώρα θα μου πείτε γιατί σας τα λέω ολά αυτά ; Γιατί πολύ απλά πνίγονται . Αν δεν πω αυτά που γυρνάνε στο μυαλό μου από την ώρα που έφυγε ο Γρηγόρης από εδώ θα σκάσω . Μπορεί να το παίζω άνετη αλλά δεν μπορώ . Και ένας λόγος που ποτε δεν ασχολήθηκα με αυτά είναι αυτός . Ο έρωτας δεν μου κάνει καλο . Δεν ξέρω πως να τον χειριστώ . Κλαίω σαν χαζογκομενα με το παραμικρό και συνέχεια είμαι αλλού .
Τα σκέφτομαι αυτά όλη νύχτα . Μάτι δεν έκλεισα . Από τις σκέψεις μου με έβγαλε το ξυπνητήρι δίπλα μου που χτυπούσε σαν τρελό . Τέλεια πήγε κιόλας 6 . Πρέπει να σηκωθώ να ετοιμαστώ για το σχολείο . Οχι κορίτσια μη νομίζετε δεν περνάω τόση ώρα μπροστά από τον καθρέφτη μου . Πήγα στο μπάνιο μου και πλύθηκα . Φόρεσα τις φόρμες μου και έφτιαξα μια πρόχειρη κοτσίδα . Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα και έφτιαξα το πρωινό μου. Έφτιαξα το χυμό μου και το τοστ μου και μετά το γιαούρτι με τα φρούτα και τη βρώμη . Όπως βλέπεται τρώω αρκετά καλο πρωινό . Τελείωσα με το πρωινό μου και η ώρα ήταν μόλις 6:30 και ετσι αποφάσισα να πάω μια βόλτα στο στούντιο μου να ξεδώσω. Χαιρέτησα την μαμά μου και περνώντας την τσάντα μου και τα ακουστικά μου βγήκα από το σπίτι . Έβαλα τα ακουστικά μου με την μουσική στο τέρμα και ξεκίνησα να περπατώ . Μετά από λίγο έφτασα στο στούντιο και ξεκλείδωσα στα γρήγορα .
Μπήκα και πέταξα την τσάντα μου σε μια γωνία . Ένωσα το κινητό μου με τα ηχεία και έβαλα τέρμα το begin . Το κορμί μου άρχισε να κινείται αυτόματα . Είχα χαθεί στην μουσική μεχρι που ξαφνικά η μουσική σταμάτησε . Μονο τότε πρόσεξα τον Γρηγόρη που στεκόταν στη πόρτα και με παρακολουθούσε .
"Πόση ώρα είσαι εδώ ;"ρώτησα καθώς πήγαινα προς το κινητό μου για να χαμηλώσω το τραγούδι που έπαιζε .
"Αρκετή για να καταλάβω πως καλά έκανα που δεν διαγωνίστηκα μαζί σου."
Είπε και με έβλεπε σοκαρισμένος .
"Αχαχ αργείς λίγο αλλα καταλαβένεις βλέπω . Έλα χόρεψε και εσύ μαζί μου . Πες τι τραγούδι θες να σου το βάλω ."
Είπα ξαφνιάζοντας τον αλλα για πολύ λίγο . Αμέσως έβγαλε το φούτερ του όπως και εγω και έμεινε με την κοντομάνικη αφήνοντας τα γυμνασμένα του χέρια να φανούν .
Βανέσα πως κανείς ετσι ; Συγκεντρώσου !