A L E D A ~Hükümdar~

~Aleda Ellinci Bölüm~

ALEDA'DAN...

Dünden beri bu lanet yerdeydim. Diğerlerinin çığlıklarından bağırmalarından başka bir şey yoktu. Yine karanlıktı. Ürkütücü bir karanlık. Ne önümü görebiliyordum ne arkamı. Buradan çıkmak istiyordum. Yaslandığım yerden doğrulup yere uzandım, beton çok soğuktu.

"Ee Aleda nasıl buldun burayı?"

Yine aynı ses... Francis'in sesi.

"Bana göre hava hoş hain, ben buradan çıkarım ama sen kalırsın."

Susmuştu. Dün ki ses de ona aitti. Olduğum yer birden aydınlanınca ayağı kalktım. Ayak sesleri geliyordu, kapı açılınca bakışlarımı oraya çevirdim. Austyn'i karşımda görünce hızla sarıldım. Buraya nasıl gelmişti? Ondan ayrıldım.

" Buraya nasıl geldin? "

"Bırak şimdi bunu. İyi misin? Buraya gelmeyi neden kabul ettin?"

Sadece baktım.

"Anneme karışımdan bahsettim. Bunu hata olarak görüp ceza olarak da buraya gönderdi."

"Bu saçmalık, her ne kadar annen de olsa böyle bir ceza vermemeliydi. Burası suçluların yeri."

Elimi yanağına koyup, yanağını okşadım.

"Sorun yok prens."

Bana sarılınca elimi beline doladım. Tekrar ayak sesleri gelince Austyn'den ayrılıp kapıya baktım. Karşımda babamı görünce şaşırmadım değil.

"Aleda, hemen çık buradan."

"Ne? Baba ama-"

"Annenin ceza verdiğini biliyorum. Bu ceza değil işkence, hemen çık buradan."

Başımı sallayıp çıktım. Babam bana sarılınca hemen karşılık verdim. Annem katı bir insandı, hatayı affetmezdi. Bu yüzden beni buraya göndermişti. Babamdan ayrılıp Francis'in olduğu odanın kapısını açtım. Üstü başı leş, yüzü kararmış bir vaziyette yerde oturuyordu. Taki ben kapıyı açana kadar ayağı kalktı.

"Gördün mü Francis? Ben buradan çıkıyorum ama sen yine burada kalacaksın!"

Hızla kapıyı kapattım. Babam elini omuzuma atıp beni kendine çekti. Beraber bu lanetli yerden çıkmak için ilerledik. Austyn arkamızdan geliyordu, umarım benim yüzümden annem ve babam kavga etmemiştir. Yeraltı parmaklıklarından çıkınca babamdan ayrıldım. Babam önümüze geçerken Austyn yanıma geldi. Bana yaklaşıp benim duyacağım bir şekilde konuşmaya başladı.

"İyi olmana sevindim. Kraliçe Marisa'nın böyle bir şey yaptığına inanamıyorum."

"Annemin meşhur cezalarından biri..."

Güldü.

"Anneni tanımasam senden nefret ediyor diyeceğim, neyse ki tanıyorum."

Sadece başımı salladım. Birkaç merdivenlerden çıktıktan sonra saray koridoruna gelmiştik. Annem ve kraliçe Freya bize doğru geliyordu. Başımı eğdim. Birden çenemden kaldırılınca Austyn'e baktım.

" Başımı eğecek bir şey yapmadın! "

Yutkunup tebessüm etmeye çalıştım. Bakışlarım anneme giderken yüzünde pişman olmuş gibi bir ifade vardı. Birden bana sarılınca neye uğradığımı şaşırdım. Austyn ve annesi yanımızdan biraz uzaklaşırken kolumu annemin beline doladım.

" Üzgünüm Aleda, nasıl böyle bir şey yaptığımı ben de bilmiyorum. Hata yapmanı değil, mükemmel olmanı istemiştim."

Annemden ayrılıp baktım.