Liv
'Liv kom je?' Harry roept me. 'De jongens komen zo!' Ik loop naar de gang. 'De jongens? Wie zijn "De Jongens"?' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Weet je niet wie de jongens zijn?' Vraagt hij een beetje verdrietig. 'Eh, nee,' zeg ik. 'Nou ja zeg. Lou! Boobear!' Roept hij dan. 'Wat is er?! Wie gaat er dood? Super Tommo to the rescue!' Roept Louis en hij staat in de Superman houding .
'Liv weet niet wie de jongens zijn,' zegt Harry.
'Niall en Liam!' Gilt Louis als de bel gaat. 'Oooohh díe jongens. Huh? Maar jullie waren toch solo gegaan?' Vraag ik verbaasd. 'Dat is toch ook niet voor altijd,' grijnst Harry naar me.
Harry draait zich om en loopt naar beneden. Dan kom ik even later de trap afgestormd.
'Zo, die is vrolijk,' zegt Liam.
Ik krijg echt de schrik van mijn leven, ALWEER, en zou bijna flauwvallen, maar ik ben al geadopteerd door Harry en Louis, dus nou ja, veel gekker kan het niet worden. Oké rustig Liv, denk aan de tip van Zayn. Rustig in- en uitademen.
'Is er hier nog wat te eten?' Vraagt Niall die vanuit de keuken de woonkamer in loopt. Ik heb moeite mijn lach in te houden. 'Oh hoi, jij bent zeker Liv,' zegt Niall. Ik knik. 'Hoi Niall, Liam,' zeg ik terwijl ik naar Liam knik. Ik ben echt nerveus, voor niks.
'Niall? Er is nog wat chips,' zegt Harry. Meteen draait Niall zich om en loopt de keuken weer in. 'Straks niet meer,' mompel ik. Liam en Louis schieten in de lach.
Ik spring ook op de bank. Ik ben echt een hyperactieve puber. 'En, hoe gaat het in de liefde?' vraagt Liam dan plots. 'Euh, ik weet niet of je dat goed of slecht noemt, maar ik ben nog steeds single as a pringle,' zeg ik.
'WAAR?!?' hoor ik Niall nog roepen. 'Maar onze kleine Liv is wel verliefd,' zegt Louis uitdagend. Ik kijk hem aan, en oh, als blikken konden doden. 'Genade!' roept Louis uit.
'Please have mercy on me. Take it easy on my heart' zing ik ongemerkt.
De drie jongens kijken me met grote ogen en open mond aan. 'Jullie vangen vliegjes,' zeg ik maar droog. 'Zie je nou Harry, ze leert echt te snel,' zeurt Louis.
'Ik heb de pringles!' Ik hoor een extreem gelukkige, hyperactieve en hongerige Niall roepen. Ik schiet in de lach. 'Zodra hij hier aankomt zijn ze al op, maar hé, lekker,' lach ik.
'Oh ja, Liv, de jongens blijven slapen vannacht,' zegt Harry. Ik weet niet wat ik moet zeggen. 'Leuk!' zeg ik maar. Niet dat ik het niet leuk vind, maar ik weet gewoon niet wat ik anders moet zeggen. 'Is er wat Liv?' vraagt Liam bezorgd. Ik schud hevig mijn hoofd. 'Nee hoor.'
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mercy
of
Stitches?
YOU ARE READING
Adopted by Larry Stylinson (NL)
FanfictionDeel 1 van de ABLS-serie (VOLTOOID) "Dan hoor ik het stemmetje in mijn hoofd, het stemmetje dat mij nachtenlang laat piekeren, het stemmetje dat een negatieve invloed heeft op mijn emoties, het stemmetje dat tegen mij zegt dat ik niet goed genoeg be...
