8

9 0 0
                                    

Part ini bakal cucok sih kalo bacanya sambil dengerin safe inside nya James Arthur. Ok, cus langsung aja..

Aya

Aku kira udah gak ada lagi orang baik di dunia ini selain mama, bibi dan Moza. Sampai akhirnya ada mas Adra, semoga aja laki-laki ini baik beneran. Tapi aku yakin sih dia emang beneran tulus bantuin aku karna dia merasa gak enak hati karna udah bikin aku jatuh beberapa minggu yang lalu. Buktinya dia sampe sebegininya kasih aku obat herbal ini. Btw, mulai sekarang aku jadi punya rutinitas tambahan setiap malam sebelum tidur dan setiap pagi sebelum berangkat kerja selain pake skin care yang biasanya menyita waktuku, eh bukan biasanya lagi sih tapi emang udah sangat cukup menyita waktu. Yap, obatin lengan ku yang gak kunjung sembuh ini. Setiap aku liat luka di lenganku, aku jadi semakin yakin kalo luka ini pasti membekas dan gaakan bagus. Kulitku ini udah gak bagus dari sananya, makanya setiap hari aku rawat biar keliatan bagus ehh malah ada aja musibah. Haduh. Emang ya mau cantik tuh muahal. Gak heran Roro Fitria ngabisin duit ratusan juta buat peratawan. Lha aku abis ratusan ribu aja udah pengen nangis. Tetap aja gak cakep-cakep.. duh.

Aku udah mulai terbiasa sih sama pemandangan kurang mengenakkan di lenganku ini, tapi rasa sakitnya itu lho yang gak udah-udah. Masih sering nyeri apalagi kalo lagi mandi, dan lagi pake baju, juga pas lagi ngetik di kantor. Ngilu nya masih sangat berasa. Padahal obat herbal yang dikasih mas Adra yang katanya ampuh banget itu udah selalu aku pake sesuai aturan dan dengan cara pemakaian yang benar. Udah seminggu lebih juga aku pake obat itu, tapi kok kayak gaada efeknya ya. Tapi aku gaboleh curiga sih sama mas Adra itu karna gak mungkin lah dia bohong, masa iya orang sebaik itu bohong. Gak mungkin lah, gak mungkin dong..
Eh bentar. Apa aku tanya aja kali ya sama dia? Masa buru-buru banget sih, kan baru seminggu ya. Iya jugasih terlalu buru-buru mungkin aku tunggu seminggu lagi aja kali ya kalo gaada perubahan  nah baru aku tanya. Iya, gitu aja.
Drrr drrt.. drrt drrrrrt..
"Mas Adra is calling"

Lhaaaa abis dipikrin orangnya telpon, inikah yang dinamakan......

panjang umur?

"Assalamualaikum mas, ada apa?"
"Walaikumsallam Aya, apa kabar?"
"Alhamdulillah masih sama kayak seminggu lalu kita ketemu"
"Loh, berarti obat dari saya gak mempan yaa?"
"Eh bukannya gitu, maksud saya keadaan saya baik2 aja gitu"
"Tangan kamu?"
"Hmm baik2 juga kok"
"Udah baikan? Masih ada rasa sakitnya gak?"
"Oh gak kok mas." Aduh. Tuh kan bohong. Harusnya kan bilang aja masih sakit gitu, Ya..
"Oh alhamdulillah. Obat dari ibu ku worth it kan?"
"Hah? Eh iya iya.. mempan kok lumayan" kebohongan kedua ku hariini. Hehe. Emang ya kalo udah bohong sekali, keterusan.
"Nanti abis sakitnya hilang, inshaAllah bekas luka nya juga hilang, Ya" Duhhh. Sakitnya belum hilang mas. Mana bisa bekas nya hilang kalo sembuh aja belum.
"Iya mas. Aamiin deh. Hmm aku lagi ngerjain sesuatu dulu ya mas. Maaf.."
"Eh yaudah maaf ya ganggu terus. Cuman makes sure aja kamu ok" deg.
Bentar.
Kayak bunyi detak jantung tu.
Apa sih. Kok deg degan ya.
"Makasih banyak ya mas. Tapi gausah juga gapapa ko, aku baik-baik aja. Serius." Kata terakhir itu sengaja aku ucapin dengan penuh tekanan. Hasek. Abisnya, aku gabisa jujur sama mas Adra ini. Dia terlalu baik walaupun emang udah seharusnya dia lakuin ini, dan bertanggung jawab atas kecerobohannya. Tapi setelah aku pikir-pikir lagi ini juga bukan kesalahan dia 100 persen kan. Aku juga ceroboh. Jadi, aku rasa cukup buat dia ngasih obat herbal itu ke aku. Buat aku, itu udah sangat bertanggung-jawab. Aku juga gabisa terus terusan bohong sama orang lain, apalagi sebaik mas Adra ini. Udah baik, bertanggung jawab, ganteng pula..
Eh.

Jangan suka mancing hati sendiri dong gimana sehhhh

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Oct 30, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Petrichor HabitueWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu