Nightmare

661 37 2
                                    

Part 21

Berbunyi bunyi telefon saya kena call. Saya tidak tau pun siapa yang call. Awal pagi sudah mau ganggu saya tidur.

Saya ambil tu handphone baru saya tengok nama. Nombor saja yang keluar ni. Saya sambut juga.

"Siapa ni?"

"Carl. Awak tak nak breakfast ke?"

Penyibuk betul dia ni oh.

"Pandai lah saya cari makan nanti bah. Kau kenapa juga ni?"

Dengar ketawa dia dari hujung talian. Gila kali.

"Jom lah. Aku ada kat bawah dah ni tunggu awak. Lepas tu i promise takkan ganggu awak lagi."

Shit! Tidak boleh tengok orang senang bah dia ni. Saya sengaja bersiap lambat lambat. Peduli lah kau kelamaan menunggu. Mau sejam saya bersiap baru saya turun. Dia juga yang beria ia mau breakfast kan.

Saya masuk dalam kereta. Saya tidak pandang si carl. Saya pun tidak tau kenapa saya kasih libat si carl dalam ni.

"Kita mau pi makan di mana ni sampai mau guna kereta? Makan di hotel saja tidak boleh kah?"

"Tempat biasa lah. Kat Sakura Cafe tu."

"Punya lah jauh kau mau pi breakfast saja carl. Kyoto tu. Sini Osaka. Cari lah bah tempat yang dekat dekat saja"

"Sekali sekala apa salahnya."

Saya berpeluk tubuh tanda protes. Apa guna kau mau protes anissa kalau dia pun bukan mau dengar cakap kau. Sampai di Sakura Cafe tu , kami sama sama turun. Kami order pun sama sama. Menu yang sama. Saya yang mengikut kah dia yang sengaja ikut saya? Cis.

"Bila awak nak balik malaysia."

Saya kasih goncang goncang tu brown coffea.

"Bila ajal menjemput."

Acu tidak acu saya bercakap. Malas saya kena tanya macam itu. Buat apa juga dia mau sibuk.

Carl tengok saya tajam. Macam mau marah pun ada. Peduli kau.

"Awak tak kasihan kat shah ke?"

"Habis siapa mau kasihan saya? Dia? Kau? Please lah carl , jangan datang jumpa saya kalau mau cakap pasal ini."

Diam dia terus. Bunyi orang bercakap sebelah menyebelah meja kami saja kedengaran. Masing masing layan perasaan.

Kalau saya kasihan si shah , saya siapa mau kasihan? Shah juga bah yang deluan mau cari nahas. Dia bukan siapa siapa lagi bagi saya. Saya tau lah mau cari kebahagiaan saya sendiri nanti.

Lepas kami siap breakfast saya terus keluar. Saya plan tidak mau kena hantar.

"Awak nak pergi mana?"

Saya tengok kiri kanan.

"Balik hotel. Thanks."

Hm ja si carl jawab baru dia jalan pi arah kereta dia. Sentap lah tu.

Saya masih lagi di depan Sakura Cafe. Saya pun tidak tau di mana mau pigi. Saya sudah round kawasan ni kemarin.

Berbunyi handphone saya. Saya click tu whatsapp msg dari nombor si carl. Gambar? Gambar si shah di hospital? Kaki dia kena simen. Ada dua wayar bersambung di bahagian dada dia. Nampak dengan jelas lebam lebam yang ada di muka dia.

Saya tarik nafas. Saya simpan balik tu handphone di bag. Buat serabut kepala saya saja dengan ni semua. Bagus saya balik di hotel. Sambung tidur lagi best. Saya terus tahan teksi mau balik.

Crazy L.O.V.E (COMPLETE)Where stories live. Discover now