Wings of Silver

Deel 4

Tweede week, nu begonnen de lessen echt. Ik verveelde me nu al. Maddy zat aan de ene kant naast me haar potlood op te eten. Sander zat aan de andere kant naar de 'leuke' jongen, die volgens hem de naam Sky had, te staren. Ik vond dat deze Sky een beetje op een meisje leek met zijn half lange witblonde haar. Ik stootte Sander aan.

'Heb je in deze twee weken ooit met hem gepraat?' Fluisterde ik.

'Aan het begin,' zei hij zonder zijn blik van de jongen af te halen.

'Je bedoelt de eerste dag toen je meteen afgewezen werd?'

'Ja, maar ik geef niet op. Okay, misschien een beetje.' Hij trok een sip gezicht.

'Dus nu staar je hem vanaf een afstand aan?'

'Jupp,' hij keek me voor het eerst tijdens ons gesprek aan.

'Dat komt echt niet eng over,' zei ik sarcastisch. Hij haalde slechts zijn schouders op.

'Ik heb niks beters te doen.' Hij staarde weer verder.

Ik stootte Maddy aan, 'zeg er eens wat van.'

'Waarom ik?' Vroeg ze geërgerd.

'Jij hebt vorig jaar meer vriendjes gehad dan er jongens op school zijn,' verklaarde ik.

'Dat is niet eens mogelijk,' lachte ze, net iets te luid.

'Dames achterin!' Iedereen keek naar ons om en Sander haalde snel zijn blik van de 'leuke' jongen af.

'Goed gedaan,' fluisterde ik naar Maddy.

'Willen jullie met de klas delen wat jullie te zeggen hebben?' Vervolgde Hanneke. God, ik haatte die vrouw met heel mijn hart.

'Nee, mevrouw, sorry,' zei ik snel. Ze wierp een strenge blik op Sander die meteen rood kleurde.

'Eigenlijk,' begon Maddy, 'probeerde we Sander zo ver te krijgen dat hij stopte met staren naar, hoe heette die gast?' Sander kreunde en liet zijn hoofd op tafel vallen, er klonk gelach vanuit de klas.

'Hou je mond,' siste ik.

'Dit was zijn kans,' zei Maddy onverschillig. Al en Reggie die een rij voor ons zaten wierpen Maddy over hun schouder een 'was dat echt nodig' blik.

'Goed, ik houd mijn mond al,' ze stak haar handen verdedigend in de lucht.

'Goed zo,' zei ik voordat ik mijn blik weer op het bord aan de voorkant van de klas richtte. Een groot deel van de klas keek nog steeds onze kant op, maar Hanneke was al verder gegaan met de les. Voorin de klas zaten River, 'leuke' jongen, Tom en nog twee meisjes waarvan ik de naam niet wist. Tom was nog steeds aan het lachen, de anderen waren omgedraaid en 'leuke' jongen was ook rood aangelopen, niet zo veel als Sander, maar het was een begin. Ik grijnsde en stootte het hoopje naast me aan. Sander zuchtte, maar tilde zijn hoofd op.

'Kijk maar niet, want straks staar je hem weer een heel uur aan, maar je 'leuke' jongen is helemaal rood gekleurd. Bijna net zo rood als jij nu bent.' Maddy grinnikte.

'Dat is een begin,' zei ze.

'Houd je erbuiten,' kreunde Sander voordat hij zijn hoofd weer op de tafel liet vallen. Ik draaide me om naar Maddy en rolde met mijn ogen.

Ze lachte en prikte in het hoopje Sander, 'het komt vast goed.' Het hoopje zuchtte nog eens.

X

We liepen onze kamer binnen. Ik gooide mijn tas op de grond waardoor de houten planken van de vloer kraakte.

'Pas op dat je hem niet door de vloer heen gooit, Sarah,' zei Maddy. Er klonk nog meer gekraak toen Sander zich plat op zijn bed liet vallen.

'Niet alles hoeft kapot,' zei Maddy.