"Potion" (Part 2) by WhiteRabbitRhea

Magsimula sa umpisa
                                    

Malakas din ang kutob kong malapit lang kay Angele ang gumawa niyon sa kanya, patunay na roon ang importanteng detalyeng nakita ko kanina sa katawan niya. We have to verify something real quick.

Al and I went to the next pair. Mai still hasn't stopped from crying while her face was buried on Oliver's shoulder. You could easily tell the two were lovers judging the way they held onto each other, which was a bit intimate for friends.

'Kami kaya?...'

'Goodness Lori, you can think about that later! Focus on the case instead!' Pagalit kong kastigo sa sarili ko. Madali kong ipinilig ang ulo ko at mabuti na lang ay walang nakapansin dahil baka mawirduhan na sila sa akin. Kinain na yata ako ng sistema ng Valentine's Day. May mas dapat kaming asikasuhin sa ngayon kaya hindi ko dapat inaabala ang sarili ko.

Isang mahinang vibration ang nakapagpa-balik sa akin sa kasalukuyan. I pulled my phone out of my school skirt's pocket and took a quick glance at the new message. Napangiti ako ng malapad habang tumitipa ng sagot.

"Who texted you that made you smile like that? And aren't phones prohibited in school?"

Muntik na akong mapatalon sa gulat nang makita ko si Loki at Jamie sa harap ko. Dali-dali kong itinago ang phone ko at awkward na ngumiti sa kanila. Why didn't I hear them coming, anyway?

"Is that a guy, my dear Lorelei?"

Hindi ko alam kung anong isasagot kay Loki because I was caught-off guard, idagdag mo pa ang mga matatalim na titig na ipinupukol sa akin ni Jamie, na tiyak kong nag-ugat sa pagtawag ni Loki sa akin ng 'my dear Lorelei.'

There could be no other person denser than you, Loki. Manhid ka, ugh!

"Ah, it's just a friend." That was the safest way to get out of the situation, after all I was told that everything should remain covert until the right time.

My palms were starting to sweat, kaya bago pa nila ako tadtarin ng tanong, dali-dali na akong tumalikod sa kanila at nagkunwaring magpatuloy sa paghahanap ng ebidensya, which was partly true. Kailangan na naming tapusin agad ang kasong ito dahil maya-maya ay darating na siya at ayoko naman siyang paghintayin.

Muntik ko pang makabangga si Alistair na nanggaling pala sa labas. Mukha itong balisa at nagmamadali.

"Hey Al, what happened?" Nag-aalala kong tanong sa kanya. I knew him as calm and composed most of the time, kaya hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba.

"I have to go, Lori. Loki and Jamie," sabay tango niya sa likod ko at napalingon naman ako, "there has been an emergency at home and Dad wants me to go as soon as I can. Pasensya na talaga kung iiwan ko kayo sa gitna ng isang importanteng kaso, but my hands are tied."

Kahit papaano ay nakahinga naman ako ng maluwag sa tinuran ni Alistair, although I was a bit puzzled as to what was the emergency he was talking. Surely, it's not something grave...right? Ah, I should stop thinking negatively. Isang tipid na ngiti ang ibinigay ko kay Alistair as I rested my hands comfortingly on his shoulder.

"We understand, Al. You should go now, and don't forget to send my regards to Tito and Tita as well." Pinadausdos niya ang kamay kong nakahawak sa braso niya at mahigpit na hinawakan iyon bago ngumiting pabalik sa akin. "I'll make sure they'll get that, Lori. Sigurado ka bang magiging okay ka lang dito?"

It was then that I realized that with Al leaving, that means...hello to being the third wheel to Loki and Jamie. Oh, what a dreadful day this is. But I was instantly saved as I remembered the message I received earlier. At least I won't stay as a third party for the whole day.

I smiled reassuringly at Al. It actually felt good that even though he's kind of in trouble right now, he still managed to worry for me. "I'll be okay, Al. Walang mangyayari sa akin."

Project LOKI: FanficsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon