(Дууссан) BTS |Jeon Jungkook| Хүчээр гэрэлсэн нь

Chapter ELEVEN -Үгүй ээ-

Юу??

"Чи я-яаж мэдсэн юм?"

"Та хоёрыг хамт байгааг чинь мэдсээр байж чамайг тэгж удаан байлгана гэж санаа юу? Надад хаа сайгүй нүд бий хайрт минь."

Бидний дунд хэдхэн см-н зай үлдсэн байх ба түүний бүлээн амьсгал хүзүүнд мэдрэгдэнэ.

"Одоо чи надаас зугтаж чадахгүй ээ." гээд Жонгүк жуумалзав.

"Ж-Жонгүк"

"Хайраа чи хэдий ахыг минь сонгосон ч минийх болох л байсан. Аа байз энийг дахиад хэлье. Хөөрхийлөлтэй ах минь чамд байхгүй болсон учраас одоо чи зөвхөн минийх." түүний царай нухацтай болсноо хэдхэн секунтын дотор дахин ёожлонгуй инээмсэглэл тодруулна.

Би түүнийг хүчтэй түлхсэн ч хангалттай өөрөөсөө холдуулах хүч надад байсангүй. Дахин зугтахыг оролдсон ч тэр намайг бэлхүүсээр тэврэн явсаар ор луу шидээд өөрөө дээр гаран хэвтэв.

"Жонгүк б-битгий." Нулимс минь хацар даган урсана. Үгүй ээ ингэж болохгүй. Би сул дорой байж болохгүй, бууж өгөх ч үгүй. Дахиад л түүнээс зугтах тухай бодож байтал тэр хоёр гарыг минь толгой дээр барив. Гараа авахыг хичээсэн ч тэр хэтэрхий хүчтэй юм.

Би уйлсаар "Я-яагаад ингээд байгаа юм бэ?"              

"Учир нь чи минийх. Надаас өөр хэн ч чамд хүрэх ёсгүй. Энийг ойлгож ав."

Тэр ингэж хэлээд хүзүүг минь шунаглан үнсэнэ. Би орилон түүнийг эсэргүүцэх ч тэр огт больсонгүй. Гараа цамц руу явуулсаар цамцыг минь урчхав. Жонгүк өөрийнхөө цамцыг тайлаад дараа нь өмдийг минь тайлан намайг дан ганц дотуур хувцастай минь үлдээв. Энэ бүрт нь түүнийг болиулахыг хичээсэн ч би яаж ч чадахгүй байсаар.

Үгүй ээ үгүй ингэж болохгүй шдээ. Энэ чинь хүчирхийлэл. Улам ихээр уйлах атал тэр өршөөл үзүүлж больсонгүй. Түүний нүд нь хүсэл тачааллаар дүүрэн харагдана. Намайг юм хэлэхээс өмнө тэр уруулаа минийх дээр буулгалаа. Бас л шунаглан үнссээр дотуур хувцсыг минь тайлахад би нүцгэн үлдэх ба өөрийгөө халхлахыг хичээнэ. Жонгүк гялс тэлээгээ суллан өмдөө дараа нь дотуур өмдөө тайлаад хатуурсан илдээ дотогш над руу оруулаад хурдан хөдөлнө. Тэр үүнийгээ үнэхээр ширүүн хийх бөгөөд Би чанга орилсон ч тэр зогссонгүй. Өвдсөндөө биш харин үүнээс илүүгээр сэтгэл минь илүү ихээр өвдөж байсан болохоор.

Жонгүк шөнийн 2 цаг хүртэл хийснийхээ дараа намайг болон өөрийгөө хөнжилөөр хучин бэлхүүсээр тэврэх агаад миний нуруу түүний чээжинд наалдана. Би уйлахаа больсон хэдий ч одоог хүртэл сая болсон зүйлээс болж нулимс урссан хэвээр. Удалгүй нойрондоо дийлэгдэн унтаад өглөө.

-------------   

Өглөөний 8:02
Жонгүкийн талаас

Өглөө сэртэл Лизаг тэвэрсэн байгаагаа олж харлаа. Түүний нүцгэн нурууг мэдрээд л өчигдөр юу болсон тухай саналаа. Би түүнийг өвтгөчихсөн.

Тэр яг л сахиусан тэнгэрийн элч шиг унтаж байв. Өчигдөрийн зүйлээс болоод уйлсан нулимс нь хатчихаж. Урд шөнө би хийх ёсгүй байсан зүйлээ хийчихлээ. Гэхдээ л түүнийг амралтанд яваагүй харин тэр муу харх (Жимин)-тай хамт байсныг мэдээд өөрийгөө хянаж чадаагүй. Тиймээ өөрийн туслахаа явуулж.....тэднийг мөрдсөн.

Лизаг тэр новштой хамт унтаж байсан зургийг явуулах хүртэл туслах минь надад тэдний тухай бүгдийг мэдээллэж байсан юм. Харин тэр зургийг хараад тэвчиж чадаагүй. Тэгээд өчигдөр орой ухаанаа алдан түүн рүү дайрсаар өвтгөчихлөө.

Тэр намайг уучлана гэж найдъя.