[FIC FFXV] - Wake Me Up - (Prompto X OC)

- Chapter 22 - Prophecy (2) -

ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองจะหยุดหายใจไปชั่วขณะหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด ทำไมคำพูดทุกคำที่เธอพูดออกมาถึงได้ฟังดูน่าขนลุกขนาดนี้... ฉันยัดโทรศัพท์มือถือในมือกลับลงที่เดิม ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาประสานกันไว้บนโต๊ะ

"คุณเป็นใครกันแน่คะ? ทำไมถึงได้รู้เรื่องของฉันดีนัก?" ฉันพยายามจะทำเป็นไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เธอพูด ถ้ายิ่งทำท่าทางกังวลให้เธอเห็น เธออาจจะคิดว่าฉันอ่อนแอแล้วพูดอะไรที่น่ากลัวกว่าเดิมออกมาอีกก็ได้

มันก็จริงที่เธอพูดว่าไม่ได้มีแค่ตัวของฉันที่รู้เรื่องของตัวเองดี แต่มันก็ดูน่าสงสัยเกินไป เรื่องที่ฉันทำกุญแจตกที่สวนในพระราชวังน่าจะมีแค่ฉันคนเดียวที่รู้เรื่องนี้นะ...

"นั่นสินะ... ชื่อของฉันคือไดอาน่าเบธ ฟังดูคุ้นหูบ้างไหม?"

'ไดอาน่าเบธ' เหรอ? ชื่อนี้เหมือนฉันเคยอ่านเจอที่ไหนนะ?

"โชคชะตาของมนุษย์แต่ละคนนั้นช่างน่าสงสารนัก..." ไดอาน่าเบธพูดแล้วหยิบช้อนคันเล็กๆขึ้นมาคนชาในถ้วยของตัวเองช้าๆ แมวขนฟูสีดำที่ชื่อโครคัสนั่งหมอบอยู่ มันหลับตาลงพร้อมกับส่งเสียงครางประหลาดๆออกมาเบาๆ

"... ฉันขอตัวก่อนดีกว่าค่ะ" ฉันเริ่มรู้สึกตัวว่าไม่ควรจะอยู่ที่นี่นานไปมากกว่านี้ ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันเดินเข้ามาที่ร้านนี้เหมือนกัน ฉันว่ารีบกลับออกไปหาพรอมพ์โตดีกว่า... ฉันลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว

"อีกสามปีต่อจากนี้ ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป.... โลกที่เธอเคยอยู่จะไร้ซึ่งแสงสว่าง...."

ฉันรู้สึกคอแห้งผากขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ สิ่งที่ไดอาน่าเบธพูด ฟังดูน่ากลัวเกินกว่าที่ฉันจะจินตนาการได้ สิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำได้ในตอนนี้ก็คือยืนนิ่งๆเท่านั้น อีกสามปีอย่างนั้นเหรอ? ถึงตอนนั้นฉันก็จะอายุ 20 ปีพอดี... อนาคตในวัย 20 ปีของฉันดูจะมืดมนเสียแล้วสิ...