[FIC FFXV] - Wake Me Up - (Prompto X OC)

- Chapter 8 -ความรู้สึก (1) -

พรอมพ์โต

หลังจากวางสายจากนอคแล้ว ผมก็ละมือจากทุกอย่างที่กำลังทำอยู่ และพุ่งตรงออกจากบ้านโดยหยิบเสื้อกันหนาวสีดำที่แขวนเอาไว้ไม่ไกลจากประตูติดมือออกมาด้วย สิ่งที่นอคบอกมาในโทรศัพท์เมื่อกี้ทำให้ผมรู้สึกร้อนใจมาก ระหว่างที่ผมวิ่งไปที่โรงเรียน ในใจก็คิดโทษตัวเองไปด้วย ทั้งๆที่ผมตั้งใจว่าจะเป็นฮีโร่คอยปกป้องเมย์แท้ๆ แต่กลับปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาจนได้

บ้าชะมัด!

ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงเรียน สภาพโรงเรียนในวันหยุดดูไม่คุ้นสำหรับผมเท่าไหร่เลย

"เฮ้!" นอคตะโกนเรียกพร้อมกับ โบกมือให้ผม ผมรีบเดินไปหาเขา และถามหาที่ๆเมย์ถูกขังอยู่ด้วยความร้อนใจ นอคกึ่งเดินกึ่งวิ่งพาผมไปตรงทางลัดที่พวกผมใช้กันบ่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องๆหนึ่งที่ตึกเก่า ซึ่งห้องที่ว่านั้นไม่ถูกใช้งานมานานมากแล้ว (ตั้งแต่ผมอยู่ที่นี่ ก็ไม่เคยเห็นเปิดใช้สักที) หน้าห้องมีแม่กุญแจอันใหญ่คล้องอยู่ ผมเดินเข้าไปเคาะประตูสองสามครั้งแต่ก็เงียบสนิท

"นี่ กุญแจ" นอคสะกิดไหล่ผม ก่อนจะยื่นกุญแจมาให้

ผมไม่ทันได้สงสัยถึงที่มาของกุญแจดอกนั้น พอรับกุญแจมา ผมก็รีบใช้มันไขแม่กุญแจทันที

เมื่อประตูถูกเปิดออก ผมก็เห็นเมย์นอนหันหลังมาทางพวกผมอยู่ที่พื้น สิ่งนั้นทำให้ผมนิ่งไปเลย ผมกับนอคยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาเมย์ที่นอนอยู่เกือบจะพร้อมๆกัน

"เมย์!! เมย์!" ผมรู้สึกว่าตัวเองมือสั่นด้วยความกลัว ก่อนจะจับไหล่ของเมย์ไว้แล้วพลิกตัวเธอเบาๆ

ใบหน้าและริมฝีปากของเมย์ขาวซีดจนผมใจหาย แวบแรกที่เห็นเมย์ในสภาพนั้น ผมคิดว่าเธอ 'จากไป' แล้ว ผมประคองร่างที่บอบบางของเมย์ขึ้นมาโอบกอดไว้อย่างนุ่มนวล ก่อนจะยกมือขึ้นลูบใบหน้าที่ขาวซีดนั้นอย่างแผ่วเบา