Mean girl's minion [Greek]

Κεφάλαιο 3ο

Είχε ανοίξει τα τα χέρια του περιμένοντας το δικό μου σώμα να συναντήσει το δικό του σε μία σφιχτή και ζεστή αγκαλιά. Περπάτησα με μεγάλη ταχύτητα προς το μέρος του και τύλιξα τα χέρια μου γύρω του πριν καν προλάβει να μου πει καλημέρα.

"Όστιν, δεν ξέρεις πόσο που έλειψες." ψιθύρισα μυρίζοντας το άρωμα του.

"Μωρό μου, έχεις να με δεις δύο εβδομάδες μόνο." με έσφιξε περισσότερο, τόσο που ένιωθα πως σχεδόν δεν ανέπνεα. Με σήκωσε στον αέρα κάνοντας με έναν αργό κύκλο και προσγειώθηκα πάλι στην αγκαλιά του.

"Ξέρεις πως είναι να σε έχω κάθε μέρα δίπλα μου και ξαφνικά να φεύγεις για δύο εβδομάδες;" τον ρώτησα δίνοντας του ένα φιλί στο στόμα. Όπως πάντα είχαν γεύση μέντα, δροσερά και απαλά.

"Δεν θα ήθελα να μάθω πάντως." με φίλησε στο κούτελο και περπατήσαμε μέχρι την άκρη του προαυλίου. Βρήκαμε ένα παγκάκι και καθίσαμε ο ένας δίπλα στον άλλο. Έβαλε το χέρι του πίσω από τους ώμους μου και εγώ ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του.

"Και εμένα μου έλειψες πάντως." χαμογέλασα στα λόγια του και κούρνιασα ακόμα περισσότερο δίπλα του. "Μυρίζεις πολύ όμορφα." μύρισε τα μαλλιά μου απολαμβάνοντας το άρωμα τους.

"Είναι άρωμα από το σπίτι της Μπιάνκα. Μου έφτιαξε το μαλλί σήμερα το πρωί." του είπα και τον ένιωσα να σφίγγεται. Αναστέναξα ξέροντας πως η ατμόσφαιρα μεταξύ μας είχε χαλάσει ήδη.

"Όσο για αυτό..." ξεκίνησε να λέει και ένιωθα πως θα τσακωνόμασταν για άλλη μια φορά.

"Όστιν, έλα τώρα." Τον παρακάλεσα να σταματήσει αλλά ήταν επίμονος και αποφασισμένος να συζητήσει για εκείνη.

"Μιλησα με την αδερφή σου σήμερα τη πρωί. Δεν ήταν και πολύ ευχαριστημένη." Είπε και απομάκρυνε το χέρι του από εμένα.

"Και εσύ λειτουργείς με βάση το τι λέει η αδερφή μου;" τον ρώτησα κατσουφιασμένη.

"Για εσένα νοιάζομαι, το καλό σου θέλουμε και οι δύο." Είπε και χάιδεψε το πρόσωπο μου με τον δείκτη του. "Η Μπιάνκα δεν σου κάνει καλό. Δεν θα σε κάνει ευτυχισμένη, και το να εισαι ευτυχισμένη ειναι το μόνο που θέλω." Έφερε τα χέρια του πάλι γύρω μου και κάτσαμε σιωπηλοί να κοιτάμε τους μαθητές που περνούσαν από μπροστά μας.

"Ξέρεις ότι σε εκμεταλλεύεται έτσι;" με ρώτησε ψύχραιμος.

"Είναι φίλη μου και με νοιάζεται." Του είπα με σιγουριά κοιτάζοντας τον κατάματα.