Σε προειδοποίησα - I warned you

31

"Είμαι σίγουρη πως ο Όλιβερ θα χαρεί εάν του πεις τα συναισθηματα σου"

Ξεκινάει η μητέρα μου να μου λέει και σουφρώνω τα χειλιά μου.

"Τα ποια μου;"

Χασκογελάω , προφανώς αναφέρεται στα συναισθηματα μου με τον Έβανς τα οποια οπως προείπα ανήκουν στον Έβανς.Οχι στον Όλιβερ.

"Δεν είσαι ερωτευμενη με τον Όλιβερ;"

Γιατί η ζωή μου γίνεται ακομα πιο περίπλοκη; Θα ήθελα να επιστρέψω στο υπέροχο, σχολείο μου αλλά Οχι.

Αυτες οι εποχές μου θυμίζουν μια δεκαετία πριν.Και είναι μονο ενάμιση χρόνος.Απο τότε που ο σκατοκαθηγητης μας έβαλε μια γαμημένη άσκηση στην Χημεια.

"Όχι, για τον θεό"

Φωνάζω βάζοντας ένα παλιό τζιν μου, που είχε μείνει απο παλια στο πατρικό μου σπιτι.

"Όχι; Βικτόρια, δεν νομίζω να είσαι ακόμα τσιμπημένη με αυτον τον Έβανς; Εχεις να τον δεις ενα χρόνο.Τον ξεπέρασες; Ετσι δεν είναι;"

Θελω να φωναξω ενα ΟΧΙ και το στόμα μου να γεμισει με αυτη την λεξη.

"Τον ξεπερασα"

Ψεύδομαι, αλλα το χαμογελο της μητερας μου μεγαλωνει.Ποια μανα θελει να βλεπει την κορη της να υποφέρει;

Μαζόχα!

"Μπραβό το κορίτσι μου.Ο Όλιβερ ειναι αξιόλογος.Και σε αγαπάει."

Απλα κρατήστε με.

"Με αγαπά;"

Ναι λες και δεν το ειχες καταλαβει Βικ.

Σκάσε φωνουλα!

Δεν είμαι έμπειρη στους έρωτες.

"Φυσικά Βικτόρια, γιατί λες να δεχτηκε την προταση του πατέρα σου;"

Κλεινει το στομα της λεγοντας τα τελευταια λογια.

Ποια προταση;

Που ζω;

"Την ποια;"

Ρωταω σηκώνοντας το φρυδι μου.

"Τίποτα, κάτι δικά μου"

Α όχι, μανα.
Δεν θα την γλιτώσεις ετσι.

"Ποια πρόταση;"

Φωναζω δυνατότερα και η μητερα μου με κοιταζει σαν να σκότωσα καποιον.

"Βικτόρια, μην υψώνεις τον τονο της φωνής σου"

"Σε παρακαλώ.Γνωριζομαστε αρκετα καλα, ωστε να υπαρχουν παρεξηγησεις.Ποια προταση;"